Мо дар асри технологияҳои рақамӣ зиндагӣ мекунем ва беш аз 3,5 миллиард нафар дар саросари олам аз Интернет истифода мебаранд. Ин рақам мунтазам афзоиш меёбад.
Барои бисёриҳо Интернет як воситаи муҳим аст, ки ҳамарӯза онро тариқи компютер, телефон ва ё дигар дастгоҳҳо истифода мебаранд. Мо Интернетро барои муошират, ҳамкорӣ, гузаронидани тадқиқот, иҷрои супоришҳо, ҳифзи маълумот, харид, идоракунии суратҳисоб ва барои бисёр корҳои дигар истифода мебарем. Интернет манбаи муфид аст, аммо мутаассифона баъзан вақт он ба руҳияи нозуки кӯдакону наврасон таҳдид мекунад.
Насли имрӯз ба Интернет пайвастагии доимӣ дорад. Зодагони баъди солҳои 1990 дар дунёи маҷозӣ, телефонҳои мобилӣ, асбобҳои аскбардорӣ ва бозиҳои видеоӣ дар даврони Интернет тавлид шудаанд. Онҳо ба имконоти беохири шабака дастрасӣ доранд, муошират мекунанд, фикрҳои худро баён мекунанд, тавассути Интернет ҳамфикронашонро пайдо месозанд, кор мекунанд ва меомӯзанд. Ин насл ба навгонӣ зуд мутобиқ мешавад, тағйиротро зуд қабул менамояд.
Бисёриҳо иқрор шудаанд, ки ҳаётро бе дастрасӣ ба Интернет тасаввур карда наметавонанд. Ширкати Tcell лоиҳаи нави дарозмуддати “Бехатарӣ дар Интернет”-ро оғоз кард, ки барои мактаббачаҳо (14-17 сола) нигаронида шуда, ҳадафаш баланд бардоштани фарҳанги қоидаҳои рафтор дар шабака ва роҳҳои канорагирӣ аз таҳдидҳои интернетӣ мебошад.
Даври нахусти ин лоиҳаи Tcell дарс барои мактаббачаҳои гимниазияи “Ҳотам ва ПВ” буд. Аз ин ҷо ба бинои марказии TcellPlaza 30 хонандаи синфҳои 9 ва 10 омаданд. Онҳо аз ҳама идораҳо дидан карда, фаҳмиданд, ки бузургтарин ширкати мухобиротӣ кишварро бо алоқаи боэътимод таъмин мекунад. Мактаббачаҳо бо раҳбарони шӯъбаҳои гуногун ва Директори генералии Tcell дидор намуда, ба саволҳои мавриди назарашон ҷавоб гирифтанд. Сипас, бачаҳо “дарс”-и интерактивӣ дар бораи бехатарии Интернетро гузаштанд. Бачаҳо дар бораи роҳи дуруст, муфид ва бехатар истифода бурдани шабака, қоидаҳои рафтор дар Интернет ва аз чӣ канора гирифтанро фаҳмиданд. Қаллобӣ дар Интернет, барномаи ҳакерӣ, вирусҳо, маълумоти бардурӯғ, суҳбат бо бегонагон ва нафарони фикрҳои манфидошта — ин таҳдидҳое ҳастанд, ки ба он бисёре аз мактаббачаҳо дар ҷаҳон дучор мешаванд. Агар ҳамаи ин қоидаҳои оддиро риоя намоед, ҳамаи ин таҳдидҳо ба шумо зарар намерасонанд: ба афроди ношинос, ки мехоҳанд бо шумо иртибот барқаро намоянд, бовар накунед, ахбори шахсии худро боз нагузоред, ба пешниҳодҳои “фоидаовар” розӣ нашавед, суроғаҳои номаълумро нохун назанед.
Ширкати Tcell ният дорад, лоиҳаи “Муҳофизат дар Интернет”–ро дар дигар мактабҳои пойтахт низ идома бидиҳад. Таъмини бехатарии бачаҳо дар шабака муносибати дастаҷамъӣ тавассути тараққиёти саноати технологӣ ва ҷамъиятиро талаб мекунад. Мо фаъолона кор мекунем, то дониши кӯдакон, ҷавонон ва волидони онҳо дар бораи интернети бехатар боз ҳам ғанитар гардад.
Дониши бойи наврасон барои дуруст истифода намудани шабака – вазифаи муҳими стратегии ширкат мебошад, зеро ҷавонон истифодабарандагони фаъоли шабака ва муштариёни оянда ҳастанд. Бо чунин роҳ, ширкати масъулиятноки иҷтимоии Tcell ба ҷамъият кумак мекунад, ки бисёр соҳаҳо, аз ҷумла соҳаи маориф рушд намояд.
Манбаъ: Хадамоти иттилоотии ширкат
Нет комментариев