Бахшида ба 140-солагии сардафтари адабиёти муосири тоҷик устод Садриддин Айнӣ як гурӯҳ аз олимону рӯзноманигорони тоҷик, аз ҷумла набераи устод Айнӣ Эраҷ Айнӣ, Диловари Лоиқ, шоири русзабон Алексей Афғонов, рӯзноманигори аксбардор Шуҳратёр аз осорхонаи ба номи Айнӣ воқеъ дар шаҳри Самарқанди Ҷумҳурии Ӯзбекистон боздид намуданд.
Меҳмононро шоири маъруфи Самарқанд Аслиддин Қамарзода, забоншинос Амина Шарофиддинова ва мактаббачагон ҳамроҳӣ карданд. Дар рафти боздид аз ҳаёту фаъолият, асарҳои эҷодкарда ва заҳмату талошҳои адиби забардаст дар рушди адабиёти тоҷик сухан гуфта шуд.
Зикр гардид, ки осорхона ба ҳаёт ва фаъолияти илмиву адабии шоир ва нависандаи маъруфи тоҷик, тарҷумон ва адабиётшиноси варзида Садриддин Айнӣ бахшида шудааст. Он аз ҳуҷраҳои истиқоматӣ ва ду утоқи кории устод иборат буда, асарҳои ҷовидонаи «Ғуломон», «Одина», «Ятим», «Мактаби куҳна» ва «Исёни Муқаннаъ» дар ҳамин ҷо офарида шудаанд.
Хотиррасон менамоем, ки осорхонаи устод Айнӣ дар маркази қисмати қадимаи шаҳри Самарқанд, дар наздикии ансамблҳои меъмории «Регистон» ва «Гӯри мир» ҷойгир шудааст. Устод дар ин хона қариб 35 сол, то оғози солҳои 50 – уми асри гузашта умр ба сар бурдааст. Хона аз ду қисм иборат буда, қисмати аввали он охири асри XVIII – оғози асри XIX сохта шудааст. Қисмати дуюми онро устод бо рафиқонаш солҳои 30–юми асри гузашта бо дастони худаш бино кардааст.
Дар осорхона метавон бо ашёи худи устод, аз ҷумла, мизи кориаш шинос гардид. Дар кунҷи хонаи нақшинкорӣ сандалии устод нигоҳ дошта шудааст. Дар ҳавлӣ ниҳолҳои шинондаи устод қомат афрохтаанд. Намунаи рӯзнома ва маҷаллаҳое, ки дар нимаи аввали асри ХХ бо забони тоҷикӣ нашр мешуданд, низ дар ҳамин ҷо гирд оварда шудаанд.
Баъди боздид аз осорхона дар факултети забон ва адабиёти тоҷики Донишгоҳи давлатии шаҳри Самарқанд бо иштироки омӯзгорону донишҷӯён конференсияи илмӣ доир гардид. Иштирокдорон дар бораи ҳаёт ва эҷодиёти устод Айнӣ маърӯза ва шеърҳо қироат карданд.
Манбаъ: Сомонаи расмии АМИТ «Ховар»
Нет комментариев