Кордсозӣ – яке аз ҳунарҳои қадима буда, дар ҳазорсолаи пеш аз мелод пайдо шудааст. Дар он солҳо ҳунармандон на танҳо дар рӯзгори ҳамарӯзаи зиндагонӣ, балки барои муҳофизати худ аз ҳама гуна ҳайвоноти ваҳшӣ истифода мекарданд.
Сипас дар солҳои баъдӣ ин ҳунар рушду ташаккул ёфт. Бахусус, дар солҳои шӯравӣ ва давраи соҳибистиқлолии Тоҷикистон.
Кордҳои сохтаи ҳунармандони кордсоз аз ҷиҳати обутоби метал, суфтагии метал, нақши гулбанд, сарбанд, нақши гули рӯи теғи корд аз дигар кордсозони имрӯза фарқи калон дорад. Масалан, дар сохтани корд ё шамшер ҳунармандон кӯшиш мекунанд, ки мазмуну мундариҷаи худро дошта бошад.
Бояд гуфт, ки барои сохтани корд кордсозон аксар аз намудҳои метали пӯлодӣ, сӯян ё ресори мошин истифода мекунанд. Инчунин дасти кордро бештар аз устухони ҳайвонҳои калон, шохи бузи кӯҳӣ, сайду оҳу, нахчирҳои кӯҳӣ, гавазнҳо, шохи гов ва дигар намуди чӯбҳои дарахтони заранг, арча, зардолу, чормағз ва ғайра оро дода, баъдан корд ё шамшерро омода месозанд.
Мувофиқ ба андозаи онҳо ва талаботи кордҳо ғилофи кордро аз маводи чармӣ, аз ҷумла аз пӯсти гов, буз, гӯсфанд омода мекунад. Кордҳо бо дастгоҳи махсуси кордсозӣ сохта мешаванд.
Беҳтарин дастранҷи ҳунармандон ин кордҳои аз метали пӯлодӣ, оҳанҳои ресори мошин бо шохи нахчир, бузи кӯҳӣ, чӯби заранг, зардолу, шохи гов ва шамшерҳои алмосӣ мебошанд.
Медиапортали «Тироз»
Нет комментариев