Лочин аз нави паррандаи соҳибчангол буда гайр аз Антарктика дар хамаи китъаҳои олам паҳн шудааст. Дарозии танаш 40— 50 см; Думи кӯтоҳ, минкори анбуршакл, пойҳои дарози тез-чангол дорад. Лочинҳои модина аз Лочинҳои нарина ҷисман калонтар аст. Рангаш хокистарии сиёҳтоб, дар шикам ва пушташ paxҳои сафедчатоби кундаланг дорад. Болхояш дарози тез мебошад.
Дар собиқ Шуравӣ аз Тундра то сарҳадҳои ҷануби зиндагй мекунад;дар дарахт, камаря харсаиг, замив, баъазн дар бурч, манораи бино лона гузоштита аз 2 то 6 тухм мемонад. Чучахо баъди 35—40 шаборуз паррончак мешаванд. Хуроки асосии Лочин (кафтар, кабк ва F.) мебошад (аксар вакт сайди худро дар парвоз мегирад). Дар Точикистон дар куххои Ҳисор, Боботоғ, OKTOF ва мавзеъҳои ба онхо хамшафат вомехурад. 
Вакту соати кучи Лочин ба маҳалли зимистонгузаронй, пеш аз хама ба микдори хурок вобаста аст. Лочинро дар Осиёи Миёна аз кадим чун паррандаи шикорчй ром мекунанд. Во Лочин кабк, рубох, харгуш ва кафтар мегиранд. Лочин паррандаи нодир мебошад. Он ба Китоби сурхи Иттифоки байналхалкии муҳофизати табиат дохил карда шудааст.
Нет комментариев