Ҳаёти моро технологияҳои рақамӣ таъсир расонидааст. Мо доимо аз интернет истифода мебарем. То ки аз навгониҳо ва боду ҳаво хабардор шавем. Бо кортҳои бонкӣ тавассути терминалҳо пардохт мекунем, ки онҳо ҳам бо воситаи «тортанакхонаи ҷаҳонӣ» кор мекунанд. Бегоҳ кинофилмҳои дўстдоштаамонро тамошо мекунем. Дар шабакаҳои иҷтимоӣ бо дўстон дар мукотиба мешавем. Аммо, ин ҳама ба наздикӣ паҳн шуданд. Мо 5 технологияҳои рақамиеро пешниҳод мекунем, ки бе онҳо ҳаёти инсони муосирро тасаввур кардан анқариб амри маҳол аст.

ИНТЕРНЕТ

Шабакаи аввалини компютерӣ соли 1989 арзи ҳастӣ кард, ки он дар 4 компютер муттаҳид гардида дар донишгоҳҳои ИМА ҳойгир буданд. Тамоми фаъолияти шабакаи компютерӣ пинҳонӣ буда, аз тараф Вазорати мудофиаи ин кишвар маблағгузорӣ мешуд. Зеро, аз оғоз тахмин мерафт, ки шабакаи ARPANet барои алоқа байни муассисаҳои илмӣ-тадқиқотии ҳарбӣ истифода мешавад.

Шабакаи умумиҷаҳонии ба ҳамагон дастрас танҳо соли 1991 арзи ҳастӣ кард. Ин вақт аллакай якчанд усулҳои истифода ба монанди почтаи электронӣ ва протоколи Internet Relay Chat (IRC) пайдо шуда буданд, ки муокотибаро дар замони воқеӣ таъмин мекарданд.

Интернет айни ҳол бо суръати хеле баланд тараққӣ мекунад. Аммо, ин пешрафт бе набудани компютерҳои шахсии хонагӣ таъмин намешуд, ки бо воситаи он истифодабарандагон аз маълумотҳои дар шабака дастрас ба таври фаровон истифода бурда метавонанд.

Компютери шахсӣ

Имрўзҳо компютер ё ноутбукро дар ҳар як хонадон дучор омадан мумкин аст. Аммо, чунин технология ба истифодабарандагони оддӣ дастрас набуд. Сабаби он надоштани дониши мукаммал нисбати истифодаи он, қиматии таҳҳизот ва чандон зарур набудани он буд.

Дар солҳои 70-уми қарни гузашта бисёр намуди компютерҳо арзи ҳастӣ карданд, ки вазнашон бо автомобил баробар набошад ҳам, он ба одамони боғайрат буд. Ҳамзамон азхудкунии ин хеле мушкил ҳам буд. Ба муваффақиятҳои Apple II –компютери аввалин барои истифодаи умум нигоҳ накарда, IBM PC  ки соли 1981 истеҳсол шудааст, маъруфияти зиёд пайдо кард. Ин компютер ба муваффақияти Microsoft  мусоидат кард. IBM PC бо системаи амалиётии DOS пешниҳод шудааст.

Инкишофи минбаъдаи компютерҳои шахсӣ ба арзоншавию паҳншавии онҳо на танҳо дар таълимгоҳҳо ва  коргоҳҳо балки, ҳамзамон чун ба таҳҳизоти дилхушӣ оварда расонд.

Wi-Fi

Номи ин технология аз истилоҳи кўтоҳшудаи Wireless Fidelity — дақиқияти бесим гирифта шудааст. Таърихи ин технология соли 1985 вақте Агентии федералии алоқаи ИМА иҷозат дод суръати муайяни радиоспектрро бе  гирифтани литсензия истифода баранд, оғоз шудааст. Якум технологияе, ки монанд ба Wi-Fi –и муосир кор кард, технологияи ширкати ҳоландии NCR Corporation ва AT&T буд, ки дар он ҳалли масъалаи мувофиқ кардани кори системаи хазинавӣ таҳти унвони WaveLAN пешниҳод шуда буд.

Озодии соҳиб шудан ба мавҳи радио ба пайдоиши бисёр стандартҳо сабаб гардид, ки якхела карда нашуда буданд. Ин ҳолат ба таҷҳизотҳои гуногун барои мувофиқаташон имкон надод. Аммо, соли 1997 стандарти байналмилалии ирсоли маълумот -802.11қабул шуд. Соли 2000-ум бошад, барои истифодабарандагони умум таҳҳизоти дастгирикунандаи стандарти 802.11b  арзи ҳастӣ кард. Ин таҷҳизот қобилияти гузаронишаш то 11 Мбит дар 1 сония буд.

