Мардуми сарбаланди Хуҷанди бостонӣ бо як ҷаҳон фараҳу шодмонӣ ҷашни фархундаи Наврӯзи ҷаҳонӣ, ҷашни эҳёи табиат, ибтидои пешомадҳои нав, оғози ниятҳои баҳориро бо дастовардҳои шоён истиқбол намуданд.
Ба хурсандиву нишоти мардум муовини Вазири тандурустӣ ва ҳифзи иҷтимоии аҳолии Ҷумҳурии Тоҷикистон Мирҳамуддин Камолзода, муовини Раиси вилояти Суғд Анвар Яъқубӣ, Раиси шаҳри Хуҷанд Маъруф Муҳаммадзода ва дигар ашхоси расмӣ шодишарик гардиданд.
Меҳмонон нахуст аз раставу хаймаҳои наврӯзӣ ки аз ҷониби идораву ташкилот ва муассисаҳои гуногуни шаҳр, ки ки зиёда аз 50 адад буданд, боздид намуданд. Иттилоъ дода шуд, ки Наврўз ҷашнест, ки ҷавҳари онро ҳаёту покӣ, муҳаббату садоқат, ваҳдату некиву равшанӣ ташкил дода, суннатҳои наврўзӣ ифодагари ҳамоҳангии байни инсон, табиат ва кайҳон маҳсуб мешаванд. Истиқболи гарми ин ҷашни муқаддаси умумимиллӣ, ки рамзи худогоҳиву худшиносӣ, ватандӯстиву ватанпарастӣ, ҳуввият ва ифтихори миллии мардуми шарифи диёрамон мебошад, меҳри Модар ва Ватани азизро дар дили инсонҳо бедор месозад. Бо ин иқдом мо яке аз куҳантарин суннатҳои аҷдодӣ ва оинҳои давлатдории гузаштагонамонро эҳё менамоем. Таърих гувоҳ аст, ки Наврӯз ҳанӯз дар давраи давлатдории Ҷамшед аз ҷашнҳои бузурги ориёӣ маҳсуб ёфта, шаш рӯз таҷлил мегардид.
Суруду навоҳои сурурангези наврӯзӣ тавассути ҳунари ромишгари беҳамто Борбад ва шеъри Рӯдакӣ овозаи оламгир пайдо кардааст.
Сипас, муовини Вазири тандурустӣ ва ҳифзи иҷтимоии аҳолии Ҷумҳурии Тоҷикистон Мирҳамуддин Камолзода, муовини Раиси вилояти Суғд Анвар Яъқубӣ зимни ироаи номаи табрикотии Вазири тандурустӣ ва ҳифзи иҷтимоии аҳолии мамлакат Насим Олимзода ва Раиси вилояти Суғд Раҷаббой Аҳмадзода таъкид доштанд, ки мардуми шарафманди кишвар ифтихор аз он доранд, ки маҳз ташаббусҳои шоистаи Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ – Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ойину ҷашнҳои миллӣ ва арзишҳои фарҳангие, ки ваҳдату ягонагии маънавии мардумро таҳким мебахшанд, ба Феҳристи мероси Созмони Милали Муттаҳид ворид гардида, бо шукуҳу шаҳомати хоса таҷлил мегарданд. Пазироии ҷашнҳои миллии мо, аз ҷумла Наврӯз, аз ҷониби ин созмони бонуфузи ҷаҳонӣ шаҳодати он аст, ки мардуми фарҳангофару бунёдкори мо ҳамеша дар саргаҳи тамаддуни башарӣ қарор дошт. Ин нукта дар Паёми имсолаи Пешвои муаззами миллат чунин зикр гардидааст: “Дар даврони истиқлолияти давлатӣ ойину ҷашнҳои миллӣ ва арзишҳои фарҳангие, ки дар давоми асрҳо ягонагии мардумро ҳифз мекарданд, аз қабили Наврӯз, Меҳргон, Сада, Шашмақом, Фалак, атласу адрас, чакан ва монанди инҳо эҳё гардиданд. Аз ҷониби ҷомеаи ҷаҳонӣ эътироф гардидани мероси таърихиву фарҳангии мо дар айни замон эътирофи тоҷикон ҳамчун миллати тамаддунсозу фарҳангӣ мебошад.”
