Расидан ба қадри неъмати бебаҳои истиқлолияту соҳибихтиёрӣ, арҷ гузоштан ба сулҳи пойдор, ваҳдати комил ва эҳтиром ба муқаддасоти миллӣ барои ҳар як сокини кишвар шарафи бузург мебошад.
Осоиштагиву сулҳу суботи кишварро метавон, ҳангоми қадам задан дар хиёбонҳои гулзор, зери дарахтони сояафкан, аз насими атромезу фазои оромиву субот, хандаҳои беғаши кӯдакон ва аз хушҳолии пиру барно, ҳамчунин аз чаҳ-чаҳи садои булбулони хушхони диёри зебоманзарамон эҳсос намоем, ки воқеан Тоҷикистон, сарзамини биҳиштосои мо макони арзандаи сайру гашти на танҳо сокинонаш, балки макони орзуҳои ҳар як сайёҳи он маҳсуб меёбад.
Боиси хушҳолист, ки вақте нашриёти «The Independent» байни 142.000 сокини 141 кишвари ҷаҳон дар мавриди «Оё шумо худро ҳангоми сайру гашти шабона дар шаҳратон бехавф ва бехатар ҳис мекунед?» пурсиш гузаронид, дар байни даҳ мамлакати «Бехатар» Тоҷикистону Арманистон низ ҷойҳои ҳаштум ва нуҳумро ишғол намуданд. Ин худ гувоҳи пойдории амнияти комил ва бехавфии Тоҷикистон миёни дигар кишварҳои пешрафтаи ҷаҳон аст, ки боиси сарфарозии ҳар як тоҷику тоҷикистонист.
Дар дунё ҳамарӯза мардум ҷашнҳои гуногунеро таҷлил мекунанд, ки ҳар яке таърихеву мақсаду ҳадаферо дар худ дорост. Имрӯз бошад дар як қатор кишварҳои Аврупоӣ иди аҷибе ҷашн гирифта мешавад, ҳамчун Рӯзи умумиҷаҳонии сайру гашти бешитоб қабул шудааст. Мақсад аз таҷлили ин ҷашн, бори дигар ҷалби ҳамагон ба хотири расидан ба қадри осоиштагии зиндагиву зебоии он, лаҳзае ба худ имконияти тафреҳ муҳайё сохтану дар фазои сулҳу оромии диёр, дар хиёбонҳои сарсабзу шукуфони сарзамини аҷдодии худ қадам задан аст. Лаҳзае худро фориғ аз ҳама ташвишҳои зиндагӣ нигоҳ доштану қадамзанон сайр кардан зери осмони софу беғубори Ватан, ҳадафи аслии таъсисгарони ин ҷашнвора маҳсуб меёбад.
Агар ба таърихи қайди ин ид нигоҳ кунем, маълум мегардад, ки ин ҷашнро бори нахуст дар Иёлоти Мичигани Амрико соли 1970 таҷлил карданд, ки ҳадаф аз он қабл аз ҳама мардумеро ки мудом дар кор ғуттаваранду аз зебоиҳои атроф ва ба инкишофи босуръату зудгузари умр беаҳамиятанд, огоҳонидан ва ташвиқи онҳо баҳри расидан ба қадри ҳар як лаҳзаи зудгузари умр дар фазои зебоманзари олами атроф ва ҳарчӣ бештар вақти худро бахшидан ба сайру гашт маҳсуб меёбад.
Баъзан анҷоми сайру гашт дар хиёбонҳои зебои диёр на танҳо инсонҳоро аз хастагӣ раҳоӣ мебахшад, балки аз банд нашудан ба кори зиёди ҳамарӯзӣ озод мекунад. Ба гуфтаи Рустам Шамсиддинов, муовини директори Марказии саломатии шаҳрӣ машғул шуданд ба сайру гашт аз манфиат холӣ нест. «Сайру гашт кардан ба саломатии инсон, чӣ калонсолон ва ё чӣ хурдсолон манфиати зиёде дорад. Дар як рӯз аз ҷониби калонсолон аз 4 то 5 км роҳ пиёда тай намудану сайру гашт кардан дар муҳити атроф метавонад ба саломатии онҳо фоидаовар бошад. Иҷро кардани ин амал системаи марказии асаби инсонро мустаҳкам намуда, организмро ба харобшавӣ водор месозад. Иинчунин кори дилро қавӣ мегардонад».
Ба гуфтаи ҳамсӯҳбати мо, агар гирифторони бемории қанд ин амалро анҷом диҳанд, дар ҳолати пиёдагардӣ гардиши хунашон хуб мешавад ва ҳамон холестерине, ки дар организм зиёд ба назар мерасад, рӯ ба пастшавӣ меорад. «Дар ҳолате ки мард ё зан вазни зиёдатӣ доранду мехоҳанд, ки хароб шавад, онҳо метавонанд дар як рӯз 6-7 км пиёда сайру гашт намоянд. Олимони англис чунин пешниҳод намудаанд, ки инсон метавонад дар як рӯз то 10 000 метр роҳ гардад, ки ин ба харобшавӣ оварда мерасонад», афзуд дар идома ӯ.
Дар охир метавон суханони Асосгузори сулҳу Ваҳдати миллӣ – Пешвои миллат, мӯҳтарам Эмомалӣ Раҳмонро сармашқи кори худ қарор дод, ки гуфтаанд: «Ҳар як нафар бояд шукрона кунад, ки баъди ҳазорсолаҳо мо соҳиби давлати соҳибистиқлол шудем ва тақдири худро ба дасти худамон гирифтем. Ҳар яки мо вазифадорем, ки ин неъмат, яъне истиқлолиятро содиқона ҳифз кунем. Ҳамзамон бо ин, хотирнишон месозам, ки барои ҳифзу посдории ваҳдату ягонагӣ ва ободии минбаъдаи кишвар мо бояд хеле корҳои созандаву ватандӯстонаро анҷом диҳем».
Шаҳрвандони мӯҳтарам, барои солим будану тарзи ҳаёти солимро пеш бурдан ҳамеша ба сайру гашт дар диёри зебоманзари кишвар машғул бошед, то тавонем дар якҷоягӣ баҳри шукуфоии Тоҷикистони азиз, камари ҳиммат бубандем.
Манбаъ: http://khovar.tj/
Нет комментариев