Ҳар чӣ қадаре, ки шумораи занҳои роҳбарикунанда дар ширкатҳои бонуфуз зиёд бошанд, ҳамон қадар даромади ин гуна ширкатҳо меафзояд, — тасдиқ мекунад оҷонсии консалтингии амрикоии Catalyst. Ин ташкилоти ғайритиҷоратиест, ки мақсади он – вусъат бахшидани имкониятҳои занони кордону ӯҳдабаро аст. Ин хулоса ба фаъолияти эҷодии HR-мутахассиси ширкати голландию бритонии Elsevier, зодаи Тоҷикистон Рано Бурҳонова илҳом бахшид. Ӯ тайи чанд сол аст, ки ба занони қаламрави ҷаҳон асосҳои пешсафиро меомӯзад.
Дар бораи он, ки занони роҳбар чи гуна бартарӣ доранд ва оё онҳо ба минтақаи мо лозиманд, Рано Бурҳонова барои «Открытая Азия онлайн» нақл кард.
Ман аз соли 2014 дар дафтари ҳолландии ширкати Elsevier кор мекунам. То ин замон ман дар Ню-Йорк ва Филаделфия ба инкишофи захираҳои зеҳнии кормандони ин ширкат сару кор доштам. Аз ин пештар ман дар дафтари швейтсариягии ширкати Medtronic фаъолият доштам. Умуман, роҳи ман ба Fарб аз соли 1996, дар доираи барномаи «FLEX» ба Амрико сафар кардан, ибтидо ёфта буд. Баъд дар он ҷо ман ба DePauw University дохил шуда, дараҷаи мутахассиси соҳаи психология ва иқтисодиётро соҳиб шудам. Соли 2004 ман магистри Cornell Univeristy дар соҳаи Human Resources гардидам.
Ҳамин тавр, аз синни 15-солагиам дур аз Ватан ва оила зиндагӣ дорам. Падарам — муҳандис, модарам ба омӯзиши масъалаҳои экологӣ ва ташаббусҳои шаҳрвандӣ дар Тоҷикистон машғул аст. Онҳо такягоҳи устувори ман ҳастанд ва ман мутмаинам, ки дастигирӣ ва боварии онҳо дар роҳи бидуни алоқаву шиносоӣ ба даст овардани камолоти касбии ман дар кишварҳои бегона нақши асосӣ доранд.
Бартарии занҳои роҳбарикунанда дар чист? Ҳама чӣ содда ва мантиқан фаҳмост: занҳо беҳтар гӯш карда метавонанд, дилсӯзтаранд ва андешамандона қарор қабул мекунанд, чунки нигоҳ доштани таҷрибаи ҳосилшуда – ин як қисми масъулияти зан ба ҳисоб меравад. Яъне, табиатан зан — нигоҳдорандаи оила буда, ба ширкат ҳам ба мисли хонадони худ муносибат мекунад. Fайр аз ин, занҳо ба ҳама гуна майда-чуйда аҳамият медиҳанд ва мутаносибан, кормандони худро хуб мефаҳманд.
Вале, ман ба сифати касбии кормандон танҳо аз нуқтаи назари мансубияти ҷинсӣ баҳо дода наметавонам. Ба ҳар ҳол, таҷриба ва касбият муҳим аст. Ба зиммаи ман ҳамчун HR-мутахассис на танҳо инкишофи малакаи пешсафии занони ширкат гузошта шудааст. Мо инчунин ба инкишофи захираҳои зеҳнии ҳамаи кормандон машғул ҳастем.
Бо проблемаҳои муҳоҷирон ман хуб шиносоӣ дорам, чунки худи ман зодаи шаҳри Душанбе буда, дар Амстердам кор мекунам. Таҷриба ва дарки ин масъала ба ман имкон дод, ки дар мутобиқшавии мутахассисони мусофир ба воқеияти Нидерландия самтеро муайян намоям. Мо бо онҳо дар мавриди фарҳанг ва анъанаҳои Голландия сӯҳбат карда, ба онҳо забон меомӯзем. Онҳо ба шароити нав тезтар мутобиқ гардида, ба ширкат манфиати зиёд меоранд.
Дар байни шунавандагони ин барнома намояндагони Осиёи Марказиро дучор нагардидаам, вале муосфирон аз Русия ва Украина зиёд ҳастанд. Ба ақидаи ман, мо то ҳол аз ҳамдигар кам фарқият дорем. Ҳам русҳо ва ҳам украинҳо дар Fарб комёбанд. Аз ин рӯ, муҳиҷрони мо ҳам ба чунин кор қодир ҳастанд! Ба андешаи ман, баъзан одамони Осиёи Марказӣ аз ҳад зиёд хоксор буда, беасос ба нерӯ ва қобилияти худ бовар надоранд.
