Садбарг (Rosa) – гули рангаест, ки маъмулан пояаш рости хордор ва баргҳои зиёд дорад. Гулаш хушбӯй (баъзан бебӯй), сурх, гулобӣ, сафед, зард, норанҷӣ ва бунафши паст мебошад.
Дар китоби «Энсиклопедияи тиббӣ» омадааст, ки ба маълумоти Абумансури Муваффақ равғани дар об ҳалкардаи гули садбарг дарди сарро, ки бар асари ҳарорат ба вуҷуд омадааст, таскин мебахшад. Молидани равғани бо оби хунук ва сирко омехтаи садбарг бусурот, сӯзишу хориши пӯстро рафъ месозад.
Абурайҳони Берунӣ гулобро муқаввии меъдаву ҷигар донистааст.
Абӯалии Сино бо равғани гул захми меъдаро табобат мекард. Афшураи садбаргро давои меъда ва шушу ҷигар меҳисобид, гулангубинро барои тақвияти меъда тавсия медод.
Дар «Махзану-л-адвия» омадааст, ки хӯрдани гулбарги садбарг — дил, шуш, меъда, ҷигар, гурда, рӯда, бачадон ва рӯдаи ғафсро қувват мебахшад, хунпартоиро бозмедорад.
Нӯшидани афшура ё ҷӯшоби гулбарги садбарг барои дилзанӣ, заъфи дил ва дигар узвҳои дарун муфид буда, ҳангоми исҳол меъдаро тақвият медиҳад.
Гузоштани гулбаргҳои тару тозаи садбарг ба пешонӣ ва сар дардро таскин мебахшад. Бо ҷӯшоби гулбарг обгардон кардани даҳон милки дандонҳоро устувор менамояд. Бӯйидани садбарг барои дил муфид аст. Яъне, бӯидани гули садбарги сафед ба майна ва дил қувват мебахшад, назла ва зукомро барҳам медиҳад, атса меоварад, бастагиҳои сӯрохи биниро мекушояд.
Гуфта мешавад, ки беш аз 400 намуди садбарги ёбои мавҷуд аст. Худи гули садбарг 35 барг дорад ва дар тамоми ҷаҳон машҳур аст.
Нет комментариев