Намакро аз оби баҳр ҳанӯз дар давоми садсолаҳо боз ба даст меоранд. Дар замонҳои қадим гузаштагони мо роҳи аҷибро барои ба бадастории намаки баҳрӣ истифода мебурданд. Онҳо чоҳҳои хурд кофта, онро аз оби баҳр пур мекарданд. Вақте ки об бо роҳи табиӣ бухор мешуд, дар дохили чоҳ намаки олисифати пурарзиш бокӣ мемонд.
Мувофиқи қонуни Дитмар, таркиби намакини баҳрҳои ҷахонӣ новобаста аз сатҳи об ва ё дигар сабабҳои ба об таъсиркунанда доимо як хел боқӣ мемондаанд. Сатҳи миёнаи намакнокӣ дар баҳри кушод тақрибан ҳамеша 35% ташкил медиҳад.
Маълум аст, ки намаки оддии ошӣ аз хлориди натрий иборат аст, вале намаки баҳрӣ бошад, дар таркиби худ боз калтсий, калий, натрий, магний, орҳан, манган, хлор, бром, руҳ, селен, мис, йод ва силитсий дорад. Бино бар ин ҳам намаки баҳриро хело фоидаофар мешуморанд.
Вале намаки баҳрии коркардшудаи дар мағозаҳо ба фурӯш баровардашуда танҳо аз 10 як ҳиссаи моддаҳои фоиданоки шакли аввалаашро дар таркиби худ дораду халос ва ин гуна намак аллбатта ба организми инсон нокифоягӣ мекунад. Зеро организми инсон аз он намаки баҳрӣ оҳани лозимаро гирифта наметавонад.
Ранг, мазза ва сифати намаки баҳрӣ аз минтақаи истихроҷи он низ вобастагии калон дорад. Бештар ба намаки хокистарранг баҳои баланд дода мешавад, ки аз лойи баҳрӣ ва обсабзҳо гирифта мешавад. Он дорои хусусияти табобатӣ мебошад. Ба ғайр аз ин намаки баҳриро ба сифати антисептика истифода мебаранд. Зеро он ба ҷараёни инкишофёбии вараму мадда монеагӣ мекунад. Бо шарофати намаки баҳрӣ ҷароҳатҳо ва обиладории одамоне, ки зиёд дар баҳр оббозӣ мекунанд, зуд шифо меёбанд, чунки намак ҳама намуди бактерияҳоро несту нобуд мекунад.
Таркиби намакии Баҳри мурда аз намаки дигар баҳрҳо бо таркиби худ фарқ мекунад. Ҷудошавии намак дар Баҳри мурда 300% ташкил медиҳад, инчунин дар таркиби он миқдори зиёди бромид ва равғани сулфат мавҷуд аст. Ин сифатҳои намак ба Баҳри мурда имкон доданд, ки он ба осоишгоҳи шифобахши табиӣ табдил ёбад. Ба ин ҷо барои шифоёбӣ аз бемориҳои гуногун миллионҳо одамон аз тамоми гушаву канори дунё ташриф меоваранд.
Дар давоми як сол аз баҳр кариб 6 миллион тонна намак истихроҷ карда мешавад. Аз хуҷҷатҳои ёддоштии таърихӣ муайян карда шудааст, ки аз замонҳои ниҳоят қадим боз аз намаки баҳрӣ коняки махусуси намакӣ тайёр мекардаанд, ки онро давои баҳрӣ ном мебурдаанд. Барои омода кардани ин нӯшобаи қадима ба дохили зарфи оби коняки оддӣ аз 4 то ба 3 ҳиссааш намаки баҳрӣ меандохтаанд, то ки махлул то даҳони зарфи коняк пур шуда барояд. Ин даворо барои табобати кардани баромадану беҷошавии устухонҳо, захмҳо, ҳангоми дарди сар ва касалиҳои сутунмӯҳра менӯшидаанд.
Нет комментариев