Аз он хотире, ки Фестивали байналмилалии «Абрешим ва зираворӣ» аз ду қисмат: абрешим (либосҳои аз он дӯхташуда) ва зираворӣ (спетсий) иборат аст, дар рафти фестивал мардуми зиёди маҳаллӣ ва меҳмонони ин чорабинии бузурги фарҳангиву зебоӣ аз намоиш-фурӯши маҳсулоти зираворӣ дидан карданд.
Бале зираворӣ, яъне аз калимаи ба ҳамагон шиноси «зира» (барои истифода дар хӯрокпазӣ) гирифта шудааст ва ҳадаф аз истифодаи он хушбӯй ва хушхур кардани маводи ғизоӣ (ба монанди ба истилоҳи имрӯза «приправа»), тамоми намуди хӯроки милливу аврупоӣ ва дар як вақт барои шифоёбӣ аз якчанд намуди беморӣ мебошад. Зеро бино ба андешаи коршиносону истифодабарандагони навъҳои мухталифи зираворӣ онҳо хусусияти зиёди шифобахшӣ доранд. Ва борҳо исбот ҳам шудааст, ки ашхоси гирифтори бемориҳои дил, ҷигар, рӯдаву меъда, бемории қанд, фишорбаландӣ, дарди пой, заифии иммунитет ва ғайра маҳз бо истифода аз чунин намудҳои зираворӣ комилан шифо ёфтаву барои дигарон низ тавсия додаанд.
Чун саломатии инсон неъмати бузург аст ва боиси дарозумрии шахс маҳсуб мешавад, ҳар нафар аз тамоми имкониятҳои мавҷуда истифода менамояд, то умри дароз бинад. Ва ҳангоми гирифтор шудан ба ин ё он намуди беморӣ ҳарчӣ зудтар роҳи халосӣ аз онро биҷӯяд.
Бахусус, дар замону шароити имрӯза, ки арзиши маводи доруворӣ барои шаҳрвандон хеле гарон буда, на ҳама қудрат ва тавоноии харидани онҳоро дорад. Марҳамат, бо истифода ва истеъмол аз чунин намуди зиравориҳо бе ягон мушкилӣ ва аз ҳама асосиаш бо нархи хеле арзону дастрас шифои комил дармеёбад.
Ба таври дигар метавон гуфт, ки навъҳои мухталифи зираворӣ дорои ду хусусият мебошанд: ҳам хӯрокҳои милливу аврупоиро хеле хушбӯю иштиҳаовар мекунанд ва ҳам барои истеъмолгарон шифо мебахшанд.
Пас набояд дур рафт, яъне то ба назди духтуру харидани доруворӣ, балки танҳо аз бозорҳои шаҳру навоҳии ҷумҳуриҳои Осиёи Марказӣ ва умуман ҷаҳон навъҳои зиравориро бо нархи дастрас бояд харид ва сиҳатманду дарозумр метавон буд.
Ин нуктаҳоро на танҳо фурӯшандагон, балки худи харидорони зираворӣ барои мо баён карданд, ки воқеан шумораи онҳо дар рӯзҳои баргузории Фестивали байналмилалии «Абрешим ва зираворӣ» хеле зиёд буданд.
Ба ростӣ, бо баробари шунидани номи фестивал ва то рӯзҳои иштирок дар он, худ андеша мекардам, ки чаро чунин чорабинии сатҳи ҷаҳонӣ зираворӣ (спетсий) ном гирифтааст. Шояд ягон сирру асрор дошта бошад. Чун фаҳмидам ва дарк намудам, бар замми ин ҳама, аз забони фурӯшандагону харидорон-истеъмолкунандагон худ бевосита шунидам, ки бо баробари хушбӯй кардани хӯрок, ҳамчунин дармон ба чанд намуди беморӣ аст, бовар кунед дар ҳайрат мондам.
Яке аз садҳо фурӯшандагони намудҳои мухталифи зиравориҳо Абдунабӣ Комилов зимни мусоҳиба зикр намуд, ки тамоми намуди зираворӣ маҳсулоти комилан аз ҷиҳати экологӣ тоза буда, ба инсон нерӯву бардамӣ ва ба маризон шифову дармон мебахшанд. Ин аст, ки давоми рӯзҳои баргузории фестивал ҳазорҳо нафар аз ин растаҳои ҳунармандон боздид ва барои истифодаву истеъмол харидорӣ намуданд.
