Зиндагии ҳар фарди ҷомеа аз меҳру муҳаббат ва сидқу вафодории Зан – Модар маъво мегирад. Зан чароғи мунаввари хонадон, ҳидоятгари ахлоқи нек ва дастгиру наҷотбахши ҳамешагии мост. Фазилати оливу рушду нумӯи ҷомеа аз талошҳои пайвастаи онҳо сарчашма мегирад!
Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон, мӯҳтарам Эмомалӣ Раҳмон бузургиву беназирии Модарро ситоиш намуда гуфтааст: “Бешак, дар ҷомеае, ки сафи занҳои босаводу бомаърифат меафзояд, пешравӣ босуръат хоҳад буд ва дар он шумораи ҳар чӣ бештари фарзандони хуб тарбия хоҳанд ёфт”.
Зан офарандаи нотакрори табиат, асоси саодатмандиву шукуфоӣ ва хулоса, нерӯи пешбарандаи ҷомеа аст. Саодату сарфарозии мардум аз тинати поку ҳидояти неки модарон ва заҳмати шоистаи занони сарбаланду нозанини мост. Танҳо зани покгавҳар, нексиришт, ватанпарвар, хушахлоқ ва бомаърифат қодир аст бунёдгари ҷомеаи босаодат бошад.
Бонувони мо собит намудаанд, ки ин рисолати пуршарафро бо сари баланд ба иҷро расонида метавонанд.
Офарандаи бахти аҳли башар, файзбахши меҳру вафо – Зан-Модар аст.
Ин ҳама бузургиву беназирии Модар аст, ки маҳз дар айёми дӯстиву муҳаббат, фасли нозанини баҳор ва лаҳзаи гуворои он “Рӯзи Модар” таҷлил карда мешавад.
Бузургон дар ситоиши Модар
Модар азизтарин вуҷуди рӯи замин мебошад ва зиндагӣ аз нафаси гарму дилнавози ӯ оғоз мегирад. Мо вуҷуди муқаддаси модарро аз аввалин лаҳзаҳои ҳаёт то дами вопасин фаромӯш намекунем, чун ӯ ҳангоми шодиву нишот ва ғамуандӯҳи зиндагӣ ҳамеша ҳамроҳи мост.
Эмомалӣ РАҲМОН
Зи гетӣ ҳама панди модар никош,
Ба бад тез маштобу бар бад макӯш.
Шабу рӯз чун ҷон киромиш дор,
Ки чу ҷон бипарвардаат андар канор. А.Фирдавсӣ
Сар зи модар макаш, ки тоҷи шараф,
Гарде аз роҳи модарон бошад! А.Ҷомӣ
Ягона доваре, ки гуноҳи моро ҳарчӣ бошад мебахшад, модар аст. Муҳаммад Ҳиҷозӣ
Бе офтоб гулҳо намешукуфанд, бе муҳаббат хушбахтӣ нест, бе зан ишқ нест, бе модар шоир нест, қаҳрамон ҳам нест. Тамоми ифтихори дунё аз модарон аст. А. М. Горкий
Модар нафарест, ки зиндагӣ меофарад ва дар набарди ҷовидонии ҳаёту марг зиндагиро зинда медорад.
Модар калимаест муқаддас ва мафҳумест чун ин дунё беоғозу беанҷом.
Ҳеҷ кас дар зиндагӣ наметавонад муҳаббате амиқтар, самимитар ва воқеитар аз муҳаббати модари хеш дарёбад. Оноре де Балзак
Қалби модар зеботарин ва ҷовидонатарин ҷойгоҳи фарзанд аст, ҳатто дар рӯзгоре, ки мӯйҳои фарзанд сафед шуда бошад. Стафр
Аз модар маҳбубтар касе нест. Расул Ғамзатов
Модарон зебоии рӯзгору хонадони мо ҳастанд; меҳрубонӣ, тозагӣ, ишқ, муҳаббат ва зан — модар бо ҳам ҳамрадифанд. Месазад, ки ин ҳамаро қадр кард. Ҷорҷ Ҳорберт
Модар ягона худоест дар рӯи замин, ки худошиносон намедонанд. Э. Пугев
Модарон ҳамеша мебахшанд ва гӯё барои ҳамин ба дунё омадаанд. А. Дюма
Модар ҳатто пас аз марг ҳам модар ва муқаддастарин мавҷудоти зиндаи ҷаҳон аст. Колорез
Бо суханони пурмазмуни Шоири халқии Тоҷикистон Ҳақназар Ғоиб дар ситоиши Зан-Модар маводи кӯчаки хешро, ки дар назди бузургии Модар ҳеҷ аст, анҷом мебахшем: “Модар воқеан фариштаи зебои олам аст. Чун мо аз модар сухан мекунем, офаринишро ҳам мадди назар дорем. Бузургон мартабаи занро бисёр баланд нишон додаанд. Аз ҷумла, покии миллат, покии зиндагӣ, покии инсонӣ ба зан рабт дорад. Аз зани боиффату донишманд ва бонангу номус, фарзанди бонангу ватанпарвар ба дунё меояд”.
Дар сурат Модари 120-солаи тоҷик
Дар ҳақиқат, Зан – Модар ба зиндагӣ таровату ҳусни нотакрор мебахшад.
Рӯзи Модар барои модарони азизу меҳрубон ва ғамхору беназир муборак бод!
Исломҷон Бобоев
Нет комментариев