Бо дидани Таманно танҳо духтар дар як сохтмони Душанбе шояд аксарият фикр кунанд, ки ӯ тамизкор ё ошпази сохтмончиён аст. Аммо иштибоҳ мекунанд. Таманно Мирзоева танҳо зан дар миёни мардон дар ин сохтмон аст, ки хишт мечинад. Ӯ хиштчиниро чанд сол қабл дар Русия дар муҳоҷират омӯхт. Ҳарчанд иҷрои ин кори вазнин дар сардиҳои Русия барояш осон набуд, аммо ҳоло хиштрезӣ манбаи аслии даромади зиндагиаш аст.
«Агар даркор шавад, дар сохтмони хона ҳам ин корҳоро анҷом медиҳам. Зан бояд аз ӯҳдаи ҳамаи кор баромада тавонад.» — мегӯяд Таманно.
Мисли Таманно духтарони дигаре ҳам ҳастанд, ки барои пешбурди зиндагӣ қолабҳои шахшударо шикастаанд ва корҳое пеша кардаанд, ки то имрӯз кори мардона ҳисобида мешуд. Мӯҳтарама Саидова, ягона духтар дар гурӯҳашон дар Донишгоҳи дизайн ва санъати тасвирӣ аст, ки бо дастгоҳҳои барқӣ ҳунари заргариро меомӯзад. «Ба фикрам кор мардона ва занона шуда наметавонад. Масалан кори заргариро ҳам мардон мекарданд ва ҳам занон.» мегӯяд Мӯҳтарама.
Чанде пеш Кумитаи кор бо занон ва оилаи Тоҷикистон бо мухолифат ба тақсимбандии байни кори мардона ва занона аз духтарону занон даъват кард, ки ҳангоми интихоби касб озодтар бошанд.
«Ҷинс набояд монеи фаъолият шавад. Бисёр ҳолатҳое мешавад, ки касбҳо ба мардҳову занона ҷудо мешавад. Қолаб бояд шикаста шавад. Духтарон бояд касби дустдоштаашонро интихоб намоянд. Барои зиёд намудани ҷалби духтарон ба касбҳои камёфт мо кӯмакпулӣ муқаррар кардаем. Акнун барои духтароне, ки дар металургия, менеҷмент, муҳандис ва дигар касбҳое, ки ба қавле мардона ҳастанд, таҳсил мекунанд, идрорпулӣ муқаррар шудаанд.” мегӯяд, Мунира Шамсиева, мудири шӯъбаи Кумитаи кор бо занон дар Тоҷикистон.
Ҷомеашиносон мегӯянд, ки солҳои ахир бекорӣ ва сахтиҳои рӯзгор занонро маҷбур кардааст, новобаста аз онки кор мардона, ё занона аст, иҷрои онро ба ӯҳда бигиранд. Дар донишгоҳҳо низ ин тамоюл мушоҳида мешавад.
«Дар соли гузашта дар Коллеҷи техникӣ ҳамагӣ 41 духтар таҳсил мекард, имсол бошад, дар шӯъбаи рӯзона 69 ва дар шӯъбаи ғоибона дар ихтисосҳои мухталиф таҳсил мекунанд. Имрӯз таваҷҷӯҳи духтарон ба шӯъбаҳои сохтмон ва техникаву технология низ зиёд шудааст.» — гуфт Амирҷон Вазиров, муалллими Донишкадаи техникии Тоҷикистон.
Занон маъмулан дар Тоҷикистон бештар аз ҳама дар соҳаи омӯзгорӣ ва тиб фаъолият мекунанд ва аксари занону духтарон ҳоло бо ҳунарҳои хайётӣ ва ё майдафурӯшӣ дар бозорҳо зиндагии худро мечархонанд. Дар тассавури аксарият ва ҳатто кӯдакон зан фақат дӯзандаву хонашин аст ва наметавонад, барои мисол кайҳоннавард бошад.
Аммо Таманно яке аз заноне, ки кори вазнини мардона мекунад, бо бовар мегӯяд, кор мардонаву занона намешавад ва дар сурати зарурат ба гуфтаи ӯ зан метавонад корҳое анҷом диҳад, ки шояд барои як мард душвор бошад. Ӯ худро аз мардҳо ҳам кам намедонад:
«Баъзе мардонеро медонам, ки аз вазнинии кор метарсанд. Худам шоҳиди он будам, ки агар ягон кор пайдо мешуд, ба ҳамкорам мегуфтам, ки аз паяш шуданаш даркор, аммо вай мегуфт, ин корро намекунам, зеро вазнин аст. Мегуфтам биё дукаса равем, сабук мешавад.” Ва он ҳамкораш мерафт.
Манбаъ:http://www.ozodi.org
Нет комментариев