Тозаву пок нигоҳ доштани гирду атроф, макони зисту кор шарти муҳими саломатӣ ва ҳолати хуби ҷисму равон ба ҳисоб меравад. Ва ин ҳама боиси пешрафту такомули ҷамъият ва ҳаёти ҳар яки мо ба ҳисоб меравад. Аз ин рӯ мо ҳамеша кӯшиш мекунем манзили худ, ҷойи кори худ ва умуман ҳар ҷое, ки мо онҷо зиндагӣ ва ё фаъолият мекунем, тозаву пок нигоҳ дорем. Дар ду моҳ як маротиба тоза кардани гирду атроф, ҷойи кор, яъне гузаронидани рӯзи профилактикӣ дар ШТРР «Тироз» ба ҳукми анъана даромадааст.

Бинобар ин имрӯз ҳама либоси «ҷангӣ» ба бар аз соати аввали рӯзи корӣ оғоз карда дар ҷунбуҷӯл буданд: яке мизи кориашро ба тартиб медаровард, дигаре даруни ҷевонро тамиз мекард, касе латта дар даст ҳама ҷойро пок мекард, касе тирезаҳоро пок мекард. Яъне ин корҳое буданд, ки мо занҳо иҷро мекардем. Аммо дар ин рӯз мардҳо ҳам дар канор намонда, саҳми худро дар ин ҷода гузоштанд. Яке таҷҳизоти техникиро аз қабили компютер, микрофон, мавҷпахшкунак ва дигар асбобҳоро аз назар мегузаронид, дигаре ҳуҷҷатҳои барномаашро ба тартиб медаровард, касе  гирду атрофи коргоҳро аз хасу хошок тоза менамуд, каси дигар рӯи ҳавлии биноро мерӯфт. Умуман ҳама – аз корманди техникӣ сар карда андармони кори худ буданд. Ҳар як шӯъба ҳуҷраи худро тоза менамуд. Ҳатто посбонамон Инъом-амак бекор набуданд – эшон дар назди оштони пур аз дуд истода барои ҳашаркунандагон хӯроки нисфирӯзӣ (ош) омода мекарданд.

Баъди тановули оши болаззати амаки Инъом , бо шиками сер ва қувваи дучандон кори хешро идома додем…Баъди ба охир расидани корҳоямон дидем, ки коргоҳ тамоман ранги дигар гирифтаасту аз дидани ин тозагиву мунназамӣ, дилкашӣ дили кас ба ваҷд меояду нафаси осуда мекашад.

Умуман рӯзи профилактикӣ хеле самаранок ва пурмаҳсул ба охир расид, ки чун ҳарвақта дар охир маҷлис давомбахши он гардид. Дар ин маҷлис доир ба беҳсозии барномаҳо ва рушду нумӯи радио пешниҳодҳо карда шуда, ақидаҳои беҳтарин муҳокима карда шуданд.