Имрӯз ҳам он ҳамчун хӯрдании серғизо мавриди истифода қарор дорад. Табибон истеъмоли ҷурғотро новобаста аз синну сол барои ҳама тавсия медиҳанд. Он дар илми тиб манфиатнок арзёбӣ мешавад. Истеъмоли пайвастаи ҷурғот боиси солимии организи инсон хоҳад буд. Манфиати истеъмоли ҷурғот барои саломатии инсон, махсусан кӯдакону наврасон хеле зиёд аст.
Гарчанде табибон дастур ё қоидаҳои махсуси истеъмоли маҳсулоти ҷурғотиро пешниҳод накардаанд, вале набояд фаромӯш насохт, ки истифодаи аз меъёр зиёди ҳар навъ ғизо дар баробари фоида ҷиҳатҳои манфии худро низ дорад. Ҳамчунин донистан бамаврид аст, ки хусусияти шифобахшии ҷурғот аз тарзи омодашавии он низ вобаста мебошад. Дар вақти омодасозӣ ва коркарди ҷурғот бояд талаботу технология пурра риоя гардад, дар сурати акс ҷурғот фоиданокиашро гум мекунад. Агар ҷурғотро аз мағозаҳо харидорӣ намоед, аввал ба санаи барориши ин маҳсулот диққат диҳед.
Мутахассисон бар ин назаранд, ки ҷурғоти наву якрӯза баъди хӯрдан зудтар ҳазм шуда, рӯдаву меъдаро нарм мекунад. Аз ин хотир истеъмоли ин навъ ҷурғот ҳангоми сахтшавии рӯдаҳо (дисбиоз) тавсия дода мешавад. Аммо бояд донист, ки истифодаи ҷурғоти серӯза дар бунёни инсон таъсири дигаре хоҳад дошт, мумкин аст мувозинати моддаҳо дар меъдаву рӯдаҳо вайрон кунад. Баъди як ҳафтаи нигоҳдорӣ қисми зиёди витаминҳо дар таркиби ҷурғот гум шуда, меъёри спирт дар он меафзояд, ки дар натиҷа маҳсулот қисми зиёди моддаҳои фоиданокашро гум мекунад. Аз ин лиҳоз, аз истифодаи ҷурғоти муҳлати истифодааш тамомшуда даст кашед. Умуман муҳлати нигаҳдории ҷурғот 3 рӯз аст.
Агар хоҳед, ки баъди истеъмоли маҳсулоти ширӣ, хусусан ҷурғот аз лаззати он роҳат баред ва хусусияти шифобахшии онро дар худ эҳсос намоед, тарзи дурусти интихоб ва харидории онро риоя созед. Дар вақти харид, пеш аз ҳама, ба таркибу равғаннокии он таваҷҷуҳ кунед. Равғаннокии ҷурғот гуногун аст ва истеҳсолкунандагон вобаста ба табъу завқи истеъмолкунандагонашон меъёри онро каму зиёд мекунанд. Аз ин рӯ, шумо ҳам вобаста ба табъу завқ, пеш аз ҳама талаботи бунёни худ маҳсулотро харидорӣ кунед.
Санаи омодашавии маҳсулотро аз хотир набароред. Муайян шудааст, ки муҳлати нигаҳдориву истифодаи ҷурғот (ё кефири беконсервант) на бештар аз 10 рӯз аст. Аммо дар ягон ҳолат барои кӯдакону наврасон истеъмоли ҷурғоти серӯза тавсия дода намешавад. Ҳамчунин, тарзи нигоҳдории ин маҳсулот дар яхдонҳо бояд сахт риоя шавад. Дар тамғакоғазҳои ин гуна маҳсулот тарз ва ҳарорати лозимии нигоҳдории он бояд навишта шуда бошад. Ҳатман ба он нигоҳ карда, аз рӯяш амал намоед.
Тавзеҳ:
Ҷурғот (кефири ҳақиқӣ) аз шири пастеризатсияшуда бо замбӯруғҳои кефирӣ тайёр карда мешавад. Ба ғайр аз кефири оддӣ дар мағозаҳо био–кефирро низ вохӯрдан мумкин аст, ки ин ҳам як намуди ин ғизо аст. Аммо бояд донист, ки дар таркиби био-кефир витаминҳо ва моддаҳои фоиданок зиёдтар буда, он ба бунёни одам фоидаи бештаре дорад.
Нет комментариев