Дар байни ҳамаи гурӯҳҳои захираҳои наботот, дар ҳаёти инсон ва умуман табиат ҷангалҳо мавқеи муҳимро ишғол мекунанд. Маҳз ҷангалҳо дар натиҷаи муносибати нодурусти инсон аз ҳама намуди захираҳои табиӣ бештар зарар мебинанд. Ҷангалҳо, аз ҷумла, он ҷангалҳое, ки аз тарафи одам сабзонида шудаанд, 40млн. км ё 1/3 қисми хушкии заминро ишғол мекунанд. Дар сайёраи замин зиёда аз 30 фоизро ҷангалҳои сӯзанбарг ва 70 фоизро ҷангалҳои панҳбарг ташкил мекунанд.
Умуман, ҷангалҳо ба ҳамаи қисматҳои табиат таъсирбахшанд ва вазифаи мӯътадил нигоҳ доштани муҳитро иҷро мекунанд. Ҷангалро дар соҳаҳои гуногун хоҷагии халқ истифода мебаранд. Асосан онҳо дар коркарди чӯб, тахта, пӯстлоқ ва баргҳо (сӯзанбарг) манбаи моддаҳои химияви мебошанд. Ҷангалҳо бештар аз 20 ҳазор номгӯи маҳсулот медиҳанд. Қариб нисфи чӯб барои сӯзишвори на факат як қисмаш ҳамчун масолеҳи сохтмонӣ истифода мешавад. Солҳои охир дар ҳамаи кишварҳои дунё нарасидани масолеҳи сохтмонӣ ба назар мерасад ва дар баробари ин ба инкишофи ҷангалҳои истироҳатӣ ва ташкили ҷангалҳои нав аҳамияти махсус медиҳанд.
Нет комментариев