Чӣ хеле ки маълум аст, принсипи пасандоз ё захира кардани маблағ хело оддӣ мебошад: бояд ҳар моҳ нисбат ба маоши мегирифтаатон камтар маблағро сарф кунед. Вале муаммои чӣ тавр захира кардани маблағ барои бисёрии одамон чун проблемаи ҳалнашаванда боқӣ мемонад, зеро маошпулиро як маротиба мегиранду хароҷоташон доимӣ аст. Бинобар ин дар зер бароятон якчанд маслиҳатҳои муфид ҷамъоварӣ намудем, ки барои пасандоз кардни маблағ бароятон кӯмак хоҳад кард.
- Аввал бояд Шумо аз қарзҳои худ озод шавед ва ҳамаи кредитҳои худро пардохт кунед. Бисёрии одамоне, ки дар танҳоӣ аз захира кардани маблағ барои харидани чизе ноумед шудаанд, гирифтани қарзро роҳи ҳалли ягонаи проблема меҳисобанд. Дар ҳақиқат ин роҳи хело қулай аст. Вале баъдан то дергоҳ месазад, ки он пулҳоро пардохт намоед. Роҳи беҳтарин ин худро ба даст гирифта, ба кам-кам захира кардани маблағ шурӯъ намудан мебошад. Дар ин ҳолат Шумо маҷбур намешавед, ки барои хизматрасонии бонкӣ муддати дуру дароз маблағҳоро дар намуди барзиёд баргардонед.
- Роҳҳои нигоҳ доштану пасандоз кардани маблағро барои худ амиқ кунед. Ин метавонад ба истилоҳе «капилка» бошад. Боз метавонед ба хазинаи амонатгузории ягон бонк маблағи худро гузошта бошед. Муҳимаш он, ки баъд маблағро аз он ҷо пеш аз мӯҳлати муайяншуда гирифтан номумкин бошад. Таҷриба нишон медиҳад, ки агар маблағи пасандозмешуда дар ҷои дастрас бошад, захира кардани он хело душвор мешавад.
- «Ҷараёни молиявӣ»-и буҷаи оилавиро тақсим кунед ва ҳаҷми маблағи воқеиро муқаррар намоед, ки чӣ қадар аз он бе каму костӣ гирифтаву захира карда метавонед. Одамони соҳибтаҷриба тасдиқ мекунанд, ки тарзи ҳаётгузарониро дигар накарда ҳам маблағро пасандоз кардан мумкин аст. Агар барои амалӣ гардидани ин мақсад на зиёда аз 10% даромади моддии оиларо захира кунед. Ҳатман муайян намоед, ки ин маблағ бояд аз ҳисоби кӣ захира гардад, аз ҳисоби маоши шавҳар, завҷа ва ё ғайра. То ки қоидаи пасандоз гардидани маблағ вайрон нашавад.
- Муайян намоед, ки оё Шумо аз ҳисоби буҷаи оила барои харидорӣ намудани чизи гаронбаҳо имконият доред ё на. Оилае, ки барои пасандоз кардани маблағ қарор мекунад, бояд қарз надошта бошад ва дар бонк суратҳисоби худро соҳиб бошад. Инчунин барои то маоши дигар гирифтан дар ҳамёни худ маблағи амиқ дошта бошад, вагарна иқтисодиёти оилавӣ ба бӯҳрон дучор мегардад.
- Агар Шумо дар ҳолати ҷамъ карда натавонистани маблағ бошед, метавонед барои харидории чизҳои зарурӣ аз хешовандон ё дустонатон қарз гиред. Лекин боз онро баргардонидан лозим меояд. Умуман маблағ пасандоз кардан ва ба ин восита сарватманд шудан имконнопазир аст. Барои соҳибмулк гардидан бояд ягон роҳи дигарро фикр карда баромадан лозим аст.
Нет комментариев