Дар деҳаи Файзобод (пештар Қуруғак) чашмаи хурдакакеро Чашмаи бобои Камол ё Маҳмуди Раҳим Қундузӣ ном мебаранд. Шунавандаи номи Раҳими Қундузӣ дар тааҷҷуб меафтад, ки ин чашмаи ноаёни хурдак бо Қундузи Афғонистон чӣ иртиботе дорад.
Тахминан солҳои 70-уми асри гузашта, ҳамроҳи қиблагоҳам аз паси хонаи бобои Камол ва бобои Маҳмуди қундузиҳо мегузаштем. Он ду бародари мӯйсафед ба кандану соз кардан ва новадон мондани Чашмаи хурди ноайёне машғул буданд. Баъди саломуалайк ман кунҷковона аз онҳо номи Чашмаро пурсидам. Падарам, ки марди шуху хушчақчақ буд, ва бо мӯйсафедони ҳамсину соли худ имкони ҷавоб додан надода, бадоҳатан гуфт:
– Ин чашмаро, бачам, Чашмаи Қундузиҳо мегуянд,-гуфта якбора ҳама баланд хандиданд…
Сабаби қундузӣ ном гирифтани бобои Раҳим ва авлодонашро баъди ба хона расидан падарам ин тавр шарҳ дод:
Асли чунин ном гирифтани ин авлод он аст, ки дар ибтидои асри гузашта марде, аз Қундузи Афғонистон ба деҳаи Шуғноншаҳри Муъминобод меояд. Дар ин ҷо чанд муддате зиндагӣ мекунад, ба таълиму тадриси мардуми деҳа ва фарзандони он машғул мешавад ва дар натиҷа байни мардуми деҳа обрӯӣ ва эътибори хоса пайдо мекунад. Вақте ки бемор мешавад, ба сокинони деҳаи Шуғноншаҳр васият мекунад, ки агар қазоям дар ҳамин ҷо ба вуқуъ ояд, ҷасадамро ба ватанам – Қундузи Афғонистон баред. Ба ҳукми тақдир, он мард дар деҳаи номбурда вафот мекунад. Одамони калонсолони деҳа бо ҳам ҷамъ омада аз пайи ба ҷо овардани васияти ин марди ғариб мешаванд.
Азбаски фасли тирамоҳ будаасту роҳ дур, бурдани ҷасад мушкилиҳои зиёд дошт. Мардуми таҷрибадори солхӯрда ба хулосае омаданд, ки ҷасади маитро ба тамом бо себи хушбӯи Қосимсаркорӣ ва пудина печониданд, себ аз бадбӯйӣ ва пудина аз фасодшавӣ ҷасадро нигоҳ медошт, дар тобути чӯбин ҷо мекунанд ва то лаби дарёи Панҷ мебаранд, аммо касе ҷуръати гузаштан намекунад. Аз байни ҳамдеҳагон ҷавонмарди содиқу шуҷоъ Раҳим пеш баромада, ин вазифаи мушкилро ба зима мегирад. Раҳим ду нафари дигарро киро карда, ҷасадро тавассути тал аз дарё мегузаронанд. Раҳим ҳамроҳи ёрдамчиёни худ бо аспҳои бодпо дар муддати як рӯзи дигар майитро ба назди авлодони худ мерасонанд.
Баъди такфину тадфини майит фарзандону бародарон ва хешу таборони майит Раҳиму ёронашро хуб меҳмондорӣ карда, муддати як ҳафта он ҷо мемонад. Дар бозгашт меҳмонҳоро сару либоси пурқимат, паллаҳои хурҷинашонро бо матоъҳои хушбофти афғонӣ пур карда, то лаби дарёи Панҷ оварда худоҳофизӣ мекунанд.
Вақте ки Раҳим ба деҳаи Шуғноншаҳр сиҳату саломат баргашт, туҳфаҳо овардаашро байни шахсони табаррук ва мардуми камбағал тақсим кард. Кулли ҳамдеҳагон ба ин ҷасорату далерӣ ва садоқати ӯ ба мардуми мусофир таҳсину офарин хонданд. Шуғноншаҳриҳо, ки табиатан мардуми хушчақчақу ҳазллгую зиндагидӯстанд, калимаи Қундузиро бо номи Раҳим ҳамроҳ карда, ӯро минбаъд Раҳими Қундузӣ номиданд. Ҳоло ҳам мардум писар ва наберагони абераҳои бобои Раҳимро «Қундузӣ» меномаанд.
Аз марҳум Раҳими Қундузи фарзандҳои зиёд боқӣ монд. Ду нафари онҳо бобои Камол ва Маҳмуд охирҳои солҳои 60-уми асри гузашта аз маркази ноҳия ба деҳаи Файзобод мекучанд. Дар ин ҷо дар ҳамсоигии якдигар хона сохта, чашмаи ноаёни хурдакакро таъмиру тармим карда, мавриди истифода қарор медиҳанд. Ҳар ду баробар соли 2004 дар як ҳафта дар синни пиронсолӣ аз ҳаёт гузаштанд. Аз ин чашма ҳоло фарзанду набераҳои онҳо Сафолу Сангиҳмад Абдул истифода мекунанд. Лекин дар гуфтугӯи мардум таҳҷой гоҳ-гоҳ вобаста ба таъмиркунандагони он калимаи Қундузӣ садо медиҳад: яъне Чашмаи бобои Камол ё Маҳмуди Қундузӣ.
Нет комментариев