Бонувони тоҷикро зеботар аз лолаву садбарги тар гуфтаанд. Фикр мекунам хеле дуруст аст. Зеро, Яздони пок на танҳо ба сират, балки ба сурати онҳо покиву зебоӣ, хуррамиву дилрабоӣ, некиву накӯкорӣ ато намудааст. Ё нодуруст аст, дӯстони арҷманд?
Барои собит кардани ин гуфтаҳо ин навбат чун қаҳрамони маводи хеш, ки дар доираи омодасозии силсиламавод ба ифтихори 15-солагии пахши нахустин барномаи радиои маҳбуби шаҳрвандон “Тироз” таҳти унвони «Садои ошно» таҳия ва пешниҳоди Шумо менамоем, бонуи хушсурату хушсират, хоксору фурӯтан, покдоману дилёб ва меҳнатдӯсту меҳрубон, собиқ сармуҳаррир ва ҳидоятгару маслиҳатдиҳандаи кормандони имрӯза, муҳаррир ва наттоқи варзидаву соҳибтаҷрибаи Ҷамъияти дорои масъулияташ маҳдуди Ширкати телевизион ва радио-рекламавии “Тироз” Мунаввара Мирзоумароваро интихоб намудем.
Барояш баҳори фаррухпай писанд аст!
М. Мирзоумарова эҷодкори асиле мебошад, ки дӯстдори садбарги сафед аст. Зимни сӯҳбат бо ин зани нексиришту фариштахӯй бароям мусаллам гардид, ки аз анвои мухталифи гулҳо садбарги сафедро меписандад. Аз чор фасли сол бошад, “арӯси сол” – баҳорро дӯст медорад. Ин суханон бори дигар исбот мекунанд, ки зан ва баҳор бо ҳам тавъаманд. Занро ба баҳор ва баҳорро ба зан нисбат медиҳанд.
Чун қалби қаҳрамони маводи мо ҳамчун баҳори хуҷаста поку беолоиш аст, чунин хосият дар зиндагиву фаъолияти ӯ баръало ба мушоҳида мерасад. Яъне, ҳар амали ба анҷом расонидааш воқеан, аз таҳти дил буда, ифодагари фидоии касбу кор будани вайро собит менамояд. Ба таври дигар, гуфтору рафтору кирдораш накӯст! Шиори зиндагиаш низ чунин аст.
Ин аст, ки дар зиндагӣ ва фаъолият ҳамеша муваффақ ва комгор мебошад. Аслан озодиро дӯст медорад. Солҳои мактабхонӣ ба азхуд кардани фанҳои забон ва адабиёти тоҷик, таърих ва забони англисӣ бештар таваҷҷӯҳ менамуд. Зеро, аз овони наврасӣ барномаву гуфторҳои телевизиону радиоҳоро пайваста тамошо ва гӯш карда, дар қалби кӯчакаш орзуи наттоқ ва хабарнигор шуданро мепарварид.
Меҳри беандоза ба санъату адабиёт
Аз овони наврасӣ ба санъату адабиёт меҳри беандоза дошт. Ҳар гоҳе, ки тарики радио хониши адабиро дар қироати ҳунарманди нотакрор, ровии оташинсухан Маҳмудҷон Воҳидов гӯш мекард, дар умқи дилаш муҳаббати беинтиҳо ба каломи ноби тоҷикӣ хурӯш менамуд. Рӯзона ба мактаб мерафту баъди он дар кори рӯзгор дастёри модар буд, шабонгаҳ то бевақти шаб сари қироати китоб менишаст, аз дурдонаҳои назму насри адибони классику муосири Шарқу Аврупо ғизои маънавӣ мебардошт. Ин аст, ки ҳанӯз вақте дар синфи 9-уми мактаби миёнаи рақами 20-уми шаҳри Хуҷанд (собиқ Ленинобод) таҳсил менамуд, дар Фестивали нахустини ҷумҳуриявии «Бӯстон-1» ширкат варзид. Дар чанд шарти фестивал иштирок намуд, вале дар хониши адабӣ – мушоира баҳои аз ҳама баландтаринро аз ҷониби ҳайати ҳакамони озмун таҳти сарварии адабиётшиноси маъруф, академик Раҷаб Амонов сазовор гардид.
Ҳамин тавр, мактаби миёнаро бо муваффақият хатм намуда, бо ҳадафи расидан ба орзуи давраи мактабхонӣ роҳ сӯи муассисаи олӣ пеш гирифт.
