Аввалин тарона дар васфи шаҳрдори Душанбе Рустами Эмомалӣ суруда шуд. Муаллиф дар он шаҳрдори Душанберо «аз табори Оли Сомонӣ» ва «ҳадяе аз ишқи Раҳмонӣ» меномад. Худи Зиёвиддин мегӯяд, таронааш муҳабатномае буд — барои қадршиносии фаъолияти шаҳрдори Душанбе Рустами Эмомалӣ. 
Ҳунарманди тоҷик Зиёвиддин Нурзод дар ситоиши шаҳрдори Душанбе Рустами Эмомалӣ таронаеро сурудааст. Суруд, ки «Шаҳриёр» ном дорад, дар консерти ахири ҳунарманд иҷро шудааст. Ҳангоми иҷрои суруд дар экран намои шаҳри Душанбе машваратҳои Рустами Эмомалӣ бо масъулин ҳамчунин кишвардори Тоҷикистон Эмомалӣ Раҳмон намоиш дода мешавад.
Шаҳриёро, аз табори Оли Сомонӣ,
Меваи даврони истиқлол.
Ҳадяе аз ишқи Раҳмонӣ,
Шаҳри ман бо шаҳриёраш зинда бод.
Ахтари толеъи ӯ рахшанба бод,
Шаҳри моро шаҳриёрӣ мекунад.
Аҳди худро устуворӣ мекунад,
Кӯчаҳои шаҳр зебо мешаванд.
Рахшро Рустам саворӣ мекунад,
Шаҳри ман бо шаҳриёраш зинда бод.
Ахтари толеи ӯ рахшанда бод.
Худи ҳунарманд гуфт, ки чӣ ангезае ӯро барои сурудани тарона барангехта буд.
Ба гуфтаи Зиёвиддин Нурзод, зебо шудани пойтахт — далели навишта шудани шеъри «Шаҳриёр» гардид, ки ба қалами худаш тааллуқ дорад.
«Писарчаи хурдиам доим аз ман хоҳиш мекард, ки ӯро ба Дубай барам. Рӯзе ӯро ба маркази пойтахт — бинои бистучорошёнаи «Душанбе Плаза» бурдам ва аз боло шаҳрро нишон додам. Шом буд ва ҳама ҷо чароғон буд, писарам гуфт, додо, инҷо ҳам мисли Дубай будааст. Ҳамин суханони вай моро водор кард, ки шеъри «Шаҳриёр»-ро нависам» — таъкид дошт ӯ.
Вай афзуд, «таронаро холисона чун муҳаббатномае барои қадрдонии фаъолияти Рустам Эмомалӣ навиштаам».
«Мутаассифона, мо баъзан ба қадри меҳнати дигарон намерасем. Меҳнати дигаронро қадр кардан ҳам, ҷавонмардист», — таъкид дошт ҳунарманд.
Оҳанги суруд низ ба ҳунарманд тааллуқ дорад. «Шаҳриёр»-ро дар Ютуб бештар аз 100 ҳазор нафар тамошо кардаанд.
Нет комментариев