Иттилоъ дода шуд, ки Наврӯзи хуҷастапай муждаи аввалини баҳори хуррам аст, ки моро ба истиқрори сулҳу ваҳдат, якдигарфаҳмӣ, барафрохтани чароғи дӯстиву рафоқат, ба ҷо овардани амалҳои хайру савоб, худшиносиву худогоҳӣ ҳидоят менамояд. Аз ин лиҳоз, моро зарур аст, ки ин мероси гаронбаҳоро ҳифз карда, барои эҳё ва барқарор сохтани арзишҳои олии маънавӣ саъю кӯшиш намоем ва онҳоро ҳамчун сабақи таърих ба наслҳои оянда мерос гузорем.
Раиси шаҳри Хуҷанд Маъруф Муҳаммадзода дар паёми табрикотии худ бахшида ба Наврӯзи байналмилал аз ҷумла афзуд, ки Наврўзи ҷаҳонӣ, ки дар сарнавишти миллати мо ва тамоми меросбарони он нақши барҷаста дорад, ҳамчун падидаи нотакрори фарҳангӣ ва унсури тамаддуни миллии дар айни замон ҷаҳонишудаи аҷдодиамон дар масири таърих тамоми инсониятро ба созандагиву офарандагӣ, барои эҷод ва бунёди тарҳи нави зиндагӣ ва ташаббусу иқдомҳои тоза ҳидоят намудааст.Шоистаи зикр аст, ки Наврўз дар Тоҷикистон дар партави ғояҳои зиндагиафрўз ва нусратбахши истиқлолияти давлатӣ ба муҳимтарин ҷашни миллӣ ва мардумӣ табдил ёфта, имрўз истиқлолият ва Наврўз мафҳумҳои ба ҳамдигар наздик ва ифодагари марому ормонҳои беҳтарини халқи мо мебошанд.Ба андешаи Пешвои муаззами миллат, Президенти кишвар, муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон «Наврўз аз муборактарин ҷашнҳои миллии мо – тоҷикон ва дигар мардумони ҳавзаи Наврўз аст, ки аз замонҳои қадим то ба имрўз бо ғояҳои олии башардўстона — дўстиву ҳамкорӣ, созандагиву ободкорӣ, инсондўстиву хайрхоҳӣ ва шукргузорӣ аз зебоиву неъматҳои табиат мардумро гирди ҳам меорад».
Ба таъкиди Маъруф Муҳаммадзода миллати тоҷик дар зарфи ҳазорсолаҳо ин ҷашни меросии худро баробари забони модарӣ ҳифз кардааст. Ин аст, ки бо таваҷчўҳ ба вижагии ойину суннатҳои наврўзӣ ҳамеша мардумро ба ҳифзи арзишҳои он даъват мекунанд.Наврўз барои мардуми мо на танҳо хушнудиву шодмонӣ меорад, балки як восита ва айёми созандагиву ободкорӣ буда, ба пешрафту ободии ҳар як хонадон ва маҳалли зист мусоидат менамояд.Наврўз дорои сифатҳои инсонпарваронаи некиву накўкорӣ, бахшишу меҳрубонӣ ва созандагиву бунёдкорӣ мебошад.
Шаҳрдор зикр намуд, ки имрўзҳо, маҳз бо саъю кўшишҳои назарраси Раиси вилояти Суғд, муовини аввали Раиси Маҷлиси миллии Маҷлиси Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон, муҳтарам Раҷаббой Аҳмадзода мардуми шарифу шарафманди вилоятамон корҳои ободию созандагиро идома медиҳанд ва барои тозакории кўчаву хиёбон, хонаву кошона ва ниҳолшинониву кабудизоркунӣ саҳмгузорӣ менамоянд, то Наврўзи оламафрўзро бо дили саршор аз меҳру муҳаббат ва худогоҳию хештаншиносӣ таҷлил намоянд.
Изҳори умед карда шуд, ки қадами мубораки Наврўзи Аҷам ба ҳамагон тандурустиву саодатмандӣ, бахту иқболи нек ва рўзгори ободу осуда меорад. Бигзор Наврўзи ҳуҷастапай имсол низ бароямон шодию нишот ва хуррамию шодмонӣ оварад.
Барномаи театрикунонидашуда доир ба таърихи Наврӯз ва сурудҳои фараҳбахши устодони санъат бо рақсҳои мавзуни раққосаҳо табъи ҳозиринро болида намуд.
Манбаъ: Дафтари матбуоти Раиси шаҳри Хуҷанд
Нет комментариев