Тараққиёти технологияҳои бесим ба азхудкунии онҳо ба техникаи маишӣ ва паҳншавии консепсияи интернет-молҳо мусодиат намуд. Инҳо кори тамоми таҳҳизотҳои «боақл»-ро дар хона назардошт шудааст. Ҳамчунин дастрасии умумро ба интернет дар маҳалҳо дар назар дошта шудааст, ки ба он талабот вуҷуд дорад. Масалан, намоишҳо, муаррифӣ, аэропортҳо, стансияҳои роҳи оҳан ва ғайра.

Айни ҳол стандарти аз ҳама босуръат 802.11ас мебошад, ки имкон медиҳад дар 1 сония то 6,77 Гбит иқтидор пайдо кунад. Смартфони аввалини ин стандратро қабулкунанда —Moto X от Motorola мебошад.

Смартфонҳо

Смартфонҳо дар замони маъруфияти алоқаи мобилӣ пайдо шуда,  имкониятҳои телефонҳои мобилӣ ва компютерҳои кисагиро дороанд. Хусусияти муҳими смартфон  он аст, ки вай имкон дорад барномаҳои бегонаро ҷойгир намояд. Он имкониятҳои таҷҳизотро зиёд мегардонад.

IBM Simon- смартфони аввалинест, ки ба сифати  консепт соли 1992 намоиш дода шуда буд. Таҳҳизот калону вазнин ва 100 доллар арзиш дошт. Аммо дар он экрани сенсорӣ буд, ки имрўз ба меъёр даромадааст. Таҷҳизот маъруфият пайдо накард. Зеро, ба он ҳатто дар доираи тоҷирон талабот кам буд.

Гуфтан душвор аст, ки смартфонҳо дар кадом давра аз доираи бизнес-таҷҳизот берун рафтанд. Аммо, гуфтан мумкин аст, ки ба шарофати тараққиёти алоқаи мобилӣ бо дастрасии зуд ба интернет онҳо байни истифодабарандагон сахт машҳур шуданд. Сматрфонҳо ба мо имкон медиҳанд мо бо якдигар доимо дар алоқа бошем. Аз ҷумла, дар шабакаҳои иҳтимоии  дўстдоштаи худ.

Шабкаҳои иҷтимоӣ

Асоси ғояи бунёди интернет таъмини алоқа бо дигар истифодабарандагон буд. Ба он нигоҳ накарда, ки копсепсияи шабакаи иҷтимоӣ бори нахуст дар намуди тахтаи эълонҳо ҳанўз дар оғози тавлиди «тортанакахонаи ҳаҳонӣ» таҳия шуда буд. Намуди муқаррарии шабакаи иҷтимоӣ, ки тавасссути он одамон бо якдигар дар алоқа мешаванд, ҳеле дертар пайдо шудааст.

Унвони аввалин шабакаи иҷтимоӣ ба Classmates тааллуқ дорад. Вай ҳанўз соли 1995 арзи ҳастӣ кардааст. Асоси он имкони ҷустуҷўи ҳамсинфон, ҳамхизматон ва шиносҳо буд, ки бо онҳо алоқа канда шуда буд, ё дар алоқа бинобар масофаи дур ба душвориҳо рўба рў шуда буданд.

Имрўзҳо дар ин шабкаи иҷтимоӣ зиёда аз 57 млн. нафар аҳолиии кураи замин ба қайд гирифта шудаанд, ки ҷомеаи калон гуфтан душвор аст. Аммо, ба эътибор гирифтан лозим аст, ки пайвастшавии умум ба шабкаи иҷтимоӣ бо васеъ паҳн шудани интернет, аз ҷумла, алоқаи мобилӣ оғоз шудааст.

Дар ин муддат Classmates қобилияти сусти рақобатнокии хеш ва хоҳиш надоштани худро ба мутобиқшавӣ ба раванди муосир нишон дод. Ин ҳолат ба зуд инкишоф ёфтани лоиҳаҳои нав дар ин самт мусоидат кард.

Имрўз ин дастовард чун зарурати айём қабул мешавад. Амалан ҳар одам доимо бо компютер кордор мешавад. Бисёр нафарон аз смартфон ва интернет истифода мебаранд.  Wi-Fi-ро бошад, дар метро ҳам дучор омадан мумкин аст. Ин далели муҳимияти технологияи муосир ва фаврият дар ҷомеаи муосир мебошад.

Кадом аз технологияҳои рақамӣ дар ҳаёти Шумо нисбатан аҳамиятноканд?

Сарчашма: http://hi-tech.mail.ru/