Ин навбат дар бахши «Ҳунар» дар бораи ҳунари кӯрпадӯзӣ сухан хоҳем гуфт.
КӮРПАДӮЗӢ – яке аз ҳунарҳои қадима буда, санъат ва ҳунарҳои аҷиби истеҳсоли ашёи хона, ба монанди бистар, кӯрпача барои истифодаи ҳамрӯза дар манзили зист зарур аст. Kӯpпaча маънои чизи дар болои он нишастан ва хобравандаро дошта, кӯрпа бошад – ба сифати болопӯш, бахусус дар фасли зимистон истифода карда мешаванд.
Фарқияти байни кӯрпача ва кӯрпа танҳо дар шакл ва андозаи онҳост. Kӯpпaчаро асосан дар фарш, аз болои қолини хона меандозанд, кӯрпаро бошад, танҳо барои эмин мондан аз сардиҳо дар ҳуҷраи хоб, баъзан ба ҷои он бистарро низ истифода менамоянд.
Кӯрпача ба ҳаёти ҳамарӯзаи тоҷикон хеле наздик аст. Аз он тамоми фасли сол истифода бурда мешавад. Он як намуди маҳсулоти тайёр аст. Барои Aбрa, яъне болои кӯрпача ё кӯрпа интихоби гуногунии матои маъмулан дурахшону ранга — сатин, бахмал, атлас ва шоҳӣ истифода менамоянд.
Барои астари онҳо, яъне тарафи баръакс ё чапи абра бештар матои пахтагинро истифода мебаранд. Ин матоъҳо мувофиқи андоза пайваст карда мешаванд. Дар кунҷҳои он аз матои зич, одатан сатин истифода мекунанд. Сипас нахи пахта дар он ҷойгир карда шуда, бо усули бобоӣ кашида мешавад.
Кӯрпа ва кӯрпачаро чашмҳои ҳунармандони тоҷик номидан мумкин аст. Зеро барои дӯхтани онҳо ҳунармандон на танҳо хуни ҷигар, балки нури чашмро кам мекунанд. Дар омодагӣ ба тӯю маърака кӯрпаву кӯрпачадӯзӣ ҳам дар хонаи арӯс ва ҳам дар хонаи домод ба анъанаи мӯътадил даромадаст. Соҳибхоназан — модари арӯс ё домодшаванда ба хона ҳамсояҳо, хешовандонро даъват мекунад ва ҳама якҷоя дар як муддати кӯтоҳ ба омодакунии кӯpпa ва кӯpпaча машғул мешаванд.
Ин ва дигар маълумотро ҳунарманди асил, бахусус кӯрпадӯзи соҳибтаҷрибаи тоҷик Рухшонахон Ҷумъаева бароямон пешниҳод намуданд.
Медиапортали «Тироз»
Нет комментариев