Бо мурури замон технологияҳои пешрафта ба мо намудхои ниҳоят гуногуни зарфҳои ошхонаро, ки истифодаашон нисбатан қулай аст, пешниҳод менамоянд. Вале зарфҳои сирдор кайҳо аз санҷиши зиёд гузашта, ба мисли пешин ҳоло ҳам дар ошхона ҷои асосиро мегиранд.
Арзишнокию камбудиҳо ва тавсияҳо оид ба истифода бурдани зарфҳои сирдор.
Зарфҳои сирдори муосир ин дечаҳои чӯянӣ, оҳанин ва бештар аз металлҳои гуногун сохташуда мебошанд. Зарфаҳои тайёри сирдор, дар вобастагӣ аз тарзи омадашавиашон, бо якчанд қабати обгинаи сирдор пӯшонида мешаванд, ки металлро аз зангзанӣ нигоҳ медоранд.
Арзишманднокии зарфҳои сирдор.
Арзишнокии асосии зарфҳои сирдор ба монанди зарфҳои шишигии гармигузаронанада дар он аст, ки сири зарф намегузорад, ки металли зарф бо моддаҳои гуногуни кимиёвии дар таркиби хӯрок буда ба реаксия ворид шавад. Яъне ин маънои онро дорад, ки истифодаи зарфҳои сирдор барои инсон безарар маҳсуб меёбанд.
Зарфи сирдорро одатан барои омода кардани шӯрбои гуштдор ё қорчдор, карамшӯрбо, кабоби дегӣ, шарбат ва моқут истифода мебаранд, зеро таркиби ин намуди хӯрокҳо дар зарфхои сирдор вайрон намешаванд ва турш намегарданд.
Зарфҳои сирдор ба худ бӯйро намегиранд ва дар хӯрок низ бӯи худро намегузоранд.
Сатҳи силиқи он хело бо осонӣ шуста мешавад ва то дергоҳ намуди зебои аввалаи худро нигоҳ медорад.
Арзиши зарфҳои сирдор он қадар қиммат нестанд, ки барои тайёр кардани хӯрокҳо интихоби беҳтарини иловагӣ мебошанд.
Намуди зоҳирии зарфҳо, яъне зарфҳои сирдор хело назаррабо мебошанд. Ин намуд зарфхо тасвирҳои зебо ба чашм мерасанд, ки бо рангҳои гуногуни сир ороиш ёфтаанд ва қариб то мӯҳлати адои хизматашон ин зебогии худро зарфҳои сирдоргум намекунанд.
Камбудии зарфҳои сирдор.
Кабудии асосии зарфҳои сирдор ду то мебошанд:
— сир ба зарбхӯрӣ хело ҳассос мебошад, махсусан агар сири девораҳои зарф ниҳоят тунук бошанд;
— шир, ки моддаи ёзанда аст, ҳангоми пӯхтани шӯла хӯрок дар зарфи сирдор месӯзад;
Зарҳои сирдор ба ногаҳон сардшавии зиёди ҳарорат тоқатфарсо нестанд ва ҳангоми дуруст истифода набурдан мунтазам сири зарфҳо кафида, дар онҳо рахҳо пайдо мешаванд ва баъд кӯчида мерезанд. Ба зарфи тасфони сирдор оби хунук рехтан ва ё онро ба оташ гузоштан мумкин нест.
Хӯроки дар зарфи сирдор сӯхтаро бо чизи нӯктезу теғдор ё металли харошанда тоза кардан мумкин нест. Аз ин амал сири зарфҳо осеб ёфта, онҳо корношоям мегарданд.
Зарфи сирдорро, ки дар он хӯрок сӯхтааст, онро ба оби гарми намакдор нам карда монда, пас аз якчанд муддат шустан беҳтар аст. Боз беҳтараш хӯрокҳои шириро дар зарфҳои пӯлодии ғафс тайёр кунед.
Аз зарбахӯрӣ зарфҳои сирдор зуд осеб ёфта, дар натиҷа онҳо барои хурокпазӣ корношоям мешаванд.
Зарфи сидорро чӣ тавр интихоб кард?
Ҳангоми харидорӣ намудани зарфи сирдор аз мағоза ҳатман ба сифати сири зарф эътибор диҳед, сатҳи сири берунии зарф бояд силиқ ва ҷилодор бошад. Он бояд, ки харошидашуда, доғдор ва ё ҷои дағарбуғӯр надошта бошад.
Ғафсии қабати сир гуногун мешавад. Дар вобастагӣ аз тарзи тайёршавӣ қабати сири зарфҳо ғафс ва борик мешаванд. Зарфҳои сирашон ғафс буда нисбатан мустаҳкаму бадошт ва зарфҳои сирашон борик буда зуд осеб ёфта, корношоям мегарданд.
Зарфҳои сирдоре, ки даҳонашон металлӣ асту бо сир пӯшонида нашудааст, аз ҳамон ҷо занг мезананд.
Аз ҳама қоидаи асосӣ аз дегчаҳои корношоям шудаву зангхӯрдаи сирдор истифода набурдан аст.
Нет комментариев