Ба оилаи ангур кариб 700 намуди растаниҳо мансуб аст. Онҳо дар минтакаҳои иқлимашон муътадил, субтропикӣ ва тропикии харду нимкураҳои замин паҳн шудаанд. Ба оилаи ангур намудҳои шаклашон дарахтӣ, буттагӣ ва чуброст (лианмонанд) дохиланд. Ҷойгиршавии барг дар поя ва навдаҳо навбати ва рӯбарӯ мебошад. Шакли барг хеле гуногун аст.
Аксаран 3-5 ҳиссашудаи панҷашакл, пармонанд, сечанда ё ду маротиба сечандашудаи содда мебошад. Гулҳои хурди намояндагони оилаи ангур дар хӯшагули гуногуншакл ҷойгир шудаанд. Гул дуҷинса, дар баъзе холатҳо якчинса (дар натиаҷи инкишоф наёфтани гардбарг ё тухмдон) мешавад. Дар аксари ҳолатҳо косабаргҳо суст инкишоф ёфтаанд. Дар байни гардбаргҳо ва ғӯрак, шаҳддони доирамонанд инкишоф ёфтааст.
Тухмдон аз ду мевабарги бо ҳам пайваст иборат аст. Миқдори ғӯрак ба миқдори лона ва мевабарг баробар аст. Ғӯрак дулонагӣ буда, дар ҳар як лона дутогӣ тухммуғча мавҷуд аст. Онҳо меваи тарро ба вуҷуд меоранд. Яке аз намояндаҳои паҳнгардидаи ин оила ангур мебошад.
Ангур 4 -7 ҳазор сол пеш аз ин дар ҳудуди Осиёи Марказӣ, Арманистон, Озарбойҷон, Афгонистон, Эрон ва Юнону Рум маълум ва машҳур буд.
Нет комментариев