Давраи тиллоии инсон — донишҷӯист
Ба факултаи таъриху филологияи Донишкадаи омӯзгории шаҳри Ленинобод, ҳоло Донишгоҳи давлатии Хуҷанд ба номи академик Б. Ғафуров дохил шуда, тӯли чаҳор сол аз устодони забардасти донишгоҳ Ю.Салимов, С.Асадуллоев, А.Набиев, Ӯ.Аҳмадова, А.Абдуқодиров, Ф.Зикриёев, А.Зоҳидов, А.Давронов, М.Файзуллоева ва бисёр дигарон донишу маҳорат омӯхт. Маҳз бо ҳидояти чунин устодон Мунаввара озими пайроҳаи сухану суханварӣ гардид. Дар ин ҷода баҳою дуои яке аз олимони варзидаи тоҷик, академик Муҳаммадҷон Шакурӣ дар яке аз чорабиниҳои фарҳангии донишгоҳ, илҳомбахшу раҳнамояш гардиданд.
Сардабири «Маҳорати педагогӣ»
М. Мирзоумарова баъди хатми донишгоҳ чанд сол ба ҳайси сардабири рӯзномаи бисёрадади «Маҳорати педагогӣ»-и ДДХ ба номи академик Б. Ғафуров фаъолият намуд. Сипас соли 1984 ӯро ба Радиои вилоят ба кор даъват карданд, зеро ҳанӯз аз овони донишҷӯӣ ӯ бо радио риштаи ҳамкорӣ дошт. Дар ин даргоҳ қаҳрамони маводи мо аз наттоқи таҷрибаомӯз то ба вазифаи сармуҳаррири радиои Кумитаи телевизион ва радиои вилояти Суғд расид. Радиои вилоятро барояш мактаби ҳаёт ва одаму одамгарӣ меҳисобад.
Танини садои М. Мирзоумарова аз “Садои Амрико”
Моҳи январи соли 1994 Мунаввараро насиб гардид, ки бо даъвати калонтарин Маркази васоити ахбори умуми ИМА – «Садои Амрико» дар қатори якчанд журналистони Осиёи Марказӣ ба Амрико сафар намуда, муддати як моҳ бо фаъолияти кормандони ширкатҳои калонтарини радио ва телевизиони ин мамлакат аз наздик шинос шавад ва таҷрибаю малакаи хешро бой гардонад. Ҳамчунин, он рӯзҳо ҳамватанони бурунмарзии мо тариқи чанд барномаи «Садои Амрико» каломи шевою зебои тоҷикиро бо лаҳни Мунаввара шуниданд. Бояд илова намуд, ки вай ҳамчунин, борҳо ба давлатҳои Ӯзбекистон ва Федератсияи Россия низ сафар кардааст.
М.Мирзоумарова сармуҳаррири Радиои вилояти Суғд
Давоми даҳ соле, ки М.Мирзоумарова сармуҳаррири Радиои вилоят буд, навовариҳои зиёде дар барномарезии радиои вилоят ба миён омаданд. Ҷавонони зиёде аз ин мактаб донишу маҳорат омӯхта, беҳтарин барномаҳоро пешкаши на танҳо мардуми вилоят, балки ҷумҳурӣ гардониданд. Зеро, дар он солҳо ҳафтае як маротиба барномаи Радиои вилоят таҳти унвони «Навиди кишвар» тариқи мавҷи радиои ҷумҳурӣ садо дода, сокинони кишварро аз комёбию тозакориҳои мардуми шарифи вилояти Суғд ошно менамуд.
Мунаввара аз он меболад, ки 25 сол қабл, 15-уми декабри соли 1990 ҳамроҳи ҳамкасбаш — шоир ва рӯзноманигори шинохта Мӯҳсин Аминзода чун барандаҳои нахустини барномаи ифтитоҳи фаъолияти расмии Телевизиони вилояти Суғд дар таърих сабти ном шуданд. Чи рӯзи хотирмону таърихӣ ва чи рӯйдоди фараҳбахшу пуршукӯҳ буд, — гуфт дар сӯҳбат М. Мирзоумарова. Сипас чун муҳаррири нахустини барнома барои бонувон – «Равонбахши зиндагӣ» ва муҳарриру барандаи якчанд барномаҳои Телевизиони вилоят фаъолият бурд.
Қадршиносии заҳматҳои бонуи фидокор
Меҳнати бисёрсола ва софдилонаву сидқидилонаи қаҳрамони маводи мо бо мукофоту нишониҳои сарисинагии “Аълочии матбуот”, “Аълочии фарҳанги Ҷумҳурии Тоҷикистон”, “Аълочии телевизион ва радиошунавонии Тоҷикистон” қадршиносӣ гардидаву ӯро сарфароз намудааст. Вай худро ҳоло низ як ҷузъи Идораи телевизион ва радиои вилоят ҳисобида, пайваста баҳри пешбурди соҳа ҷаҳду талош мекунад.
