Муслима Қодирова 3-юми августи соли 1988 дар деҳаи Ғешии шаҳри Ваҳдат таваллуд шудааст. Соли 2006 мактаби миёнаро хатм намуда, Муслима ҳуҷҷатҳояшро ба Консерваторияи миллии Тоҷикистон супурда, соли 2011 ин даргоҳи ҳунарро бо сари баланд хатм намуд. Муслима соҳиби 5 албоми суруд ва 2 гулписари нозанин аст.
-Шуморо мардум бо суруди “Алла” мешиносанд. Бигӯед, ки ин таронаи ширину гӯшнавоз чӣ гуна пайдо шуд?
—Аслан “Алла” суруди шоҳсутуни санъати тоҷик, устоди тамоми устодони санъат Акашариф Ҷӯраев аст. Ҳангоми дар Консерватория таҳсил намудан боре аз устодам Саъдулло Каримов пурсидам, ки агар ман ҳамин сурудро хонам, чӣ мешавад. Он кас дар ҷавоб гуфтанд, ки агар аз уҳдааш баромада тавонӣ, руҳи поки устод Акашариф Ҷӯраев шод мешавад. Суханони устодам ба ман нерӯ бахшиданд ва бо шоир Нурулло Орифӣ маслиҳат карда, рубоиётҳояшро каме тағйир дода, таронаро аз нав коркард намуда, сурудам. Дар таҳияи ин суруд ҳамагӣ 100 сомонӣ пул сарф карда, ман ҳеҷ умед надоштам, ки ин тарона машҳур мешавад, вале “Алла” ба зудӣ дар дили мардум маъво гирифту маро бо ҳамин суруд мешинохтагӣ шуданд.
—Муслима, аксари занону духтарони санъаткор баъди аз шавҳар ҷудо шудан ё аз дӯстдоштаашон хиёнат дидан қасдан роҳи санъатро пеш мегиранд, то он марди бевафоро бисӯзонанд. Шумо бо чӣ мақсад сароянда шудед?
— Ман аз хурдӣ дар даст як лаълии оҳанӣ дар миёни ҳавлӣ нишаста сарояндагӣ мекардам. Раҳматӣ модарам бо шавқ сурудхонии маро тамошо карда мегуфтанд: “Ман нашудам, ту ҳофиза шав духтарам, то ки ормону ҳавасҳоямро дар ту шиканам…”
— Магар модаратон ҳам ҳунари сарояндагӣ доштанд?
— Доштанд. Бисёр овози ширину марғуладор доштанд, вале бобою бибиам дар вақташ иҷозат надодаанд, ки модарам санъаткор шавад. Вақте аз ҳукумати ҳамонвақта ба хонаашон намоянда меояд, ки духтаратон истеъдод дорад, барои идома додани таҳсилаш иҷозат диҳед, бобою бибиам модарамро маҷбур мекунанд, ки дар назди он намояндаи ҳукумат “ман хондан намехоҳам” бигӯяд. Бечора модарам ба хотири эҳтироми падару модар аз баҳри санъат гузашта бошанд ҳам, дар дилашон ормон монда буд, барои ҳамин бисёр мехостанд, ки ман ҳофиза шавам. Дар лаҳзаҳои охири умраш модарҷонам гуфтанд, ки “Муслимаҷон, ман туро барои худам сароянда кардам, умед дорам, ки рӯзе ба номам модарнома эҷод мекунӣ…”
— Дар маҳфилҳои фарҳангии мактаб иштирок мекардед?
— Бале, аъзои фаъоли кружоки мактаб будам. Соли 2002 бошад, дар барномаи озмунии “Андалеб”, ки дар шаҳри Ваҳдат байни 15 ноҳияи кишвар шуда гузашт, ҷои аввалро ишғол намудам.
— Чашмони шумо ҳатто ҳангоми хондани таронаҳои шодиангез низ ғами ниҳоне дар худ доранд. Чаро?
