Ҳунар беҳтар аз гавҳари номдор,
Ҳунармандро гавҳар ояд ба кор!
Дар ҳақиқат, ҳунар сармояи гаронест, ки онро бо ягон дороӣ, сарват, симу зар иваз кардану харидан ғайриимкон аст. Ҳунар ба инсон бузургию шаҳомат бахшида, ӯро болидарӯҳ ва сарбаланд мегардонад. Ҳунар зиндагиро зебоӣ мебахшад. Шахси боҳунар дарахти босамареро мемонад, ки ба меваҳои болаззату хӯрданбоб монанд аст. Шахси боҳунар дарёеро мемонад, ки дар он ҳамеша оби зулолу ошомиданӣ мебошад.
Ин навбат дар бораи ҳунари лӯхтаксозӣ сухан хоҳем гуфт.
ЛӮХТАКСОЗӢ — ҳунари бадеии сохтани лӯхтак аз латтаҳои гуногун, пахта, пашм, чӯб ва ғайра мебошад. Ин лӯхтакҳоро барои бозии кӯдакон месозанд. Инчунин, аз маводи номбурда лӯхтакҳое сохта мешаванд, ки дар саҳнаи театри лӯхтак истифода бурда мешаванд.
Барои бозии кӯдакон лӯхтакҳо бояд гуногун бошанд, чунки онҳо дар ҳини бозӣ ба лӯхтакҳо вазифаву нақшҳои мухталифро медиҳанд. Махсусан, духтарчаҳо ба лӯхтакбозӣ ҳаваси беандоза доранд. Онҳоро ба таври ҳақиқӣ дӯст дошта, нигоҳубин менамоянд.
Лӯхтакбозӣ дар кӯдак ҳиссиёти модариро бедор менамояд. Яъне, кӯдак нисбат ба зоча ғамхории модарона зоҳир намуда, рафтор ва муносибатеро, ки модараш нисбат ба ӯ менамояд, духтарча нисбат ба зочаааш такрор менамояд.
Маводи истифодашаванда: чӯб, тугма, латтапора, пахта ва ресмонҳои рангин мебошанд. Лӯхтакҳоро бо ду намуд месозанд: мулоим ва риштапеч. Ҳар яки он тарзи мушаххаси омода кардани худро дорад.
Ҳунарманди бомаҳорат, бахусус лӯхтаксози номвари тоҷик Мукаррамахон Рауфова мебошад, ки аз ин намуди ҳунараш мефахраду меболад.
Нет комментариев