Истеъмоли яхмос ҳам қонуну қоидаи худро дорад. Биёед мебинем, ки мутахассисон дар ин бора чӣ мегӯянд.

Ҳаёт исбот кардааст, ки яхмосро аз ҳама бештар кӯдакон ва наврасон дӯст медоранд. Аммо мутахассисони соҳаи тиб истеъмоли ҳама намуди яхмосро ба кӯдакон тавсия намедиҳанд. Воқеият нишон медиҳад, ки истеъмоли яхмос махсусан барои кӯдакон қоидаҳои худро доштааст. Яхмос намудҳои гуногун дорад. Шаклҳои аҷоиб, тамғакоғазҳои зебо, намудҳои гуногуни он, ки ҳар яке таъм ва лаззати худро дорад, ба осонӣ инсонро ба худ ҷалб мекунад.

Ба ҳар сурат, миёни мардум чор намуди он маъмулу маъруф аст: ширӣ, қаймоқӣ, пломбир ва мевагӣ. Яхмосҳои намуди ширӣ ва қаймоқӣ аз ҳамдигар бо фоизи қаймоқ ва равған фарқ мекунанд. Дар таркиби яхмоси қаймоқӣ фоизи қаймоқ ва равған зиёд аст ва ҳамчунин ин намуди яхмос нисбатан лазизтар, форамтар аст, ки чанд маротиба фоиданокӣ ва арзиши ғизодории хӯришро зиёд мекунад. Аз ҳисоби зиёд будани қаймоқ дар таркиби ин намуди яхмос, дараҷаи равғаннокии хӯриш зиёд буда, истеъмоли он барои кӯдакон тавсия дода намешавад. Зеро он кӯдакро ба фарбеҳшавӣ ва гирифтани вазни зиёдатӣ бурда мерасонад. Ҳамчунин, яхмоси қаймоқию шоколодӣ низ дар таркиби худ миқдори зиёди равған дорад ва духтурон дар харидории ин намуд барои кӯдакон ба волидайн ҳушдор медиҳанд, ки эҳтиёткор бошанд. Махсусан, дар харидории яхмоси шоколадии қиёми қанддор! Он кӯдаконеро, ки организмашон майл ба диатез дорад, ба касалии аллергетикӣ бурда мерасонад.

Алҳол намудҳои гуногуни яхмос, рангҳои мухталиф, бо меваю маҳсулотҳои гуногун, ки дар аксарашон ин чор намуди асосӣ омехта шудааст, интихоби волидайнро каме душвортар мегардонанд. Бояд қайд кард, ки ба баъзе намудҳои яхмос моддаҳои хушбӯйкунанда илова карда мешаванд. Барои пешгирӣ намудани бемориҳои аллергӣ ба волидайн тавсия дода мешавад, ки яхмосҳои рангаи дар таркибашон хушбӯиҳо ва рангҳои зиёд доштаро ба кӯдакон надиҳанд (барои муайян кардани таркиби яхмос ва рангу хушбӯиҳои он ба тамғакоғази он таваҷҷӯҳ кунед!).

Яхмос ҳамчун маҳсулоти ширӣ ба организми инсон тамоми моддаҳои таркиби шир, аз ҷумла сафедаи он, аминокислотаҳо, витаминҳо, минералҳо ва ғайраҳоро медиҳад. Ғайр аз ин, намудҳои дигари яхмос дар худ як қатор маводи ғизодор (чормағз, мева, асал ва ғ.) доранд, ки ба организми инсон қувва ва нерӯи тоза мебахшад. Тиб муайян кардааст, ки ширинӣ одамро болидарӯҳ мегардонад. Аз ин рӯ, яхмос хӯриши беҳтарин дар вақти гармо мебошад. Карбогидратҳои зудҳазмшавандаи яхмос барои тоза ва болида гардонидани майнаи сар беҳтарин ғизо буда, истеъмоли он ба донишҷӯён ва талабаҳои мактаб тавсия дода мешавад. Ҳамчунин, яхмос хӯриши серғизо буда, пурра ва зуд ҳазм мешавад, ки барои рафъи гушнагӣ айни мудааост.

Баъзе намудҳои яхмос, ки таркибаш шир  дорад ва барои кӯдакони 3-5 сола тавсия дода мешавад. Агар бе шоколад бошад, беҳтар аст. Яхмос хӯрише аст, ки мунтазам истеъмол кардани он ба кӯдакон зарар дорад. Духтурон истеъмоли яхмосро ба кӯдакони ин синну сол дар як ҳафта ду-се маротиба иҷозат додаанд. Ба кӯдаконе, ки иштиҳои хуб надоранд, метавон бисёртар (пеш аз хӯроки нисфирӯзӣ) яхмос пешкаш кард. Вале ин ҳам ҳамарӯза не.

Имрӯз қариб ҳазор намуди яхмос, чӣ аз лиҳози ғизонокӣ ва чӣ аз нигоҳи рангу намуд ва ҳамчунин аз лиҳози нарх мавҷуд аст. Аммо дар харидории яхмоси арзон эҳтиёткор бошед. Агар шумо дар ҳақиқат хоҳед, ки аз истеъмоли яхмос ҳаловат баред ва он ба организми шумо зарар нарасонад, беҳтараш яхмоси беҳтаринро истифода баред, ки маъмулан нархи гаронтар дорад. Ба ҷои яхмоси арзони зарарноке, ки ҳар рӯз истифода мебаред, беҳтараш дар як ҳафта як маротиба яхмоси қимматро истеъмол намоед!