Идеали Шаҳло Давлатова дар ҷодаи сарояндагӣ кист?

0
6 789 просмотров

Шаҳло Давлатова дар ҷодаи ҳунари овозхонӣ қадамҳои нахустини хешро мегузорад, вале аллакай садои дилнишинаш ҳаводорони худро пайдо намудааст. Ӯ дастпарвари ансамбли овозадори “Падида” аст. Шаҳло раққосаи моҳир буда, дар ҳавои таронаҳои шӯхи сарояндагони номдор дар саҳна мисли мор печутоб мехӯрд, вале он замон ба гӯшаи  хаёлаш ҳам намеомад, ки рӯзе фаро мерасаду овозхониро пеша мекунад.

Кӣ ё чӣ Шаҳлои раққосаро сароянда кард? — Ба ин ва дигар саволҳоямон мо аз ин бонуи панҷ панҷааш ҳунар посух ҷустем.

Шаҳлохон, мегӯянд “захмае бояд, ки ҷони хуфта бархезад зи хоб…”.  Кӣ ё чӣ шуморо водор сохт, ки сароянда шавед?

-Росташро гӯям, маро Шабнами Сурайё ҳофиза кард!

-Шабнами Сурайё шуморо сарпарастӣ мекунад ё оҳангҳои ин ситораи ҳунарро месароед?

-Шумо маро нодуруст фаҳмидед. Ман муҳаббатро дар назар доштам. Мухлиси ашаддии Шабнами Сурайё ҳастам. Рӯзам бо суруди Шабнам оғоз меёфту шабҳо бо таронаҳои Шабнам сар ба болин мениҳодам. Шабнами Сурайё маро ошиқ кард, ошиқи суруд, ошиқи саҳна…  Муҳаббати беинтиҳо нисбати ин сарояндаи номдор дар дили ман меҳри ҳунари овозхониро бедор намуд. Барои санҷиш аввал як-ду сурудак сабт карда, ба дӯстонам нишон додам. “Овози хуб дорӣ, агар сароянда шавӣ, мухлис пайдо карда метавонӣ” гуфтанд. Ин суханони дӯстонам дили маро ба санъат боз ҳам гармтар кард ва пеши худ мақсад гузоштам, ки овозхониро пеша менамоям.

-Баъзе ҳолдонҳо шуморо ғайбат карда, мегӯянд, ки Шаҳло барқасди шавҳараш сароянда шуд?

индагии ман мисли зиндагии Раҳмия Аюбӣ пур аз дарду доғ аст. Ман ҳам монанди Раҳмия аз дасти шавҳар ҷабру ҷафои зиёде кашидаам, вале он ки мегӯянд “Шаҳло барқасд ҳофиза шуд” дурӯғ аст. Ман ба хотири аз касе қасос гирифтан не, аз рӯи меҳру ихлос ба ин ҷода қадам ниҳодам. Саҳна ҷойи поку муқаддас аст, кинаву адоватро намепарварад, агар санъаткор дар дилаш як зарра сиёҳӣ дошта бошад, ҳеҷ гоҳ ба дили мардум роҳ ёфта наметавонад…

-Намехоҳед гузаштаи талхи худ, ранҷу азобҳои кашидаатонро ба мухлисони ҳунаратон нақл кунед?

-Ман кайҳо гузаштаи талхамро дар дилам гӯр кардам ва намехоҳам коҳи куҳнаро аз нав бод дода, захмҳои диламро дубора хуншор созам.

-Аммо мухлисон мехоҳанд дар бораи ҳунарманди дӯстдоштаашон ҳама чизро бидонанд…

-Шояд ягон вақти дигар ҳамаашро нақл кунам, вале айни замон ман ба ҷуз ҳунар дигар дар бораи ягон чиз ва ягон кас ҳарф задан намехоҳам, чунки зиндагии ман имрӯз танҳо аз се чиз иборат аст: писарчаам Беҳрӯзҷон, санъат ва мухлисонам. …

-Падари Беҳрӯзҷон кист? Оё ӯ дар тарбияи фарзандатон ба шумо кӯмак мерасонад?

Ман аллакай  аз шавҳарам ҷудо шудам, дигар ҳоҷати дар бораи падари Беҳрӯзҷон гап задан нест. Дар мавриди тарбияи писарчаам бошад, ҳаминро мегӯям, ки Беҳрӯзҷон модар дорад. Модаре, ки ӯро беҳтар аз сад падар таъмин ва тарбия карда метавонад. Мо ниёз ба дастгирӣ ва кӯмаки ягон мард надорем!

-Магар то кунун ягон марде пайдо нашудааст, ки шуморо дастгирӣ намояд?

Мардони нек дар дунё бисёранд, масалан, Азимҷон-рекордс клипҳои маро ройгон ба навор мегирад, боз чандин бародарони ҷонӣ дорам, ки барои пешравии ҳунарам холисона кӯмак мерасонанд. Муносибатҳои мо танҳо дӯстона ҳастанд ва ман аз ин одамони нек як умр миннатдорам.

-Овозаҳо дар атрофи номи шумо хеле бисёранд. Яке мегӯяд, ки Шаҳло бойдухтар аст, дуввумӣ ҳадс мезанад, ки гӯё як миллионер ба шумо ошиқи зор гаштаасту барои машҳур шуданатон пули калон сарф мекунад…

Гумону овозаҳои мардум асос надоранд. Ман як духтари одӣ дастам, на падари сарватманд дораму на ошиқи миллионер. Бо талошу заҳмати худ рӯи саҳна омадам. Меҳнати ҳалол карда пул меёбам ва онро барои пешравии ҳунарам сарф мекунам.

-Бадеҳае, ки бо Абдураҳмони Ҳаким сурудед, Шаҳлоро азизи мардум гардонд. Шумо саҳми Абдураҳмонро дар пешравии ҳунаратон эътироф мекунед?

-Бале, эътироф мекунам, агар рад кунам, гунаҳгор мешавам. Абдураҳмон бисёр нозукиҳои сарояндагиро ба ман омӯзонд, баъди бадеҳаи бо ӯ сароидаам, мардум дар кӯчаву гузаргоҳҳо хоҳиши бо ман аксбардорӣ намудан мекардагӣ шуданд….

— Барои Шаҳло дар зиндаги чӣ муҳимтар аст: бахт, санъат ё пул?

Барои ман дар зиндагӣ фарзандам ва модари азизам, ки соябони сарам ҳастанд, аз ҳама муҳимтаранд. Тамоми дунё бе ин ду шахс дар назари банда қадри ҷаве арзиш надорад.

Идеали шумо дар ҷодаи санъат кист?

 —Шабнами Сурайё! То мисли Шабнам дар ҷаҳон машҳур нашавам, ором намегирам!

 

Манбаъ: Сомонаи Тоҷикистон таймс

 

 

Нет комментариев

Также рекомендуем

Сообщить об опечатке

Текст, который будет отправлен нашим редакторам: