Донистани асосҳои гигиена, муҳофизати саломатии хеш ва зарар нарасонидан ба саломатии дигарон бояд сифати хуби ҳар як ҷавон бошад. Ин гуна сифат ҳамчун маърифат ва ҷузҳи фарҳанги шахсӣ аз маданияти баланди инсон низ дарак медиҳад.
Ҳамин донишҳоро ба ҷавонон омӯзондан, ба онҳо фаҳмондани асосҳои тарзи ҳаёти солим ва тарзи риояи гигиенӣ ҳамчун ҷузъи ахлоқ вазифаи асосии падару модарон мебошад. Аммо бояд донист, ки ин вазифаи оддӣ нест. Зеро бисёре аз ҷавонон муҳофизат кардани саломатии худро ҷиддӣ қабул кардан намехоҳанд. Вале волидон бо ҳунару маҳорати махсуси худ бояд ба фарзандон фаҳмонад, ки ҳар як шахс аз синни ҷавонӣ, ҳар рӯз дар бораи саломатии хеш андеша кунад. Дар ин ҳолат онҳо то охири умр тансиҳат монда метавонанд.
Ба ҷавонон фаҳмондан зурур аст, ки дар нигоҳубин ва мустаҳкам намудани саломатӣ нақши асосиро гигиена мебозад. Гигиена калимаи грекӣ буда, маънояш солимӣ аст. Гигиена таъсири омилҳои гуногуни муҳит ба саломатии инсон, коршоямии инсон, дарознокии ҳаёти ӯро меомӯзонад. Аз ин рӯ, риоя ва иҷро кардани маслиҳатҳои гигиенӣ асоси тарзи ҳаёти солимро ташкил мекунад.
Саломатии инсон аз нигоҳ доштани тозагӣ, тарзи дурусти истеъмоли хӯрок, меҳнат, машғулият, истироҳат, тақсими дурусти онҳо ва риоя намудани ин тартибот вобастагии калон дорад. Аз ин лиҳоз, ба ҷавонон фаҳмондан зарур аст, ки бо дастони ифлос, мӯйҳои шона накарда, нохунҳои дароз, дандонҳои ношуста, сару либос ва пойафзоли ифлос гаштан мумкин нест. Зеро ин омилҳо воситаҳои паҳнкунандаи ҳар гуна вирусу ифлосиҳо мебошанд ва ба саломатии инсон хатар эҷод мекунанд. Барои ҳамин ҷавонон, пеш аз ҳама, бояд ҳамеша тозаву озода бошанд. Онҳо аз одатҳои хеле бад, ба мисли сигоркашӣ, истеъмоли маводи мухаддир, маводи мадҳушкунанда ва дигар одатҳои ношоиста даст кашанд.
Имсол бо ташаббуси Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ-Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон “Соли ҷавонон” эълон шудааст ва ҳамзамон тамоми шароит барои рушди шахсияти ҷавонон, пеш аз ҳама, дар самти ҳифзи саломатии онҳо фароҳам аст. Ҷавононро зарур аст, ки аз ин имкониятҳо истифода баранд ва падару модарон ҳам дар роҳи сиҳату солим ба воя расидани насли наврас ва ҷавонон бояд саҳми бештар гузоранд.
Нет комментариев