Хушо ба ҳоли нафаре, ки танаш сиҳату қувваи рустамона дорад ва барои иҷрои корҳои мухталифи ҷисмониву зеҳнӣ нерӯву тавоноӣ дорад. Пас яке аз роҳҳои осону арзони ҳамеша ва дар ҳар синну сол саломату нерӯманд будан, истеъмоли зиравориҳо мебошад. Чунин буд хулосаи чанде аз боздидкунандагон ва иштирокчиёни Фестивали байналмилалии анъанавии «Абрешим ва зираворӣ».
Яке аз шартҳои асосии иштирок дар фестивали мазкур ин қабл аз ҳама зиёрати мазори пири ҳунармандони ҷаҳон Баҳоваддин (Баҳоуддин)-и Нақшбанд – ходими дин, устоди сӯфиён ва пуштибони тамоми ҳунармандон аст. Ӯро ҳатто пуштибони тамоми мардуми дирӯзу имрӯзи Бухоро меноманд.
Намояндагони Тоҷикистон таҳти роҳбарии раиси Фонди байналмилалии ҳунарҳои мардумии «Ҳафт Пайкар», сардори Ассотсиатсияи ҳунармандони Осиёи Марказӣ Мукаррама Қаюмова сафари худро дар Бухоро ҳамчун зиёраткунанда бо зиёрати қабри ин шахси бузург оғоз намуданд. Тамоми ҳунармандони Осиёи Марказӣ чунин рафтор мекунанд. Зиёрати қабри Баҳоваддини Нақшбанд – ба мардум рӯҳу илҳоми наву тоза мебахшад, ки ин бори дигар исботи худро дарёфт. Аслан қисме аз номи ӯ «Нақшбанд» ҳамчун «сикказан» тарҷума ва чунон шуморида мешавад, ки дуоҳои кардаи ҳунармандон дар назди мақбарааш, албатта аз ҷониби Худованд шунида мешаванд ва амалӣ мегарданд.
Қабл аз он, ки ба назди қабраш биёянд, аз рӯи хоҳишу илтимоси худи Баҳоваддини Нақшбанд, ки қабл аз марг гуфта буд, бояд мақбараҳои устод ва модарашро зиёрат намоянд. Мегӯянд, ки худи пуштибони ҳунармандон инро фармуда буд. Бинобар ин, субҳи барвақт бо роҳҳои зебо, ки аз Бухоро мебаранд, автобусҳо бо зиёраткунандагон саф мекашанд. Баъзеҳо ба ҷойҳои муқаддаси худ пиёда мераванд. Барои ин то дамидани субҳ ва дар ҳавои салқинӣ аз хона баромада, ба ҷои муборак мераванд.
Ҳамин тавр, гурӯҳи бештар аз 30 нафараи мо сараввал мазори устоди Баҳоваддини Нақшбанд — Сайид Амир Кулол (Кулолгар) ва
баъдан модари Нақшбанд — Бибии Мушкилкушо ва дар охир қабри пири ҳунармандон Баҳоваддини Нақшбандро зиёрат ва бо тиловати оёте аз сураҳои Қуръони Карим руҳу арвоҳи онҳоро шоду масрур намудем.
Бояд гуфт, ки дар даромадгоҳи оромгоҳи устоди Нақшбанд — Сайид Амири Кулолгар оби шифобахше ҷорист, ки ҳар як зиёраткунанда аз он нӯшида, барои шифоёбии бемориаш аз Худованд мадад мепурсад.
Ҳамин тавр, бо боздиду иштирок дар ин чорабинии азими фарҳангиву мардумӣ рӯзи дуюми Фестивали байналмилалии «Абрешим ва зираворӣ» ба фарҷом расид.
Хонандагони арҷманд, моро боз ҳам ҳамраҳӣ намоед, зеро Шуморо ба ҷаҳони дар ҳақиқат зебову нотакрор ва басо хотирмон роҳбаладӣ хоҳем кард.
Фонди байналмилалии ҳунарҳои мардумии «Ҳафт Пайкар»
Маводи мазкур бо дастгирии Иттиҳоди Аврупо таҳия шудааст. Масъулияти мӯҳтавои ин мавод ба дӯши муаллифони мақола вогузор шуда, мавқеи Иттиҳоди Аврупоро инъикос намекунад.
Нет комментариев