— Ин сояи ғаме, ки шумо дар чашмони ман мебинед, ёдгор аз марги ҷигарсӯз ва пургудози модар аст. Баъди сари модарҷонам, ки дугонаи наздиктарин ва ягона розшунави ман буданд, ба хулосае омадам, ки дар ин дунё мехӯрдагиат ҳам ғам будаасту мепӯшидагиат ҳам ғам…
— Дунё ба умед гуфтаанд, шумо ҳанӯз ҷавонед, хушиҳои зиндагӣ шуморо ҳанӯз дар пеш аст…
— Одамизод дар назди марг бечора аст ва ман ҳам ба ин ҳақиқати талх, ки модари азизамро аз даст додам, тан додаам, вале наметавонам сояи ғамро аз дилам берун созам. Аз як тараф ин хуб ҳам ҳаст, зеро шахсе, ки дар дилаш дарду ғам надорад, наметавонад дарди сурудро таҷассум намуда, ба дилҳои дардманд онро расонад…
— Муслима, биёед аз мавзӯҳои ғамангез дуртар равем. Бо кадом шоирону оҳангсозон ҳамкории эҷодӣ доред?
— Аз эҷодиёти Шаҳрия, Муҳаммад Ғоиб, Хайрандеш, Беҳрӯзи Забеҳулло, Нурулло Орифӣ месароям. Аз оҳангсозон бошад, бо Фарҳоди Одина ва Хайриддини Саид ҳамкории хуби эҷодӣ дорем.
— Ҳаёти санъаткорро бе тӯю маърака ва маҳфилҳои хурсандии мардум тасаввур карда намешавад. Лаҳзаҳое шудааст, ки дар вақти гузаронидани маърака якбора табъатон хира гашта бошад?
— Албатта барои ҳунарманд боиси ифтихор аст, ки мухлисон ҳунарашро қадр намуда, ӯро ба маъракаҳои хурсандиашон даъват мекунанд ва ман низ бо камоли майл маҳфилҳои мардумро мегузаронам, вале баъзан маро як рафтори мардон асабӣ месозад. Мефаҳмам, ки тӯй бе нӯшбод намешавад, вале вақте ба хотири ман қадаҳ мебардоранд, табъам хира гашта, ғамгин мешавам.
— Аксари бонувони ҳунарманд либоси аврупоӣ мепӯшанд, вале шуморо бештар бо куртаи тоҷикӣ мебинем…
— Ягон духтари рус либоси миллии моро мепӯшад? Намепӯшад! Пас, чаро мо, тоҷикон бояд либосҳои русию аврупоӣ пӯшем. Ба фикри ман куртаи тоҷикӣ, агар шинаму зебо дӯхта шуда бошад, дар саҳна пӯшиданаш ҳеҷ боке надорад. Бигзор оламиён моро бо либоси миллиамон шиносанд.
— Муслима дар зиндагӣ аз чӣ метарсад?
— Аз дурӯғу туҳмат метарсам, чунки ин ду чиз инсонро хеле сахт шикаст медиҳад.
— Ҳамин шабу рӯзҳо банди чӣ кор ҳастед?
— Як таронаи нав эҷод намудан дар васфи Тоҷикистон, ҳамоно клип карда истодаем. Худо хоҳад, рӯзҳои наздик ин суруд пешкаши мухлисон мегардад.
— Фориғ аз эҷоди суруд бо чӣ корҳо машғул мешавед. Ягон шуғли дӯстдошта доред?
— Бозии волейбол, футбол, теннисро дӯст медорам, умуман ман бештар ба корҳои мардона шавқ дорам. Аз ӯҳдаи корҳои занона хеле кам мебароям, масалан, аз хӯрокҳо танҳо картошкабирён, тухмбирён ва боз чанд таоми одиро пухта метавонаму халос.
— Барои писарчаҳоятон Меҳрубон ва Ислом кӣ хӯрок тайёр мекунад?
— Онҳо дар тарбияи апаам ҳастанд.
— Дар замони муосир бе маблағ дар ягон соҳа кори кас пеш намеравад. Шуморо кӣ сарпарастӣ мекунад?
— Муслима сарпараст надорад. Бо қувваи худам, аз даромади тӯю маъракаҳо таронаҳоямро сабт ва клип сабт мекунам.
— Раваду хостгоре пайдо шавад, ки зидди санъаткории Муслима бошад, бахтро интихоб мекунед ё ҳунарро?
— Як не, ҳазор мард қатор истад, ки Муслимаро хостгорем, вале дар байнашон ягон нафаре набошад, ки маро бо санъатам қабул накунад, аз ҳамаашон рӯй мегардонам.
— Муваффақ бошед!
Сӯҳбаторо: Беназир
Манбаъ: Сомонаи Тоҷикистон таймс
Нет комментариев