Башарият ҳамеша қаҳрамонҳоеро тасаввур мекард ва дар хаёли худ месохт, ки бо фидокориҳои худ тавонанд онҳоро аз зулмот наҷот бахшида, роҳашонро ба сӯи оянда равшан созанд. Аз чунин андешаҳо шахсиятҳое таваллуд ёфтанд, ки ба дили мардум равшаниву гармӣ бахшида, раҳнамову раҳкушои инсонҳо шуданд.
Миллати тоҷик дар садади аз байн рафтану нобуд шудан дар шахси Пешвои муаззами миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон соҳиби Қаҳрамони воқеӣ гардид ва ниҳоят орзую ормони одамон воқеият ёфту ба мақсадашон расиданд. Тоҷикон аз баракати чашму дилу сухани равшани Пешвояшон батадриҷ аз чандин зулмоти нобудкунанда наҷот ёфтанд.
Бадтарин зулмот — ин ҷанги бародаркуш буд, ки Пешвои миллат бо ғайрати мардона ва дили қавӣ аз баҳри ҷон гузашта, мардумро сарҷамъ ва роҳро ба сӯи сулҳу ваҳдати комил равшан карданд. Дигар зулмот, ки гуруснагии саросарӣ буд, аз андешаи равшани Пешвои миллат бо тақсим кардани заминҳои Президентӣ ва анҷом додани дигар тадбирҳои муҳими иқтисодӣ ҳалли худро ёфт. Зулмоти дигар- ин ҳамон фазои торике буд, ки бар асари сабабҳои зикршуда рӯи самои Тоҷикистони соҳибистиқлолро фаро гирифта, роҳи моро барои пайвастан ба ҷомеаи мутамаддин банд мекард. Ин зулмоти ҷаҳолату таассуб буд. Пешвои мо бо баромад аз минбарҳои баланди ҷаҳонӣ бо забони тоҷикӣ пардаи ин зулмотро дарида, чашми оламиёнро ба сӯи ояндаи равшани кишварамон кушоданд ва тасаввури мардуми оламро нисбат ба миллати тамаддунофари тоҷик ба таври мусбат тағйир доданд.
Дар ин раванд Пешвои миллат ҳамеша дар талоши равшанию гармии хонадони ҳар яки мо буданд. Вақте Сарвари давлати тоҷикон дар бораи сохтмони НБО «Роғун» ҳарф заданд, миллати тоҷик, ки иродаи матину устувори Пешвои худро медонист, ин воқеиятро бе дудилагӣ пазируфт. Чаро, ки ин марди Худо мардумро чандин бор аз мушкилот наҷот додаву ба сӯи созандагию бунёдкориҳои бемисл роҳнамоӣ карда буданд. Мардум ба он кас чун ҳарвақта боварӣ доранду эътимод кардаанд. Мардуме, ки замоне бар асари зулмоти ҷаҳолат ва бо даъвати хоинону бегонагон дар хиёбонҳо барои куштани ҳамдигар рехта буданду бо даъвати он кас оғӯш барои ҳамдигар кушоданд ва сулҳро пойдор кардаву нигоҳ доштанд, ин дафъа бо даъвати Пешвои созандаи худ барои дастгирӣ аз тарҳи Роғун ва ба хотири расидан ба равшании комил ба хиёбонҳо рехта, барои саҳм гузоштан дар сохтмони ин кохи нур дар атрофи Пешвои худ муттаҳид гаштанд.
Ин ҷо набардгоҳи равшанӣ барои расидан ба мақсадҳои умумимиллист!
29 октябри соли 2016 барои миллати тоҷик воқеан санаи бузурги таърихӣ буд. Зеро дар ин рӯз бо иштироки Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ – Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон дар шаҳри Роғун дар соҳили дарёи Вахш маросими оғози бунёди сарбанди Неругоҳи барқи обии «Роғун» барпо шуд. Ин рӯйдод аз он ҷиҳат хотирмон, ибратомӯз ва шарафовар буд, ки маҷрои дарёи Вахшро шахсан Пешвои миллат дар зарфи 1,5 соат болои Рахши оҳанин бо иродаи қавии рустамона тағйир дода, ба бунёди сарбанди ин иншооти бузурги аср оғоз бахшиданд.
Бояд зикр намоем, ки то ин замон, яъне дар даврони истиқлолият кишвари мо дар ҳама ҷабҳаҳо, аз ҷумла дар бахши даст ёфтан ба Истиқлолияти энергетикӣ қадамҳои устувор гузошта, тӯли ин муддат зиёда аз 1300 мегаватт иқтидорҳои нави энергетикӣ ба истифода дода шуда буд. Ин нукта баёнгари он аст, ки мо зина ба зина ба истиқлолияти энергетикӣ наздик шуда, ҳоло ба қисмати ниҳоии ин нақшаи стратегӣ хоҳем расид.
Тавре маълум аст, ин роҳ барои халқи тоҷик осонгузар набуд. Аммо рӯҳи шикастнопазири миллат таҳти ҳимояи Пешвои миллат ва бо такя ба неруи созандаи ҷавонон ҳамаи ин марҳилаҳоро пушти сар гузошта, ба нуқтаи ҳалкунанда наздик омадааст. Тавре зикр гардид, агрегати якуми НБО «Роғун» 16 ноябри соли 2018 ва агрегати дуюмаш моҳи апрели соли 2019 ба истифода дода шуда, неруи барқи истеҳсолшуда ба системаи энергетикии кишвар интиқол дода хоҳад шуд. Ба қавли Пешвои миллат, «Неругоҳи «Роғун» ба истеҳсоли неруи барқ оғоз мекунад ва нури «Роғун» дастраси ҳар як хонадони мардуми Тоҷикистон гашта, барои расидан ба истиқлолияти энергетикӣ қадами ниҳоӣ гузошта мешавад».
