Тибқи фармоиши Вазорати маориф ва илми Ҷумҳурии Тоҷикистон аз 1 то 31 январи соли 2016 барои хонандагони муассисаҳои  таҳсилоти умумӣ сарфи назар аз шакли ташкилию ҳуқуқӣ таътили зимистона эълон шудааст. Яъне, аз ин гуфтаҳо бармеояд, ки толибилмон расо як моҳ истироҳат мекунанд.

Аслан, таътили зимистона – баҳонаи хубест барои гузаронидани вақти худ бо фарзандон, дар амал татбиқ намудани андешаҳои дерина, ки дар давоми соли хониш барои иҷрои онҳо фурсат намерасид. Аз ин рӯ, саволе ба миён меояд, чӣ тавр бояд давраи таътили фарзандонамонро гузаронем?  Мехоҳем дар ин бахш чанд маслиҳати муфидро баҳратон пешниҳод созем. Боварии комил дорем, ки онҳо дар ин масъала кӯмакрасони шумо хоҳанд шуд.

Барои ташкили истироҳати ҷолиб ва ба машғулият фаро гирифтани фарзандон, аз шумо танҳо истифодабарии тахайюлоти каме талаб карда мешавад.

Дилхушӣ дар ҳавои тоза

Фасли сармо, дар ҳавои тоза метавон маҷмӯи зиёди бозиҳоро, ки дар онҳо на танҳо кӯдакон, балки калонсолон низ метавонанд иштирок кунанд, ташкил намуд. Дар ҷои аввал, дар фасли зимистон, албатта яхмолакпарӣ ва лижатозӣ меистад.  Ин намуди варзиш дар тобовар ва чусту чолок гардондидани кӯдак мусоидат мекунад. Шумо ҳатто метавонед чорабиниҳои хурдро бо ҷоизаҳои рамзӣ доир намоед.

Дар ин фасл ҳамчунин метавонед вақти худро дар ҷангал хушу хотирмон гузаронед. Шумо метавонед ба он ҷо бо кӯмаки лижа раҳсипор шавед ва агар дар ҷангал пастхамиҳо мавҷуд бошанд, чанаро бо худ гиред. Бо худ гирифтани бутербродҳо, кулчақанд ва чой дар  термосро фаромӯш накунед, зеро дар ҳавои тоза ҳатман иштиҳои насли наврас кушода мешаванд.

Дар ҷангал шумо метавонед ба бозии пайшиносони ҷавон машғул шавед. Кӯшиш кунед, ки диққати кӯдаконро ба изи пойи ҳайвонот ва паррандагон ҷалб кунед, барои муайян кардани пайи онҳо бошад, аз сомонаҳои махсус ва қомус (энсиклопедия ) истифода баред. Бигзор фарзанди шумо фаҳмад, ки ҳайвон бо чӣ кор машғул шудааст – шикор, бозӣ кардааст ва ё аз касе гурехтааст.

Дар зимистони сербарф метавон дар назди хона аз барф теппачаеро сохт, озмуни одами барфини хандаовар доир намуд ва ё қалъаи ҳақиқӣ бунёд кард. Ба ин бозиҳо на танҳо фарзандони худ, балки дӯстони онҳоро низ метавонем ҷалб кунем.

Дилхушиҳои хонагӣ

Фасли зимистон на ҳама вақт имкон медиҳад, ки дар берун сайругашт кунед. Дар ин ҳолат ба шумо бозиҳои рӯйимизӣ, муаммо ва ғайра кӯмак хоҳанд расонд. Ба фарзандонатон бозии шашка ё шоҳмотро омӯзонед – ин бозиҳои зеҳнӣ на танҳо ҷолибанд, балки барои инкишоф додани тафаккури мантиқии ӯ, ки бешубҳа дар мактаб ба кор хоҳад омад, аҳамияти бениҳоят калон доранд.

Духтарчаҳоро метавонед ба бофтан, гулдӯзӣ, писарчаҳоро ба дуредгарӣ, ҷамъ кардани амсила (модель)-ҳо ҷалб намоед.

Агар дар хона нишастан нахоҳеду барои сайругашт кардан ҳаво номусоид бошад, шумо метавонед ҳамроҳи фарзандонатон ба тамошои намоишгоҳ, планетарий, театр ва сирк равед. Чунин намуди истироҳат на танҳо гуворо, балки барои инкишоф додани доираи назари бачагон хеле муфид аст.  Хулоса, муҳим он аст, ки танбалӣ накунед ва таътили зимистонаи шумо муассиру хотирмон хоҳад буд!