ЁҲУ, як навъ паррандаи обист. Дарозии танаш 17—55 см, вазнаш 0,55—2,5 кг. Қаноташ дароз, думаш кутоҳ, нӯлаш одатан зарди чангакшакл, пойҳояш сиёҳ, сурх ё зард (панҷаҳои пешаш нардаи шиноварӣ доранд), пару болаш зичи сертибит (бештар сафед). Ранги Ёҳу вобаста ба синну сол ва мавсим тағир меёбад. Дар соҳили баҳр, дарё ва кулҳо зиндагӣ мекунад.
Шиноварӣ хубест, барои гирифтани тӯъма чуқур ғута мезанад. Ёҳуҳо дар шахҳоӣ соҳил, найзор, буттаву дарахт ва ё лона сохта, 1—4 дона тухм мегузоранд тухмашон якранг ё хол-хол. Аз тухм чуҷаи патдор мебарояд.
Ё чӯҷаашро то паррончак шудан мехӯронад. Дар Тоҷикистон 5 намуди Ёҳуҳо дар ҷазира ва сохилҳои дастнораси Зоркӯл, Яшилкӯл, Қарокӯли Помир (Ёҳуи сарсиёҳ — Larus ichtyetus ва Ёҳуи сарбур — Larus brunnicephalus), ҷариҳои соҳили кӯлу обанборҳои сунъӣ ва поёноби дарёҳо (Ёҳуи нуқрагун-Larus argentatus, Ёҳуи кабуд —Larus canus ва Ёҳуи кӯли — Larus ridibundus) маскун аст.
Ҳашарот ва кирмҳоро, нармбаданҳо, мушу каламушро хӯрда, ба хоҷагии қишлоқ фоида меорад. Ёҳу моҳӣ (асосан моҳиҳои камаҳмият) низ мехӯрад.
Нет комментариев