Ҳанӯз дар замонҳои қадим одамон фаҳмида буданд, ки маводи хӯроквории майдакардашуда тезтар мепазад. Ба сифати турбтарошҳои аввалин сангҳои гуногунхаҳм ва теғҳои тези дарахтон истифода мешуданд.
Аввалин маълумот оид ба турбтароши муосир дар намоиши соли 1901, ки дар шаҳри Буффало гузаронида шуда буд, дастрас шудааст. Дар соли 1956 сокини Олмон Альфред Бернер турбтароши навро ихтироъ намуд, ки бо воситаи он меваю сабзавотро бо шаклҳои гуногун реза кардан мумкин буд.
Имрӯзҳо Шумо метавонед дар бозору мағозаҳо турбтарошҳои металлии ба табъи худ мувофиқро интихоб намоед. Онҳоро ширкатҳои «Никис, Факельман, Мультидом, Элсе, Хоум Куин, Вива» истеҳсол мекунанд. Онҳо сифати хуб дошта, ба талаботи стандартӣ мувофиқат мекунанд. Нархи гарон ҳам надошта, дар истифода низ хеле кулай ҳастанд. Турбтароши металлии чортарафаро ба рӯи ягон зарф гузошта, меваю сабзавоти дилхоҳро тарошидан осонтар аст.
Ҳангоми харидорӣ намудани турбтароши металлии чортарафа ҳатман ба теғҳои дандонаҳояш аҳмият диҳед, онҳо бояд тез бошанд. Ҳангоми истифода бурдан ҳатман ба коидаҳои бехатарӣ риоя кунед, аз ҷумла, ба гап овора нашавед, то ки панҷаҳоятон осеб набинанд.
Агар бо мурури замон, баъди чанд маротиба истифода бурдан, турбтарош занг занад, пас маълум мегардад, ки онро аз маводи бесифат истеҳсол кардаанд. Дар хотир доред, ки чунин турбтарошро истифода бурдан мумкин нест. Турбтарошро дар ҷои хушк ва бархо нигоҳ доред.
Бо воситаи турбтарош Шумо метавонед хуришҳои гуногуни болаззатро тайёр кунед, ки дар фасли сармо ба саломатиатон фоидаовар ҳастанд.
Нет комментариев