Инак, фасли зимистони қаҳратун боз меҳмони диёри зебоманзари мо шудааст. Ҳоло бошад, мардуми кишвар аз як тараф, дар ташвиши бемушкилӣ паси сар намудани фасли сармо, аз тарафи дигар, хотирмон пешвоз гирифтани Иди соли нави мелодианд. Ҳанӯз рӯзҳои аввали моҳи декабр, дар аксарияти муассисаву коргоҳҳои шаҳр дигаргунӣ ба мушоҳида расида, хиёбони Камоли Хуҷандӣ, ки ҳамасола дар ин ҷо Соли нав таҷлил мегардад, ҳусни дигар гирифтааст.
Бале, дар ин мавзеъ мисли солҳои қаблӣ арчаи солинавӣ қомат афрохтааст.
Иди соли навро хурду бузург, бахусус, кӯдакон бесаброна мунтазир мешаванд ва арчаи солинавии бо бозичаҳои рангоранг ороёфта, ба онҳо хушнудӣ меорад. Аммо чӣ бояд кард, вақте арчаи солинавӣ бароямон дастнорас бошад?
Гарчанде, то фарорасии “Иди арча” се ҳафтаи дигар ҳаст, вале мехоҳем чанд усули омода намудани арчаи солинавиро бароятон пешниҳод намоем:
Намунаи якум:
Ин амали хеле оддӣ аст. Бо истифода аз коғази ранга шохчаҳо сохта, онро дар рӯи конуси коғазӣ мечаспонем. Ин машғулияти хеле муфид барои кӯдакон ва калонсолон хоҳад буд. Агар кӯшиш кунем, метавонем арчаи бузургу зеборо ба даст орем.
Намунаи навбатӣ, ин аз лавҳасангҳо омода кардани арчаи солинавӣ аст. Амали мазкур ба ҳама писанд хоҳад афтод.
Аз донаи (тори) гӯгирд ҳам арча омода кардан мумкин аст. Мепурсед чӣ тавр? Нигаред ба акси навбатӣ:
Ин арчаи таббохӣ (кулинарная), ки аз паниру помидор ва кабудӣ омода шудааст, метавонад дастархони шоми солинавии шуморо оро диҳад.
Арча-аҳромча аз кулчақандҳои рангоранг:
Мо калонсолон барои он ки кӯдаконамон хурсанд шаванд, чӣ корҳоеро иҷро мекунем. Амали мазкур воқеан ҳам табъи хурдсолонро шод хоҳад намуд. Он зебо ва ҳам иштиҳоовар аст!
Арча аз ҷалғӯза:
Намуди дигари арча аз рӯзномаҳои зарандуд (позолоченное )
Арча аз чӯбпораҳои суфта ва пардозкардашуда:
Аз шишаи холии нӯшокӣ, метавон чунин арчаи зеборо омода намуд:
Ҳамчунин, метавонем бо истифода аз се тахта ва силсилаи фонусҳои рангоранг (гирлянда) чунин арчаи зебову камхарҷи болонишинро омода созем:
Ин арча чӣ тавр сохта мешавад?
Хеле оддӣ, қалами рангаро ба таври морпеч аз қаламтарош мегузаронем. Онро ба пояи паргорӣ пайваст мекунем- арчаи солинавӣ тайёр!
Ин аст, чанд маслиҳати мо роҷеъ ба омода намудани арчаи солинавӣ, аз маводи дастрас, вале дар ин кор бояд тахайюлоти худро нишон дод!
Нет комментариев