Дар шароити ҳозира ягон соҳаи ҷамъиятӣ, хоҷагӣ ва мардумие нест, ки аз сарватҳои табиат истифода накунад ва паҳлўҳои иқтисодии онҳо ба табиат вобаста набошанд. Аз ин рў боз аҳамияти иқтисодии ҳифзи табиат меафзояд. Хусусан дар шароити ҳозира ҳифзи наботот, ҳайвонот ҳосилнокии хок тозагии обҳои ширин, иқлим ва истифодаи оқилонаи канданиҳои фоиданок хеле шадид гашта аст, ки дар маҷмўъ иқтисодии ҷомеа бе мўътадилии онҳо худ мўътадил нахоҳад шуд.
1. Паҳлўҳои тансиҳатию тозагӣ. Ин паҳлўи ҳифзи табиат солҳои наздик ба миён омад. Сабаби ба миён омадани ин соҳаи ҳифзи табиат асосан ифлосшавии муҳити зист мебошад. Тамоми сарватҳои табии ба организмҳои зинда таъсири мусбӣ ва манфӣ дорад. Барои ҳамин ба гуногун ноҳияҳои сайёраи мо ба вайроннашудани таркиби сарвати табии эътибор додан ҳатми зарур аст. Мутасифона дар ноӣияӣои гуногуни сайёраи Замин бо гуногун роҳҳо сарвати табииро ифлосмекунанд, ки таъсири он ба инсон ҳис карда мешавад.
2. Паҳлўи таълимӣ. Ин паҳлў бештар ба тарбияи экологии ҷамъият равона карда мешавад. Ҷиҳати тарбиявии ҳифзи табиат барои ҷавонону наврасон аҳамияти бузург дорад. Табиатро дӯст боштан ба вай ғамхори зоҳир намудан ба ҳайвоноту наботот муносибати оқилакардан ба инсон ватанпарвариро меомӯзад. Аз ин рӯ аҳамияти таълимии ҳифзи табиат барои баланд шудани шуурнокию маърифатнокӣ кумак мерасонад.
3. Паҳлӯи зебопарастӣ. Гушаҳои зебоманзари табиат таби инсонро шоду хуррам мекунад. Аз давраҳои қадим табиат ба инсон сарчашмаи ҳаловат ба ҳисоб меравад. Аз ин рӯ нигаҳдории манзараҳои гуногуни табиӣ вазебоии онҳо диққати махсусро талаб мекунад.
Чунин паҳлуҳо имкониятмедиҳад, ки табиатро барои насли ояндабоқи монем, табиатро дар ҳолати аввалаш нигоҳ дорем. Мақсади ҳифзи табиат таълими ҳаматарафаи инсон ва ташкили хоҷагидории вай аст. Эволютсияи (таҳаввулот) табиат ва ҷамъият. Эволютсияи табиату ҷамият аз ҷиҳати вақт хеле гуногунанд. Се шакли эволютсия мавҷуд аст:
1. Эволютсияи биологӣ – ин эволюсияест, ки таносубан хеле тез мегузарад, ки дар натиҷа суръати болоравӣ ва мураккабшавии организмҳо мушоҳида мешавад. Илми ҳозира исбот намудааст, ки оддитарин организмҳои зинда дар сатҳи сайёра 3 млрд сол муқаддам дар уқёнусҳо пайдо шудааст, ки ин барои ба амал омадани организмҳои як ҳуҷайра сабаб гардидааст.
2. Эволютсияи иҷтимоӣ хеле тез мегузарад зеро ки ҷамияти инсон тез инкишоф ёфта истодааст. Динамикаи таносуби ҷамият ва табиат аз он иборат мебошад, ки инсон худ қисми ҷудонашавандаи табиат ҳамчун қувваи тағйирдиҳанда ба ҳисоб меравад.
Нет комментариев