Вақте инсон аз вазни муқаррарӣ 15-20 кг фарбеҳ асту барои халосӣ аз вазни зиёд ба худтабобаткунӣ машғул мешавад, ин амал иштибоҳе беш нест. Нисбат ба мардон бонувон бештар сари ин мавзӯъ ҳассосанд. Бонувони азиз, ҳамеша вақте тасмими лоғар шуданро мегиред, бе маслиҳати мутахассис ин корро шурӯъ накунед. Нафароне ҳам ҳастанд, ки барои харобшавӣ аз доруҳои гуногун истифода намуда, танҳо пас аз рӯ ба рӯ шудан бо мушкилиҳои ҷиддӣ ба мутахассис муроҷиат мекунанд. Тавре мегӯянд, илоҷи воқеа пеш аз вуқӯст. Ин навбат дар хусуси фарбеҳӣ ва роҳҳои нодурусти табобати он сухан меронем:
Хатои одамоне, ки хароб шудан мехоҳанд, ин аст, ки мутаассифона, бештар вақт парҳези эшон натиҷаи дилхоҳ намедиҳад, агар диҳад ҳам, вазни партофтаи онҳо дар кӯтоҳтарин муддат барқарор мешавад. Баъзан дар вақти риояи парҳез вазъи саломатии онҳо то ҳадде ногаҳон бад мешавад, ки маҷбуранд ба табибон муроҷиат намоянд. Мехоҳед бидонед, ки барои чӣ ин ҳодиса рух медиҳад?
Гуруснагӣ. Фикр мекунед, ки чӣ қадар кам хӯрок хӯред, ҳамон қадар зиёдтар хароб мешавед? Як андоза ин амал ҳақиқат дорад, аммо, ҳаминро донистан лозим аст, ки агар ба организм калория кам ворид шавад, организм захираи равғани худро ҳазм карда, хароб мешавад. Вале барои ҳазми ана ҳамон равғани худи организм низ ферментҳои махсус лозиманд. Бояд гуфт, ки он ферментҳо дар организми худи инсон мавҷуданд, вале барои синтез шудани онҳо сафеда, равған, витамин ва микроэелентҳо лозиманд. Дар сурати нарасидани яке аз элементҳои номбаршуда хароб шудан ғайриимкон аст. Аз ин ба хулосае омадан мумкин аст, ки барои харобшавӣ гуруснанишинӣ кардан ҷоиз нест.
Экспресс-диета. Ин усул яке аз роҳҳои мӯдшуда харобшавӣ байни занон дар замони муосир маҳсуб меёбад. Вақте Шумо ба воситаи ҳаб ё нӯшокие дар муддати бениҳоят кӯтоҳ 7-10 рӯз то 5-10 кг вазни худро мепартоед, бидонед, ки вазни партофтаи шумо дар муддати кӯтоҳтарин барқарор мешавад. Зеро ҳангоми риоя намудани экспресс-диета ба организми мо моддаҳои муҳим, аз қабили витамин, сафеда, равғану карбогидратҳо намерасанд, ки дар натиҷа саломатӣ осеб мебинад. Натиҷаи парҳези нодуруст ин мӯйрезӣ, афтидани дандонҳо, нохуншиканӣ ва ё беқувват шудани нохунҳо мебошад. Албатта, бо риояи экспресс диетаҳо шумо дар муддати кӯтоҳ хароб шуда метавонед, вале вазни партофта дар як мӯҳлати кӯтоҳ бармегардад, вале фаромӯш насозед, ки шумо бонувони азиз саломатиатонро дигар барқарор карда наметавонед.
Харобшавӣ тавассути ҷарроҳӣ. Барои бо вазни зиёдатӣ мубориза бурдан иродаи мустаҳкам лозим аст. Тавре маълум аст, имрӯз илми тиб чунон пешрафт кардааст, ки тавассути ҷарроҳӣ гӯё имкони аз равғанҳои нолозимаи бадан зуд халосӣ ёфтан пайдо шудааст. Аммо ин фаҳмиш низ комилан хатост. Беҳтараш аз ин роҳ истифода накард. Одатан, ин гуна ҷарроҳиҳо барои гирифтани равғани зиёдатии организм, буррида гирифтани қисмате аз меъдаи васеъгардида ва ё таранг кардани пӯсти овезоншудаи бадан гузаронида мешавад. Аммо пеш аз ҷарроҳӣ бояд табиб шуморо огоҳ созад, ки гарчанде тавассути ҷарроҳӣ ё ба ибораи тиббӣ «липосаксия» равғани зиёдатии баданатонро гирифтед, пас он равған метавонад дар қисми дигари аъзои бадани шумо ҷамъ шавад. Зиёданд нафароне, ки пас аз гирифтани равғани шикаму меъда бо ҷамъ шудани равған дар бозу ва манаҳ рӯ ба рӯ шуданд. Дар сурати дучор шудан ба ин мушкил он даво надорад. Дигар шумо маҷбуред, то охири умр бо ин «тӯҳфа» бигардед ва бо ин камбуд созиш намоед.
Бонувони азиз! Аз хотир набароред, ки фарбеҳии аз ҳад зиёд ҳам беморӣ аст. Барои ҳамин, пеш аз ҳама бояд бемориро табобат намуд ва табобати ҳар гуна беморӣ дар дасти мутаххассиси хуб аст. Бино бар ин, пеш аз гирифтани ҳар гуна тасмим аввал бо табиби хуб маслиҳат намоед.
Нет комментариев