Миллат ганҷинаи худро бо роҳнамоии Пешво аз зери обу санг пайдо кард
Бояд гуфт, ки дар замони рушди бесобиқаи саноат ва техникаву технологияи ҷаҳонӣ ҳамвора эҳтиёҷ ба манбаҳои энергияи барқароршаванда меафзояд. Бартарияти мо дар ин самт захираҳои обӣ ва гидроэнергетикиянд. Тавре Пешвои миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон зимни суханронӣ дар ҷамъомад бахшида ба оғози сарбанди ин иншооти аср иброз доштанд, «захираҳои гидроэнергетикии кишварамон хеле бузурганд, онҳо боигарии миллии мо мебошанд ва истифодаи оқилонаи онҳо метавонад имкониятҳои моро доир ба таъмин намудани рушди устувори иқтисодӣ ва тақвияти иқтидори содиротии кишвар бамаротиб афзун гардонад».
Нуктаи дигаре, ки бояд гуфт, бунёди ин иншооти аср танҳо бо таъмини пурраи кишвар бо неруи барқ ва содироти бақияи он ба хориҷ маҳдуд нашуда, дар ин миён пайдоиши ҳазорҳо ҷойи нави кор, зиёд шудани корхонаҳои саноатӣ, боло рафтани сатҳи зиндагии мардум, рушди ҳамаи бахшҳои хоҷагии халқ ва ғайра аз зумраи афзалиятҳоеанд, ки Тоҷикистонро ба неруи бузурги иқтисодии минтақа табдил медиҳанд.
Аз ин рӯ, бо дилпурӣ метавон гуфт, ки «Роғун» воқеан марзи номуси миллати тоҷик аст. Агар мехоҳем ҳамчун миллат ояндаи худро соҳиб бошем ва бақои халқи худро таъмин намоем, пеш аз ҳама, мебояд бо шукргузорӣ аз озодиву истиқлол, хонаи ободу осуда ва фазои сулҳу ваҳдат аз чунин имконияти тақдирсоз васеъ истифода бурда, қувваву ғайрати ҷисмониву маънавии худро дар ин роҳ дареғ надорем.
Махсусан барои ҷавонони миллат ин майдони имтиҳони ватандӯстӣ ва исботи асолатмандиву номуси миллист. Дар чунин як шароити бесуботи ҷомеаи ҷаҳонӣ «Роғун» майдони ҳифзи равшанӣ аз торикию зулмот аст. Майдонест, ки баробари анҷоми бунёди он ҳуқуқи маънавӣ пайдо мекунем, то ба оламиён дарси ваҳдату субот ва ҷасорати созандагӣ омӯзем.
Сохтмони «Роғун» ғояи миллист
Пешвои миллат бо роҳандозии идеяи сохтмони иншооти «Роғун» миллати тоҷикро ба марҳилаи нави рушд ворид кард. Нахуст, аз лиҳози сиёсӣ Тоҷикистон истиқлолияти комили худро ба намоиш гузошта, Пешвои миллат бо иродаи матини сиёсӣ манфиатҳои миллиро ҳифз намуд. Ин раванд обрӯи сиёсии Тоҷикистонро дар арсаи ҷаҳонӣ ба маротиб афзуд ва роҳро барои татбиқи пешниҳодҳои сатҳи ҷаҳонии кишвар, махсусан дар масоили об боз кард. Дар ин замина идеяи бо қувваи худӣ сохтани ин иншоот «Роғун»-ро ба меҳвари манфиатҳои миллӣ, ҳам аз лиҳози сиёсию иқтисодӣ ва ҳам аз лиҳози иҷтимоию идеологӣ табдил дод. Яъне дар баробари он ки «Роғун» ба хонадони мо равшанӣ меорад, ба иқтисоди кишвар низ манфиат оварда, сатҳи некуаҳволии мардум низ беҳтар мегардад.
Аз сӯи дигар, Пешвои миллат бо роҳандозии маъракаи идеологии «Роғун собит сохтанд, ки иродаи устувор метавонад тамоми монеаҳоро бартараф созад ва халқро ба қуллаи мурод расонад. Собит сохтанд, ки инсонҳо қодиранд афсонаву хаёлотро ба ҳақиқат табдил диҳанд. Исбот карданд, ки воқеан алорағми ҳама гуна монеаҳо иродаи қавии як инсон метавонад миллатро ба ҳам оварда, дар татбиқи ҳадафҳои олии давлатдорӣ, аз ҷумла, сохтмони чунин иншооти муҳими аср муттаҳид созад. Пешвои миллат бо оғози ин сохтмон собит сохтанд, ки воқеан барои он кас манфиат ва хостаҳои миллӣ афзалтар аз ҳама хостаҳои дигар мебошанд.
Бо сохтмони ин иншооти муҳим Пешвои миллат ба ҷаҳониён нишон доданд, ки воқеан он миллате, ки тоҷик ном дораду Пешвояш бо номаш сидқан ифтихор дорад, миллати тавонову созанда аст. Халқи тоҷик бо муттаҳид шудан атрофи ин иқдоми наҷиби Пешвои миллат нишон дод, ки ин ҳама камар бастанҳо ба хотири татбиқи ҳадафи олӣ-бунёди неругоҳи «Роғун аст. Раванди ин марҳила нишон дод, ки Пешвои миллат воқеан бунёдгари кохи нуру равшанист.
Поянда бод Тоҷикистони озоду соҳибистиқлол таҳти сарварии Пешвои муаззами миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон!
Нет комментариев