Фоидаи молие, ки занони роҳбар ба хазина ворид мекунанд, ин ҳатто муҳим нест. Асос он аст, ки зан дар оила бештар ба тарбияи фарзандон машғул буда, дар шаклгирии характери кӯдак нақши калидӣ дорад. Агар модар комёб ва бомаърифат бошад, пас фарзандони ӯ низ чунин тарбия меёбанд. Агар ба ин масъала ба таври васеъ назар афканем, пас бо ин восита иқтидори тамоми мамлакат пурзӯр мегардад.
Дар як вақт пешсаф будан ва оилаи қавӣ доштан барои зан мушкил аст. Ин мушкили на танҳо зан, балки муаммои мардони атроф низ бояд бошад. Шавҳар вазифадор аст, ки ҳамсарашро дастгирӣ кунад, корфармо – вазъияти ӯро дарк намояд: маслан, ба ӯ имконият диҳад, ки аз дафтари корӣ барвақттар барояд, агар зарурат пайдо шавад, корро дар хона анҷом диҳад ва ғайра. Ширкати мо дорои чунин имкониятҳост, барои ҳамин ман метавонам якеро бо дигар мувофиқа намоям.
Ман феминист (муваффақ шудан ба баробарҳуқуқии занон) нестам, чунки ҳуқуқҳои худро ҳимоя намудан ва барои он мубориза бурданро зарур намешуморам. Волидайни ман байни худ мусобиқа намекарданд, ҳардуяшон ҳам роҳбар буданд, ҳамдигарро дастгирӣ ва эҳтиром мекарданд. Аз рӯйи ҳамин принсип ман ҳаёти худро бунёд кардам ва ҷинсияти ман ҳеҷ гоҳ ба ҳеҷ чиз халал намерасонд. Ҳаракатҳои феминистӣ барои ман шояд андаке хатаровар бошанд.
Иштибоҳи асосии заноне, ки ба вазифаи роҳбарикунанда соҳиб мешаванд, дар он аст, ки онҳо аксаран кӯшиш мекунанд ба мардон монандӣ дошта бошанд. Аз таҷриба медонам, ки чунин сифатҳои мардона, ба монанди исроркориву қасдмандиро, занҳо кӯшиш мекунанд равшантар зоҳир намоянд. Ман мефаҳмам, ки ин рафтор — худмуҳофизакунӣ аст. Чунки занҳо дар вазифаи роҳбарикунандаи ширкатҳо ҳоло ҳам аққалият ҳастанд, вале ин роҳи сарбаста аст.
Агар занҳои минтақаи мо (ва на танҳо занҳо) дар Fарб мутахассисони хуб шаванд, он гоҳ онҳо бемисланд. Чунки занҳо бо хайрхоҳӣ ва меҳрубонӣ фарқ мекунанд. Роҳбари ман зани амрикоӣ буд, ки ӯ маро доимо барои нармдилӣ, муомилаи муаддабона бо кормандон ва хушҳолӣ сарзаниш мекард. Ӯ мехост, ки ман дурушттар ва ҷиддитар бошам. Вале ӯ баъдтар эҳсос кард, ки маҳз муносибати дӯстонаи боис баланд шудани натиҷаҳои кориам гардидааст. Танҳо ҳамон вақт ӯ тарзи дурусти корбарии манро эътироф кард.
Нобаробарии гендерӣ (ҷинсият) дар роҳбарият на танҳо барои минтақаи мо хос аст. Дар Fарб низ ин масъалаи доғ аст. Масалан, дар 1000 ширкати калонтарини ИМА вазифаи директори генералиро танҳо 20 нафар занҳо ишғол кардаанду халос. Ва ин дар ҳолест, ки нисфи шумораи умумии менеҷерҳо ва мутахассисон занҳо мебошанд. Занҳо ҳамчунин 51 фоизи шумораи умумии шаҳрвандони коргарро ташкил медиҳанд.
Ба ширкатҳои ғарбӣ, махсусан барои ширкатҳои бузург, самимият намерасад. Самимияти одии инсонӣ. Чунин хислат дар Тоҷикистон аз ҳад зиёд эҳсос мешавад ва маҳз самимият ба фаъолияти ҳаррӯзаи ман кӯмак мекунад. Фикр мекунам, ки дар Осиёи Марказӣ занҳо ба вазифаҳои масъул зина ба зина соҳиб мешаванд. Ин тамоюли глобалӣ буда, аз он ҷойи гурез нест. Бар замми ин, ин воқеият аз нигоҳи иқисодӣ муфид аст. Агар занҳо ҳарчӣ зудтар ин масъулиятро ба дӯши худ бигиранд, ҳамон қадар барои кишварҳои мо беҳтар аст.
Дар фазои пасошӯравӣ то ҳол ба занҳои роҳбар бо нобоварӣ менигаранд. Одамон ба ақидае одат кардаанд, ки роҳбарии ҳақиқӣ – ин ба ҳар ҳол мард аст. Ба назари шумо, кӣ роҳбари беҳтарин аст: мард ё зан?
Манбаъ:http://theopenasia.net/
Нет комментариев