Идора намудани холестирин ва қанд дар хун — заминаҳои асосии дили солим аст, ки барои пешгирии пайдоиши бисёре аз бемориҳои дил кӯмак хоҳад кард. Ғизои солим, зиндагии фаъол, канорагирӣ аз одатҳои зараровар, кайфияти хуб – барои хуб кор кардани дил заруранд. Бахусус, чунин амалҳои фоидаовар:

1. Фаъолияти ҷисмонӣ. Дар рӯйхати тадбирҳо, таъмини назми мӯътадили кори дил ҳоло дар ҷои якум қарор мегирад. Бисёр хоб наравед ва беҳуда соатҳои зиёд дар хона нанишинед, худро маҷбур карда, бо истифода аз ҳама роҳу усулҳои имконпазир ҳаракат кунед. Бояд гуфт, ки иртиботи ибораи “ҳаракат – ин ҳаёт аст” ҳанӯз маънои худро гум накардааст. Кӯшиш кунед, ки ба хонаатон на бо лифт, балки бо зинапоя бароед, ба мағоза пиёда равед, на ин ки ба воситаи автобус, бештар дучарха ронед, субҳ ё шом ба сайругашти боғ бароед — бигзор мушакҳои шумо сарбории зарурӣ гиранд. Дар як рӯз ҳадди ақал ним соат бо машқи бадан машғул шавед. Ҳамчунин, пагоҳирӯзӣ давидан барои солимии дил хел муфид аст. Бо сагатон бештар ба сайругашт бароед, бо фарзандон ва ё набераҳоятон ба бозиҳои серҳаракат машғул шавед.  Бештар аз шаҳр берун, ба табиат бароед, аз ҳавои тоза нафас кашед, истироҳат кунед. Муҳим он аст, ки бештар ҳаракат намоед.

2. Ғизои солим. Мунтазам дар наҳорӣ маҳсулоти ширӣ ва мева истеъмол кунед. Тадқиқотҳои илмӣ нишон медиҳанд, ки чунин намуди ғизо барои фаъолияти дурусти системаи дилу рагҳо дар давоми рӯз мусоидат мекунад. Нони ғалладонагӣ, шавлаи ҷавин, шири беравған, банан, чормағз, нок, буттамеваҳо, ҳамчунин, маҳсулоти аз калий ва магний бой — тухми офтобпараст, каду ва ҷаъфарӣ истеъмол кунед. Нагузоред, ки хӯрокатон дорои миқдори зиёди крахмал, равғанҳо, глюкоза бошад, истеъмоли зиёди онҳо боиси баланд шудани сатҳи холестирин ва қанд дар хун мегарданд. Дар натиҷа деворҳои рагҳои хунгард борик шуда, дар навбати худ ба фаъолияти дил монеа эҷод намуда, метавонад касро ба бемории диабет гирифтор кунад. Аз номгӯи ғизои худ, маҳсулоти макаронӣ, картошкаи бирёншуда, яхмос, нӯшокиҳои дорои моддаи фосфат (содовые напитки) ва ҳамаи намуди фаст-фудро ихтисор кунед.

3. Оромӣ, танҳо оромӣ. Ба асабоният ҳеҷ гоҳ роҳ надиҳед. Стресс яке аз сабабҳои асосии бемории дил маҳсуб мешавад. Рӯзи худро бо ҳиссиёти гуворо пурра созед — бисёртар табассум кунед. Агар шумо дар назди телевизор истироҳат кардан хоҳед, пас тавсия медиҳем, ки тамошои филмҳои ҳаҷвиро интихоб кунед. Дар хона ва  ҷойи кор бо наздикону ҳамкасбонатон муносибати дӯстона пайдо кунед ва мулоҳизакор бошед.

4. Хоби солим. Он низ дар ҳифзи дил аз бемориҳо нақши муҳимро мебозад. Истироҳати шабона бояд на камтар аз 7 — 8 соат бошад. Агар имконият бошад, аз кори шабона худдорӣ кунед. Биоритми организми инсон бояд бо биоритми замин дар мувофиқа бошад, вайроншавии ногаҳонӣ боиси нодуруст фаъолият кардани дил мегардад.