«Боғҳои иблис» — ин минтақаҳои асрорангез дар ҷанғалҳои Амазонка, ки онҷо танҳо як намуди дарахт мерӯяд ва дигар ҳеҷ. Барои фаҳмидани пайдоиши чунин як «хишова» — и ғайритабиӣ биологон ба Перу раҳсипор гаштанд.
Номи «Боғҳои Иблис» аз эътиқоди сокинони маҳаллӣ бармеояд ва онҳо мепиндоранд, ки дар ин ҷойҳо рӯҳи бадӣ, рӯҳи ҷангал бо ном Чуйатаки зиндагӣ мекунад. Олимон дар ҷои ҳодиса ҳозир шуда, тасмим гирифтанд 2 фарзияро бисанҷанд. Якум – гуноҳи дарахтони он ҷо сабзандаи намуди Duroia hirsuta. Онҳо метавонистанд моддаҳои химиёвиро истифода баранд, то ки сабзиши дигар намуди растаниҳои ҳамсояро манъ намоянд. Ин зуҳурот ба биологон маълум аст. Фарзияи дигар – гуноҳкории мӯрчагони намуди Myrmelachista schumanni, ки бо номи «мӯрчагони боғҳои иблис» шинохта шудаанд ва онҳо дар пояҳои дарахти Duroia hirsuta зиндагӣ мекунанд. Маҳз мӯрчагони коргар чӣ хеле ки аён гашт, селексияи растаниҳоро мегузаронанд. Онҳо танҳо нешҳои сабзи дигар намудро (ғайри Duroia hirsuta) бо роҳи тазриқ кардани кислотаи мӯрчавӣ ба баргҳо ҳамчун ҳербитсид мекушанд. Чуноне ки таҷрибаҳои шинонидани ниҳолҳои рақобаткунанда дар ин боғҳо нишон дод – растании дучори ҳамлашуда, дар як шабонарӯз нобуд мегарданд. Шинониши озмоишӣ берун аз ҳудуди «масъулияти» мӯрчагон – нумӯъ мекарданд. Бо ҳамин роҳ мӯрчагон ба дарахтони дӯстдоштаи худ барои озодона инкишофёбии бе рақобат шароит фароҳам оварда, бо ҳамин васила хонаҳояшонро васеъ менамоянд. Бинобар маълумоти биологон, маъруфтарини «Боғҳои Иблис», ки шумораи онҳо ба 328 дарахт мерасад, 800 сол доранд.
Нет комментариев