Имрӯз дар бораи хусусиятҳои шифобахшии «Харбуза», ки дар вилояти мо ба парвариши он аҳамияти махсус медиҳанд, сухан хоҳем гуфт.
Харбуза барои шахсоне, ки ба намуди зоҳирии худ таваҷҷӯҳ доранд, беҳтарин даво ба ҳисоб меравад, зеро дар таркиби он элементи кремный мавҷуд аст. Ин микроэлемент ҳолати пӯстро беҳтар намуда, чинҳои рӯй ва доначаҳои рихинакро бартараф мекунад. Инчунин, дар таркиби харбуза моддаи «инозит»-ро ошкор намуданд, ки он мӯйи сарро пурқувват ва пурҷило менамояд. Шахсоне, ки мехоҳанд ҷавониашон тӯлонӣ бошад, аз харбуза бештар истеъмол намоянд.
Олимони Кореяи Ҷанубӣ аз меваи харбуза моддаи ликопинро ҷудо намуданд, ки ин модда ҷараёни пиршавиро нигоҳ дошта, омоси манфии мағзи сарро бартараф менамояд.
Харбуза қобилияти аз организм берун намудани моеи зиёдатиро дорад ва ин маънои онро дорад, ки бо селлюлит ва такшиншавии чарб мубориза мебарад. Олимон харбузаро барои стресс давои хуб медонанд. Ин аз он ферменти таркиби он вобаста аст, ки диққатнокиро зиёд намуда, хастагиву хашмгинӣ ва мушкилиҳои бехобиро бартараф менамояд. Инчунин, дар харбуза моддае мавҷуд аст, ки ҳормони хушбахтӣ, яъне серотонин ҳосил менамояд.
Барои кӣ истеъмол кардани харбуза мумкин нест. Дар таркиби харбуза қандҳои зиёд мавҷуданд ва аз ин сабаб, ба беморони диабети қанд истеъмол намудани он тавсия дода намешавад. Аз меъёр зиёд истеъмол намудани харбуза ба вайроншавии кори меъда ва халазанӣ оварда мерасонад.
— Пӯчоқи харбуза барои табобати лат ва ҷои харошида истифода мешавад.
— Ҷои мулоими харбуза барои ниқоби рӯй хуб аст. Онро қимма намуда, ба муддати 10-15 дақиқа тунук ба рӯй гузоред.
— Тухми харбуза аз рӯи баъзе ақидаҳо патенсияро зиёд менамояд. Бо ин мақсад тухми хушкшудаи онро кӯфта, хока карда, ба миқдори 1 қошуқчаи чойнӯшӣ дар як рӯз се бор истеъмол намоед.
Интихоби дуруст
— Харбузаи пухтарасида ҳама вақт бӯйи хуш дорад ва вазнинтар аст. Аз ин сабаб пеш аз харидан онро бӯй кашед. Дар хотир дошта бошед, ки дар ҳарорати гарми ҳаво бӯйи хуши харбуза низ зиёд мешавад. Барои он ки хато накунед, харбузаро дар ҳавои гарм харидорӣ намоед.
— Ҳангоми бо ангушт задан садои паст дорад.
— Думчаи харбузаи пухтагӣ хушкшудатар мебошад. Пӯчоқи қисми нӯги он тунуктар мешавад. Агар пӯчоқи харбуза аз ҳад зиёд тунук бошад, пас он аз ҳад зиёд пухта гузаштааст.
Шоҳи Франсия Генрих IV харбузаро ба суд дода буд. Ин аз он сабаб буд, ки пас аз дар яке аз маъракаҳо харбузаро истеъмол намудан, шоҳ дарунрав мешавад, зеро аз хӯрдани чунин меваи биҳиштӣ худдорӣ карда натавониста буд. Дар натиҷа харбузаро барои «таҳқир намудани шоҳ» гунаҳгор ҳисобида, дар яке аз майдонҳои шаҳри Париж ба он лаънат хонданд.
Чун харбуза хусусиятҳои зиёди шифобахшӣ дорад, мебояд онро ба маврид ва бо меъёр тановул кард. Хулоса, агар хоҳед, ки ҳамеша саломату тансиҳат ва пеш аз ҳама ҷавонии тулонӣ бинед, бештар «Харбуза» истеъмол намоед!
Исломҷон Бобоев
Нет комментариев