Мо хато мекунем, вақте фикр мекунем, ки аз як шахсияти худамон ҳеҷ чиз вобастагӣ надорад. Мо хато мекунем, вақте гумон мекунем ки 1,2,3 ва ё 10 нафар одам наметавонад ҷаҳонро дигар созад. Вобаста аст. Метавонанд… Миёнаҳои асри 19 бо бекоршавии ғуломдорӣ шӯҳрат ёфта буд. Аввал ба ин Великобритания иқдом намуд, сипас Россияи имперӣ, охирон – ИМА. Ҳамаи кор на дар инсондӯстӣ ва одамгароии ҳукумати онвақта буд. Саноатикунонии оммавӣ оғоз меёфт. Дар аксари соҳаҳои саноат мошинҳо пайдо шуданд ва меҳнати ғулом ба ҷойи дуюм гузашт. Бо вуҷуди ин, аз байн рафтани талабот ба ин намуди меҳнат, ҳуқуқи одамони сиёҳпӯстро бо сафедпӯстон баробар намекард. Нисбати ғуломони дирӯза таҳқир ва зиллатро чӣ тавре ки хоҳанд, раво медиданд. Ба ҳама маълум аст, ки дар Амрико сиёҳпӯстон ҳуқуқи дар нақлиёти ҷамъиятӣ ҳамроҳ бо сафедпӯстон савор шуданро надоштанд, онҳоро бо сабабҳои гуногун ҷаримаандозӣ мекаданд. Кор то он ҷое расид, ки полис ба ҳамаи хоҳишмандон барои тирборон намудани автобус бо собиқ ғуломон розигии хомӯшонаро дод. Аммо агар дегчаро дуру дароз дар оташи баланд пӯшида нигаҳ дорем, пас дер ё зуд – метаркад. Ҳамин тавр бо сабри инсонӣ ҳам. Катализатори таркиш бошад, 4 нафар ҷавонписарони сиёҳпӯст гаштанд. Соли 1960, рӯзи аввали моҳи феврал, онҳо ба қаҳвахона даромада, қаҳва фармуданд. Вале сохиби қаҳвахона ба онҳо амр дод, ки аз он ҷо баромада раванд. Онҳо аз ҷой наҷунбиданд ва то субҳи дигар онҷо бимонданд. Субҳ аллакай сафи онҳо ба 12 нафар ғулом расид, ки хомӯшона эътирози худро бар зидди беҳуқуқӣ баён мекарданд. Рӯзи саввум эътирозро 60 нафар одамон дастгирӣ карданд, рӯзи чорум – 400 нафар. Соҳибони корхонаҳо талафоти бениҳоят калонро таҳаммул мекарданду ба воҳима афтода буданд. Рӯзҳои минбаъда аксияҳои сулҳхоҳонаи эътироз тамоми Амрикоро фаро гирифт. Ин аксияҳоро муборизи афсонавӣ барои ҳуқуқи инсон Мартин Лютер Кинг роҳбарӣ мекард. Натиҷаҳои онҳо акте оид ба манъи дискриминатсияи нажодӣ гардид, ки ҳукумати Амрико қабул намуд. Ҳамин тавр қадамҳои хурд, вале нотарсона ба корҳои бузург табдил меёбанд. Ана ин хел якчанд одамон хушиҳои калонро баҳри тамоми инсоният ба ҷо меоранд.
Нет комментариев