Радиои “Тироз”: аз муҳаррири оддӣ то ба сармуҳаррирӣ
Мунаввара Мирзоумарова ифтихор аз он дорад, ки бо хоҳишу даъвати Директори генералии Ширкати телевизион ва радио-рекламавии «Тироз» Хуршед Ӯлмасов аз оғози фаъолият дар нахустин радиои FM дар Ҷумҳурии Тоҷикистон – Радиои “Тироз” ҳамкории зич дошт. Давоми солҳои 2008 – 2013-ум бошад, ба ҳайси муҳаррир ва сармуҳаррири радио дар рушди ин воситаи дастрастарини ахбори омма, инчунин тарбияи журналистони ҷавон саҳми арзанда гузоштааст. Ӯро шунавандагони радио аз барномаву гуфторҳои “Навои дил”, “Башорати субҳ” (имрӯза “Паёми субҳ”), “ Зан ва ҷомеа”, “Ганҷина”, “Гулбоғи маърифат”, “Саманди андешаҳо” ва тамоми барномаҳои идона мешуниданд ва ҳаловат мебурданд. Бо ин ва дигар барномаҳо вай ҳамарӯза меҳмони кошонаҳои мардум мешуду ба хонадони онҳо файзу нусрат меовард ва аз ҳама муҳимаш дили шунавандаро ба зиндагӣ ва фардои дурахшони Ватан гарм менамуд.
Беҳтарин ва хушояндтарин барномаи радиои “Тироз”
Имрӯзҳо низ М. Мирзоумарова тавассути барномаҳои фарҳангию фароғатии «Навои дил» ва «Ганҷина»-и шабакаҳои радиоии «Тироз» ва «Тирози Ҷавонӣ» бар он мекӯшад, то бо сухани созанда дар болоравии маънавиёту фарҳанги миллии тоҷикону тоҷикистониён нақше гузошта бошад.
Чун солҳои қаблӣ имрӯз низ барномаи фароғатии «Навои дил», ки шунавандагону мухлисони зиёдеро соҳиб гардидааст ва аз субҳи барвақт оғозбахши гуфторҳои радио маҳсуб мешавад, фарогири сурудҳои классикӣ, панду андарзҳои ниёгон мебошад ва асосан барои шахсони фарҳангдӯсту адабпарвар таҳия карда мешавад. Таҳияи барнома, интихоби намунаи ашъори суханварони баргузида, тарзи нотакрори қироати мавод дар пайванд бо оҳангу таронаҳои дилангезу марғуб аксари ҳаводорони сухани нобро писанд аст.
Ба ростӣ, — мегӯяд муаллиф ва ровии ин барнома, — аз номи шунавандагон ба унвони барнома навиштаву мактубҳои самимии зиёд дастрас мегарданд. Ё худ тавассути занги телефон аксаран андешаҳои хешро оид ба ҳусну қубҳи барнома иброз менамоянд, ки ин мо-созандагонро хеле хушнуд мегардонад. Дар ҷавоби он мо кӯшиш мекунем, то сомеони арҷманд аз ҳар як барнома лаззати маънавии бештар бардошта, дар хусуси нерӯи бузурги сухану мусиқӣ, ҳусну назокат ва шукӯҳу шавкати забони модарии мо ифтихори рӯзафзун дошта бошанд. Маҳз бо ин роҳ мо дар қалби шаҳрвандон ҳисси худогоҳии миллӣ, ватандӯстӣ, ҳифзи мероси пурбаҳои халқу миллат, тарғиби маърифату иттифоқу ҳамбастагӣ, арҷ гузоштан ба сухан ё забони ноби тоҷикӣ бештар таҳким хоҳем дод.
Воқеан, барномаи “Навои дил” равзанаест дар ҷодаи шинохти дастовардҳои адабию мусиқии имрӯз ва ниёгони шарафманди мо.
Бошад, ки чун дирӯз, имрӯзу фардо низ барномаҳои омоданамудаи бонуи хушкалому ширинсухан ва меҳнатқарину фидоии кори хеш Мунаввара Мирзоумарова дилписанду мақбули шунавандагони радиои “Тироз” гардад!
Аз ҳама муҳимаш М. Мирзоумарова на танҳо дар дилу дидаи шунавандагони радио маскан гирфтааст, балки дар байни ҳамкорону ҳамкасбон низ дорои обрӯи баланду эҳтироми зиёд буда, ҳамагонро дӯст медорад. Барои кормандони калонсол чун хоҳар, барои миёнсолон чун дӯсту дугона ва барои ҷавонон чун модар азиз асту меҳрубон!
Дар интиҳо ба Шумо — хонандагони азизи медиапортал ва сомеони арҷманди барномаҳои радиои “Тироз” гуфтанием, ки моро имрӯзу ҳамарӯз хонед, гӯш кунед ва ҳаловат баред!
Нет комментариев