Муаллими итолиёвӣ Чезара Ката аз мактаби Polo Scolastico Paritario Don Bosco дар шаҳраки наздибаҳрии Фермо ба хонандагонаш барои тобистон вазифаи хонагии иборат аз 15 бандро бидод. Ва шояд, ки ин беҳтарин чизе бошад, ки вай метавонист барои онҳо бикунад.
Мо вазифаи хонагиеро, ки аллакай 10 ҳазор баҳогузориро дар сомона гирд овард. Ана ин аст, кори худро дӯст доштан ва нисбати кӯдакон ғамхорӣ кардан.
- Саҳаргоҳон қад – қади соҳили баҳр дар танҳоӣ бигардед, ба шуои дар об афтодаи хуршед нигоҳ кунед ва дар бораи он ки чӣ шуморо хушбахт мекунад, фикр кунед.
- Кӯшиш кунед, ки калимаҳои наверо, ки тӯли ҳамин сол аз худ кардед, истифода баред. Чӣ қадаре ки бештар шумо метавонед, бигӯед, ҳамин қадар ҷолибтар шумо фикр карда метавонед ва чӣ қадаре ки шумо бештар ақидаҳо дошта бошед, ҳамин қадар озод буда метавонед.
- Хонед! Чӣ кадаре ки метавонед. На барои он ки шумо вазифадор ҳастед инро бикунед. Хонед баҳри он ки тобистон барои орзукунӣ ва саргузаштҳо ангезандаи илҳом аст, хондан бошад, чун парвоз аст. Бихонед, барои он ки ин шакли беҳтарини исён аст (барои маслиҳат, ки маҳз чиро бихонд, ба назди ман биёед).
- Аз тамоми чизҳое, ки ба шумо эҳсоси манфӣ ва холигиро (чизҳо, вазъият ва одамон) меорад, канорачӯӣ намоед. Дӯстон ва илҳомро, ки шуморо ғанӣ мегардонад, ҷустуҷӯ намоед, онҳо шуморо мефаҳманд ва ончуноне ки ҳастед, қадр менамоянд.
- Агар шумо эҳсоси андӯҳ ва тарсро дошта бошед, хавотир нашавед: тобистон , мисли ҳар мавҷудоти зебои ҳаёт, метавонад касро ба изтироб оварад. Рӯзномае ташкил диҳед, эҳсосоти худро он ҷо шарҳ диҳед (моҳи сентябр бошад, агар бихоҳед, мо ҳамроҳ онро мехонем).
- Рақс кунед ва аз чизе шарм надоред. Ҳар ҷо, дар ҳар макон: хоҳ дар майдони рақс, хоҳ дар ҳуҷраи худ дар танҳоӣ. Тобистон ин рақс аст ва аблаҳист, ки дар он иштирок нанамоӣ.
- Ақаллан як бор ба пешвози тулӯи офтоб биравед. Ором биистед ва чуқур нафас бикашед. Чашмонатонро бипӯшед ва шукргузорӣ намоед.
- Бисёр бо варзиш машғул гардед.
- Агар касеро ки ба шумо маъқул аст, вохӯрдед, инро ба вай бигӯед, ончунон зебо ва боваринок бигӯед, чӣ тавре ки метавонед. Аз он ки шуморо намефаҳманд, ҳарос накунед. Агар чизе набарояд – пас тақдир нест ва агар шуморо бифаҳманд ва ҷавоб диҳанд, пас тобистони 2015- ро шумо ҳамроҳ мегузаронед ва ин вақти тиллоии шумо хоҳад буд. (Дар ҳолати нокомӣ ба банди 8 баргардед).
- Мӯҳтавои асосии дарсҳоямонро бихонед: ҳамаи он чиро ки мо хонда будем, бо он чӣ ки дар ҳаётатон мегузарад, муқоиса намоед.
- Ба мисли нурҳои офтоб, ҳамин хел хушбахт бошед, ба монанди баҳр ҳамин хел озод ва ромнашаванда бошед.
- Илтимос, ҷанг макунед. Хушмуомила ва меҳрубон бошед.
- Филмҳои хубро бо муколамаҳои чуқури эҳсосӣ (агар тавонед бо забони англисӣ)тамошо намоед, то ҳамзамон сатҳи забондонии худро беҳтар гардонед, қобилияти дарк ва орзу кардани хешро тақвият диҳед. Бигзор филм барои шумо ҳамроҳ бо титрҳои хотимавӣ ба охир нарасад, боз ва боз аз сари нав онро аз сар гузаронед, онро ба таҷрибаи ҳамин тобистон дохил намоед.
- Тобистон сеҳр аст. Дар нурҳои рахшандаи офтоби саҳаргоҳон ва гармии шоми тобистон дар бораи он орзу намоед, ки ҳаёт чӣ тавр ҳаст ва буда метавонад. Кӯшиш кунед, то ҳамаи чизи аз шумо вобастабударо бикунед, то хеҷ гоҳ дар роҳи расидан ба орзу таслим нагардед.
- Хуб бошед.
Нет комментариев