Ҳасани Камол, яке аз чеҳраҳои муваффақи санъати тоҷик буда, чанд сол қабл инҷониб дар ин роҳи овозхонӣ асту мухлисони сершумор ҳам дорад. Шояд нафаре нест, ки ӯро нашиносаду суруду таронаҳояшро гӯш накарда бошад. Ҳасани Камол дар воқеъ бо суруду оҳангҳои ҷазобу садои марғуладораш, тавонист ба дили ҳазорон мухлисонаш ҷойгоҳи хосаро пайдо кунад. Ӯ имрӯз албатта шогирдони зиёдро бари худ гирифтаву ба онҳо дар ҷодаи овозхонӣ кӯмаки худро мерасонад. Ҳатто яке аз фарзандони ӯ, Шерози Камол ба кори падар пайравӣ кардаву аллакай дар дилу дидаи мухлислонаш ҷойгоҳи худро пайдо намудааст.
Мо ҳам чанде қабл бо ин чеҳраи ошно, Ҳасани Камол ва фарзандаш Шерози Камол дар меҳмонии барномаи «Ҳамроз» сӯҳбате доштем, ки айни ҳол қисмате аз ин сӯҳбатро, барои Шумо хонандаҳои азиз пешкаш мекунем.
Салом ба Шумо хуш омадед ба кошонаи мо ва барномаи «Ҳамроз».
Ҳасани Камол: Салом ба Шумо ва салом ба кулли мухлисону ҳаводорони барномаҳои радиои «Тироз» ва «Тирози ҷавонӣ».
Нахуст аз оғози фаъолиятатон дар ҷодаи овозхонӣ чанд ҳарф мезадед?
Ҳасани Камол: Саломат бошед, оғози фаъолияти ман дар овони кӯдакиам буд. Зеро ман аз даври бачагиам мехостам санъаткор ё худ овозхон шавам. Агар расман гуед, ман соли 1983-84 дар ин ҷода кор мекунаму суруду оҳангҳои худро пешкаши мухлисон месозам. Имрӯз, қариб 35 сол мешавад, ки ман дар ҷодаи ҳамин касб ҳастам.
Аз ҳамин фаъолияти 35 солаи худ, дар ёд доред, ки чанд тарона пешкаши мухлисонатон сохтаед?
Ҳасани Камол: Аниқ гуфта наметавонам, шояд 100-150 суруд пешкаши мухлисон карда бошам.
Шерозҷон, мегуфтед, ки кай ба овозхони шурӯъ намудед?
Шерози Камол: Ман аз овони кӯдакиам ба сурудхонӣ шурӯъ намуда будам ва хато накунам, дар синни 5 солагиам буд, ки ҳамроҳ бо бародарам Манучеҳр аввалин сурудро бо ном «Ватан» ҳарду якҷоя хондем. Ман имрӯз дар курси якуми ДДХ ба номи академик Б. Ғафуров, дар факултаи санъат таҳсил мекунам.
Шуморо чӣ водор кард, ки ин касбро интихоб кунед?
Шерози Камол: Аслан маро сурудхонии падарам водор намуд, ки маҳз ҳамин касбро интихоб намоям. Вақте кӯдак будам ҳамроҳ бо падарам, ба студияҳои сабтӣ мерафтем. Ман ҳавас мекардам ва худ ба худ мегуфтам, ки агар ман ҳам бузург шавам, ҳамин касби падарро идома медиҳам.
Ҳасани Камол мегуфтед, аввалин таронаи сароидаатон чӣ ном дошт ва мехостам фаҳмам, ки кадом донишгоҳро хатм кардаед?
Ҳасани Камол: Бовар кунед, ман аввалин суруде, ки рости гап дар ёд надорам, вале як шеъри Ҳақназари Ғоиб бо ном «Чун мегузари дарё , бо мо назари дарё» ва бисёр таронаҳои дигар буд солҳои 80-90-ум , ки ман хонда будам. Ман дар мактаби мусиқии Содирхон Ҳофиз таҳсил кардаам ва онҷоро хонда хатм намудам. Баъдан таҳсили худро дар ДДХ ба номи академик Б. Ғафуров идома додам, аммо онро ҳамчун санъаткор нею аз рӯи ихтисоси иқтисодчӣ хатм кардам.
То ҷое, ки ман медонам аввалин нафаре ҳастед, ки дар вилояти Суғд, байни санъаткорон такя кардед ба 
хондани сурудҳои ҳиндӣ, сабаб чӣ буд?
Ҳасани Камол: Бовар мекунед, оҳанги ҳинду худаш як дунёи дигар дорад ва сурудҳои ҳинду ошиқона аст ва ошиқонро ба ҳам меоварад. Пеш аз он, ки ман суруди ҳиндиро бихонам, хело зиёд омӯхтам, зеро медонед дар ҳама гӯшаву канори дунё сурудҳои ҳиндиро гӯш мекунанд. Худи ман ҳам аз хондани суруди ҳиндӣ роҳат мекунам.
Таманиёти Шумо ба мухлисонатон?
Ҳасани Камол: Барои мухлисони азизам таманно мекунам, ки ҳамеша дар хонадонашон садои хандаи кӯдак баланд шаваду хушнуду сарбаланд бошанд.
Нет комментариев