Ғояи ташкил намудани бозии шоҳмот барои се нафар шояд ба фикри на танҳо як нафар омада бошад. Ба диқкати Шумо бо як намуди шоҳмотбозиро барои се нафар пешниҳод мекунем. Қоидаи бозии шоҳмот барои се нафар бошад, чун дар бозии шоҳмоти анъанавию классикӣ як хел аст. Ҷиҳати фарқкунандаи бозии шоҳмоти сенафара дар он аст, ки қуббачаҳои шоҳмотӣ дар ин ҷо тавассути роҳи марказии лавҳаи шоҳмотбозӣ ҳаракат мекунанд.
Қоидаҳои асосии бозии шоҳмот барои се нафар:
—Пайдарҳамии ҳаракат аз як бозингар ба бозингари дигар аз рӯи ҳаракати ақрабаки соат дода мешавад.
— Ҳуқуқи аввалин шуда, ҳаракат карданро дар бозӣ натиҷаи қуръапартоӣ ҳал мекунад.
— Дар бозӣ он бозингаре ғолиб мешавад, ки нахустин шуда, рақиби худро мот гардонад.
— Аз он сабаб, ки қуббачаҳои пиёдагард бевосита аз хатти рост ҳаракат мекунанд, як қисми онҳо ба тарафи чап ва қисми дигарашон ба тарафи рост ҳаракат мекунанд.
Дар бозии шоҳмот барои се нафар як хусусияти аҷиб вуҷуд дорад. Агар дар ин бозӣ ду нафар бозингар муттаҳид шуда, бар зидди як нафар бозӣ кунанд, бозингари сеюм мағлуб мегардад. Бо баробарии ин он ду нафар бозингар байни ҳам рақобат менамоянд, то ки нахустин шуда, бозингари сеюмро ба мағлубият дучор гардонанд ва албатта дар ҳамаи даврҳои бозӣ худ ғолибият ба даст оранд.
Нет комментариев