Чӣ бояд кард, ки матнҳои хондашуда фаромӯш нагардад

Хондан — ин яке аз усули беҳтарини омӯзиш, ҳамту форам гузаронидани вақт аст. Албатта, наҳама хонданро дӯст медоранд, аммо қисми зиёди одамон бе маҷбурӣмехонанд. Бо туфайли хондан мо тамоми маълумотҳои заруриро ба даст меорем. Симову садо ҳар қадар кӯшиш кунанд ҳам, наметавонанд пурра маълумот пешкаш намоянд. Барои бисёриҳо душвории хондан дар он аст, ки матнҳои хондаашонро дар ёд нигоҳ дошта наметавонанд. Барои ҳама маълум, ки тез хондан лозим аст, вале чӣ тавр ҳамаи онро дар хотир нигоҳ дошт? Биёед мебинем, ки рӯҳшиносони касбӣ ва ҳамту дӯстдорони хониш, ки хондаҳояшонро наѓз дар хотир мегиранд, чӣмаслиҳат медиҳанд.

Reading lesson

Баъзе мутахасисон маслиҳат медиҳанд, ки он чизеро, ки мехонед, ҳатман ба дигарон нақл кунед.
Ҳангоми хондан зери лаб гап задан ё ин ки хаёлан он чизеро, ки айни ҳол хондед, талаффуз кардан лозим нест. Ҳамаи ин дар хотир нигоҳдории матни хондаатонро суст мегардонд, ба парешоншавии диққат мусоид мекунад, системаи асаб ва чашмро монда месозад.
Хондаатонро қайд намоед. Агар адабиёти бадеӣ хонда истода бошед, ин корро накунед, чунки он бе ин ҳам дар хотир мемонад. Вале агар сухан дар бораи корҳои илмӣ техникӣ равад, он гоҳқайд ҳатмист. Баъзе лаҳзаҳои мураккабро қайд намуда шумо фикрҳои муаллифро барои худ осон мегардонед.
Хондани он чизеро, ки барои шумо ҳар чӣ бештар зарур аст, пагоҳӣ хонед, чунки дар ин вақт майнаи сар беҳтар кор мекунад. Пеш аз хоб хондан лозим нест — чунин хониш дар хотир нигоҳдориро бад мегардонад. Ѓайр аз ин хобатон ҳам вайрон мешавад. Вале бояд гуфт, ки баъзе одамон шабона беҳтар фикрронӣмекунанд, аз ин рӯ шабона маслиҳати моро мувофиқи ҳиссиётҳои шахсӣ ва неруи биологии худ истифода баред.
Пеш аз он, ки ягон асарро хонед, аввал бо мундариҷа, фикрҳои танқидии дигар олимон ё шоирон оиди ҳамин асар шинос шавед.
Ҳангоми хондан кӯшиш кунед садоҳои оинаи нилгун, ѓалоѓулаи кӯдакон, садои даѓали ягон намуди техникӣ ба шумо халал нарасонад.
Ҳангоми хондан кӯшиш кунед назаратон ҳар чӣ бисёртар калимаҳоро фаро гирад. Кӯшиш кунед назаратон ба ақиб яъне ба пораи матни аллакай хондашуда барнагардад, чунки ин дар ёд нигоҳ доштани матни хондашударо душвор мегардонад.