Экология – аз калимаи юнонӣ: οικος — хона ва λόγος — илм мебошад. Дар замони хозира худи калимаи экология маънои хеле васеъ дорад, нисбат ба даҳсолаи аввали тараққиёти ин илм. Дар баъзе мавридҳо дар зери масъалаи экология , масъалаи муҳофизати муҳити зистро мефаҳмонад (боз Энвайронментализм).
Бисёр вақт омехташавии ин андешаҳо дар он аст, ки офатҳои зараррасони одам ба муҳити зист алокамандии зич дорад, вале дар хориҷа, масалан, бисёри вақт фаҳмиши калимаи ecological калимаи англисӣ буда, ба ин илм алоқаманд аст ва environmental калимаи англисӣ буда, ба муҳити зист алоқамандӣ дорад.
Экология – илм дар бораи муносибати байни организмҳои зинда ва муҳити зисти онҳо мебошад. Экология ҳамчун илм ба фаҳмиши функсиякунонии экосистемаҳо, муносибати байни организмҳои зинда ва муҳити зисти онҳо, шартҳои тараққиёт ва баробарии ҳамин гуна системаҳо равона карда шудааст. Муносибати байни одам ва табиат ҳамчунин ашёи омӯзиши экология шуда метавонад.
Экология – ин дарк кардани иқтисодиёти табиат, тадқиқоти яквактаи ҳамаи муносибатҳои мавҷудоти зинда бо омилҳои органикӣ ва ғайриорганикӣ ва компонентҳои муҳит. Хулоса ин аст, ки экология илмест, ки муносибатҳои душвори табиат, ки аз тарафи олим Дарвин дида баромаба шуда аст, мубориза барои ҳастиро меомӯзад.
Барои тоза нигоҳ доштани экология Шумо низ саҳмгузор бошед, зеро он асоси кафолати солимии Шумост!
Нет комментариев