Рӯзи байналмилалии оила, ки соли 1993 бо қарори Ассамблеяи Генералии СММ эълон гардидааст, ҳамасола санаи 15-уми май таҷлил мегардад. Инак 24 сол мешавад, ки ин сана дар сатҳи байналмилалӣ бо мақсади ҷалби таваҷҷӯҳи ҷомеаи ҷаҳонӣ ба мушкилоти рӯзафзуни оилаву оиладорӣ қайд мегардад.
Мақсад аз таҷлили ин ҷашн — ҷалби диққати давлату ҷомеа ба мушкилоти мавҷудаи оила мебошад. Оила дар фарҳанги мардуми куҳанбунёди тоҷик ҳамчун ниҳоди муқаддас эътироф гардидааст, зеро беҳтарин арзишҳои инсонӣ, аз қабили муҳаббату садоқат, самимияту вафодорӣ ва ҳамдигарфаҳмиву таҳаммулгароӣ маҳз дар оила ташаккул меёбанд. Ҳамаи инро ба назар гирифта, Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ — Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон мӯҳтарам Эмомалӣ Раҳмон соли 2015-умро «Соли оила» эълон намуда буданд.
Ташкили оила, ки он ба сифати хурдтарин ниҳод дар ҷомеа шинохта шудааст, аз падару модарон ва ҳар шаҳрванд хоҳони он аст, ки дар шеваи тадбири он пурмасъулият ва огоҳона дар муомилаву муносибат бошанд. Ин маъно ифодагари он аст, ки бо рафтору кирдори шоистаи хеш таъсири бештареро дар оила ва ҷомеа мегузоранд.
Волидайн низ бояд аз ин огоҳ бошанд ва дар тарбияи авлоди худ тавре муносибат кунанд, ки онҳоро дар роҳи росту мустақил ҳидоят намуда, муваффақ бошанд. Албатта, ба ҳамагон маълум аст, ки оилаи солим ба ҷамъият наслҳои солим тарбиягирифта, поквиҷдон, росткор ва ба Ватан содиқ буданро ба воя мерасонад.
Оила сохтори қадимтарине дар дунёст ва нақши муҳиме дар ҷомеаи инсонӣ мебозад. Оила беҳтарин сохтор барои баркамол расидани фарзандон аст. Оре шахсе, ки маърифат дорад, савод дорад, ақлу тамиз дорад, зиндагиаш шаҳдбор, хуррам, беолоиш мегузарад. Аз ин лиҳоз, бояд пеш аз ба хостгорӣ рафтан фикр кунем, ки фарзанди мо чӣ касбу кор дорад, барои ба никоҳ даровардани як духтари бегона омода аст ё не, аз ӯҳдаи нигоҳубини оила мебарояд ё на.
Мутаассифона, падару модари духтар дар масъалаи дар боло зикршуда кам аҳамият медиҳанд ва духтари ба ҳаёт тайёрнабудаи худро ба ҷавони ба ҳаёт омоданабуда дода, сабабгори ҷудошавии як оилаи ҷавон мегарданд.
Ҳаёт бо исрор талаб мекунад, ки мо бояд барои пешгирӣ намудани ҳодисаҳои номатлуб фарзандонро ба мактаби оила, ба ҳаёти мустақилона омода намоем. Тамоми бурду бохти мо ба оилаву оиладорӣ алоқаманд аст. Ҳаёти ҳар як шахс аз оила оғоз мешавад.
Муноқишаи оилавӣ асосан дар оилаи носолим бо баҳонаи ночиз, ҷанҷоли зану шавҳар, хушдоману келин, фарзандони нохалаф, бадахлоқ ва якдигарнофаҳмӣ сар мезанад. Ҷанҷолҳо, сарзанишҳо, занозанӣ, ба лабрез шудани косаи сабри марду зан оварда мерасонад. Ҳамаи ин ҳодисаҳои номатлуб дар пеши назари кӯдакони ноболиғ рӯй медиҳанд, ки ин ба тарбияи кӯдакон таъсири манфӣ мерасонад. Агар хоҳем, ки дар ҷомеа оилаи солим ба вуҷуд ояд, аз кӯдакистон, муассисаҳои ибтидоиву миёна, олии касбӣ сар карда, ба ин масъала таваҷҷӯҳи зиёд диҳем. Дар муассисаҳо аз соатҳои тарбиявӣ ва соатҳои дарсӣ дуруст истифода барем.
Омӯзгор бояд ҳаматарафа бошад, ба тарбияи хонандагон хунукназарӣ накунад. Аммо имрӯз ҳама масъулиятро ба дӯши омӯзгор напартофта, падару модар низ масъулияти худро эҳсос намоянд. Падару модароне ёфт мешаванд, ки тарбияи фарзандро ба дӯши омӯзгор гузошта, ба қавли худ гумон мекунанд, ки барои ин кор омӯзгор маош мегирад. Имрӯзҳо аксарияти волидайн вақти кофӣ надоранд, ки фарзанди худро тарбия намоянд. Падар аз пайи пулёбӣ, модар аз пайи молу чиз бо ташвишҳои зиндагӣ ҳоли тарбия кардани фарзандонро надоранд.
Саволе ба миён меояд: Пас ба тарбияи фарзанд, ки машғул мешавад? Аз 24 соати шабонарӯзӣ 6 ё 7 соати хонанда дар ихтиёри омӯзгор аст, 18 соати дигар хонанда дар ихтиёри падару модар аст.
Оила ин худ давлати хурде мебошад, ки қонуну қоидаи худро дорад, дар ҳамин макон агар фарзандон дуруст тарбия ёбанд, чун фарзандони солиму бардам ва баору номус, пас ба халқу Ватани худ содиқона хизмат менамоянд.
Оила мактаби аввалинест, ки инсон дар он тарбият мегирад, донишу малакаи рӯзгордориро аз худ мекунад, ҳамзистӣ бо атрофиёнро меомӯзад, ҳамчунин фарзандоне, ки ҳамарӯза аз ин дабистоне, ки омӯзгоронаш падару модар мебошанд, таълим мегиранд. Таъсири оила ба инкишофи минбаъдаи шахсият ҳиссагузор мебошад.
Ҳар як инсон аз хурдӣ дар дил орзуи ҳаёти хушбахтиро мепарварад, вале баҳри расидан ба ин орзуҳо марҳилаҳои гуногунро паси сар менамояд, то ки ба орзуҳо ҳадафрас бошад. Яке аз ин марҳилаҳои муҳими зиндагӣ бунёди оила мебошад. Ба ҳамагон маълум аст, ки оила рукни асосии ҷомеа ба шумор рафта, устувории он дар заминаи муҳаббат, садоқат, иззату ҳурмат ва сабру тоқат имконпазир аст.
Нет комментариев