Калимаи ангур ва навдаи ток таърихи бениҳоят қадим аст. Ин калимаҳо дар забонҳои қадимаи юнониву лотинӣ ва дар яке аз қадимтарин забонҳо – санскрит ҷой гирифта буданд. Дар замонҳои қадим дар бисёр маконҳо аз ҳама нўшокии маъмул – шароб буд. Оби соф аз шароб ҳам қиматтар буд ва аз ҳамин сабаб обро танҳо ба кўдакон медоданд. Калонсолон ташнагии худро бо шароби ангурӣ мешикастанд. Табибони қадим ангурро ганҷи табобатӣ меҳисобиданд.
Шарбати ангур ҳам ба монанди дигар шарбатҳо бо се намуд тайёр мешавад: нав фишурдашуда, аз нав барқароршуда ва афшурдаи мустақим. Шарбати нав фишурда дар ҳузури истеъмолкунанда тайёр мешавад. Шарбати аз нав барқароршуда аз рўйи талаботи стандартӣ бояд аз ашъёи хушккунонидашуда тайёр шавад ва миқдори он бояд на кам аз 15,9% бошад. Истеҳсолкунада ин маълумотро бояд ҳатман дар зарфи шарбат инъикос кунад.
Шарбати ангур бояд соф бошад. Агар каме таҳшин дошта бошад, бояд дар мавриди такконида соф шавад. Яке аз меёрҳои аслии шарбати ангур – ин мавҷуд будани глюкоза ва фруктоза дар таркиби шарбат мебошад. Шарбати ангур набояд дар таркибаш моддаҳои рагкунандаи сунъӣ дошта бошад.
Шарбати ангур аз карбогидратҳо, ё ин ки углеводҳо, глюкоза ва фруктоза, ва дигар витаминҳою микроэлементҳо бой буда, аз ҳама маводи муҳимаш – ин ресфератрол мебошад, ки хусусияти антиоксидантӣ дорад. Витамини С ба ҳазмкунии калтсий ёрӣ мерасонад ва ба мустаҳкамии сири дандон мусоидат мекунад. Инчунин, шарбати ангур маводҳое дорад, ки ба муқобили ба вуҷуд омадани санги дадон кор мебаранд. Шахсоне, ки аз чиҳати тиббӣ аз истеъмоли шакар даст кашидаанд, бояд донанд, ки дар таркиби шарбати ангур аз 11% то 15% шакар мавҷуд аст. Аз рўйи он миқдори калориядории шарбатро муайян мекунанд.
Аз ҳама беҳтарин зарф барои шарбат – халтаҳои картонӣ, ки дар дохилаш фолгаи алюминӣ дорад, мебошанд. Дар ин пхалтаҳо шарбати ангури аслӣ ба муддати зиёд – то 2 сол нигоҳ дошта мешавад.
Нет комментариев