Дирӯз китоби мусаввари зебое таҳти унвони «Духтари баҳор», ки аз ҷониби нашриёти «Истиқбол» ба нашр расидаву рӯзноманигори собиқадор Тӯҳфа Расулӣ онро ба чоп таҳия карда буд, ба дастам афтод. Аз мутолиаи сафҳаҳои аввали ин китоб сахт мутаассир шудаву ба тақдири Хиромони пурармон гиристам…
Хиромон кист? Ва чаро таваҷҷуҳи мардум нисбат ба ӯ зиёд аст? Рӯзномаи «Курьер Таджикистана» дар яке аз шумораҳояш мақолаеро таҳти унвони «Ман мусиқиро дӯст медорам» ба табъ расонида буд, ки муаллифи он Марина Василева мебошад. Дар мақола гуфта мешуд, ки Хиромон духтарчае мебошад, ки аз шунавоӣ маҳрум буда, дар давоми се моҳ барномаи ду синфи мактаби мусиқиро аз бар кардааст ва ӯ ҳоло асарҳои бузургтарин оҳангсозони ҷаҳон Бах, Мотсарт, Чайковский, Глинка ва ғайраро озодона дар пианино менавозад.
Албатта, ин факти аҷиб ва дар баробари ин мутаҳаййиркунанда аст, зеро нафаре, ки мусиқиро намешунавад, чӣ гуна мусиқӣ менавозад? Аммо Хиромон на танҳо навозанда, балки композитор, мусиқиофар низ шуд.
Модари Хиромон Тӯҳфа Расулӣ рӯзноманигор аст, вале дар он солҳо аз сабаби тангии рӯзгор натавонист дар ин соҳа кор кунад. Вай дар хонаи як шаҳрванди хориҷӣ, ки Пол Марк ном дошт, ба сифати хизматгор кор мекард. Рӯзе ӯ Хиромонро барои кумак бо худ ба хонаи Марк бурд. Вай дар пианино мусиқии Бетховенро иҷро мекард. Иҷрои мусиқӣ аз ҷониби Пол Марк Хиромони безабон ва ношунаворо мафтун карда буд, ӯ гӯё мусиқиро мешунавид. Пас аз Пол ӯ паси пианино нишаст ва мусиқӣ навохт. Пол дар ҳайрат фиғон бардошт: «Тӯҳфа, фарзанди ту нобиға аст».
Ҳамин тавр, Пол Хиромонро ба назди Регина Петровна бурд, ки аввалин устоди ин духтараки нобиға мебошад. Хиромон зуд санъати навозандагиро аз худ кард ва пас аз ин худаш оҳанг эҷод кард. Нахустин асари офаридаи ӯ «Рақс дар кӯҳсор» мебошад.
Овозаи Хиромон дар ҷаҳон паҳн шуд ва пианинонавозони машҳури амрикоӣ ва ҷаҳонӣ ӯро барои ҳамкорӣ даъват мекарданд ва аз истеъдоди ин духтараки нобиға дар ҳайрат буданд.
Шоирону нависандагон ва рӯзноманигорони зиёди ватаниву хориҷӣ аз истеъдоди Хиромон огаҳ шуда, дар мавриди ӯ шеъру ҳикоя ва мақолаҳо навиштаанд. Рассом Марям Сафарова дар асоси эҷодиёти Хиромон асарҳои хеле хуб офаридааст. Ҳикояҳои «Савти Хиромон», «Таронаи баҳор»-и падари Хиромон нависанда Абдураҳмон Расулӣ хеле таъсирбахшанд.
Муаллими аввалини Хиромон мегӯяд, ки ӯ истеъдоде дошт, ки инсонҳо бо гӯши шунавову чашми бино надоранд. Вай мусиқиро бо тамоми вуҷудаш дарк мекард. Се сол қабл аз маргаш, агар касе Хиромони хандонро медид, ҳеҷ гоҳ фикр намекард, ки ин қадар зуд ӯ аз дунё меравад.
Модари Хиромон нақл мекунад, ки Хиромон орзу дошт, ки рӯзе ба Амрико сафар кардаву асарҳояшро иҷро мекунад, аммо умр вафо накарду дар синни 14-солагӣ дунёро тарк гуфт.
Бале, Хиромон орзу дошт, ки садои дилнавози мусиқии қалбашро ба гӯши оламиён расонад. Мусиқие, ки худаш намешунавид, мехост ҷаҳон шунавад. Ӯ мусиқиро эҳсос мекард ва асарҳои офаридааш ҳам мусиқии эҳсосанд…
Пол Марк, ки Хиромонро дӯст медошт, рӯзе ба ӯ гуфт: «Хиромон! Номи ту хеле мушкил аст. Вақте ба Амрико меравӣ, худатро чӣ гуна муаррифӣ менамоӣ?»
Хиромон табассуми зебое кард.
Пол ҳам ба завқ гуфт:
«Беҳтараш дар Амрико худатро Ҳинӣ муаррифӣ кун, чаро ки ту кӯдаки ниҳоят ширинӣ…»
Шояд баъзеҳо гӯянд, ки агар Хиромон зинда мебуд, боз бисёр корхо мекард, аммо ӯ намурдааст, рӯҳи бо танин андохтани мусиқӣ ҳамоно парвоз хоҳад кард, то ҷовидонӣ…
Дар зиндагӣ нафароне ҳастанд, ки солҳои зиёд умр мебинанд. аммо дар зиндагӣ нақше аз худ ба ёдгор намемонанд. Вале Хиромон Расулӣ – навозанда ва композитори наврасу нобиғаи тоҷик, ки ғӯрамарг шуд, ҳамагӣ 14 сол умр дид. Аммо чӣ умре? Умри ниҳоят кӯтоҳе, ки номашро ҷовидон гузошт…
Нет комментариев